บนดาดฟ้า
"พิโธ่ ผู้หญิงนี้เข้าใจยากก ยากยิ่งสิ่งใด หน้าตาสดใสใจดีหรือดำาาา...."
เสียงเพลงลูกทุ่งเจื้อยแจ้วมาจากวิทยุไม่กี่ร้อยบาท ท่ามกลางความเงียบของบรรยากาศตีสอง อากาศเย็นสบาย ยามนี้ผู้คนต่างหลับไหลภายใต้ผ้าห่มแสนอบอุ่น จะมีก็แต่เขาที่ต้องเฝ้าถ่างตากว่าจะเช้า
" ชิต"หนุ่มรปภ.เวรดึกประจำอพาร์ทเมนต์แห่งหนึ่ง ความเงียบเป็นศัตรูของความง่วงอย่างร้ายกาจ จะมีก็แต่เสียงจากวิทยุนี่แหละที่เป็นเพื่อนพออยู่ได้ อย่างน้อยขโมยขโจรก็พอจะเกรงๆอยู่บ้างถ้าได้ยินเสียงคนฟังวิทยุ
ยิ่งดึกยิ่งอากาศเย็นจนหนาว ยามนี้ถ้าได้นอนกอดสาวสักคนคงดีไม่น้อย เขานึกครึ้มๆตามประสาหนุ่มโสดเปลี่ยวกลัดมัน
พลันก็เห็นหญิงสาวผมยาว ผิวนวล หน้าตาหมองๆเดินเข้ามาหยุดหน้าโต๊ะเขา
"พี่ หนูมาหาญาติที่พักที่นี่จ้ะ.." เธอกล่าวเบาๆ
"หือ เธอมาหาใคร อยู่ห้องไหนรึ.."
เขาถามกลับ แต่ในแววตาลุกโพลง สาวนางนี้สวยไม่น้อย อวบอัดเต็มวัย อ่าา...
"มาหาลุงจ้ะ ชื่อแสวง แกขับแท็กซี่ อยู่ห้อง408.." เธอตอบตามที่รู้ รปภ.หนุ่มคิดแป๊บนึงแล้วส่ายหน้า
" น้าแหวงห้องนั้นแกย้ายออกไปเดือนกว่าแล้วนะ น้องไม่รู้เหรอ"
สีหน้าเธอเจื่อนลงทันที ทรุดตัวนั่งอย่างหมดหวัง เขามองดูรู้ เธอไม่มีที่ไปแน่นอน และเขานี่แหละที่พึ่ง
" คืนนี้คงไปเที่ยวตามหาไม่ไหวหรอก เอางี้น้องไปพักที่ห้องพี่ ไม่มีใครอยู่ พี่ก็ออกเวรเช้านู่น ค่อยไปตามหาญาติอีกที.. "
ถ้าเป็นกลางวันเธอคงเลือกเดินออกมา แต่ยามนี้ล่ะ ทิศทางไหนยังไปไม่ถูก จำยอมสักคืนคงไม่เป็นไร เธอคิด -------------------------- คืนนี้จันทร์ครึ่งเสี้ยว ฟ้าดูหม่น ท่ามกลางความเงียบ แว่วเสียงสะอื้นแผ่วๆ จนค่อยๆดังขึ้นๆครวญครางโหยหวนชวนขนลุก สองหนุ่มนั่งดวดเหล้าแก้หนาวในห้องต้องผวาระคนสงสัย
"ไอ้แว่น เอ็งได้ยินเหมือนข้ามั้ย.."
"ปะธ่อ โหยหวนปานนั้นทำไมจะไม่ได้ยินวะ.. มันเสียง.. ผู้หญิงร้อง.. ใครที่ไหน"
"เสียงมาจากดาดฟ้า ตูว่านะ ว่าแต่ใครบ้าขึ้นไปร้อง.." ต่างสงสัยปนเสียวๆกันแล้วตกลงกันจะขึ้นไปดู
ประตูดาดฟ้าไม่ได้ล็อค บนนั้นมีไฟสลัวๆ แท็งค์น้ำสูงทะมึน เสียงนั่นมันดังมาจากบนนั้น เจ้าแว่นใจกล้าอาสาปีนขึ้นไปเปิดฝาแท็งค์ ยังไม่ทันมือแตะ พลันร่างสูงหญิงสาวผมยาวโผล่พร่วดจากแท็งค์ยืดตัวสูงปรี๊ดน้ำกระจาย
"กรี๊ดด.. ดดดดด.. ดดดดดดด.."
เสียงกรี๊ดแหลมเล็กบาดหู สองหนุ่มผงะขนลุกซู่แทบช็อค "ผี.....!!!!!!!"
"มันต้องตายยย.. มันทำข้า... ถึงเวลาแล้ววว.."
ภาพโดย ผู้เขียน
ขาดคำมือผีสาวก็ยืดยาวลงไปข้างล่างตึก ครู่เดียวมือนั้นก็กำคอเจ้าชิต รปภ.หนุ่มขึ้นมาชูสูงแล้วปล่อยหล่นตุ้บ
"อย่าๆกลัวแล้วๆ.. อย่าทำไรชั้น ชั้นผิดไปแล้ว..." เขาละล่ำละลักขอชีวิต
"นึกว่าสงสารให้ที่พักสักคืน ที่แท้ก็หลอกพากูไปข่มขืน กูขัดขืนก็ฆ่าปาดคออย่างโหดเหี้ยม มึง.. สมควรตาย!!!"
ภาพผีสยดสยองกับหนุ่มรปภ.ต่อหน้าต่อตาเจ้าแว่นกับเพื่อน สองคนทนดูต่อไปไม่ไหว ก่อนสติจะดับวูบก็ได้ยินเสียงสุดท้ายยืดยาว "อย่า.. าาาาาา.. "
เช้านั้นมีกู้ภัยและเจ้าหน้าที่มาที่อพาร์ทเม้นต์นั้น สถานที่เกิดเหตุ พบศพหญิงสาวถูกฆ่ายัดแทงค์น้ำดาดฟ้า และรปภ.หนุ่มตกตึกตายโดยสันนิษฐานว่าเมา รูปคดีและเบาะแสก็ค้นหากันต่อไป แต่สำหรับเจ้าแว่นและเพื่อนมันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น//////
================