ผมได้รับบทเรียนราคาแพง กับการนำเงินของบริษัทไปเล่นการพนัน (คาสิโนออนไลน์)

กระทู้คำถาม

ปัญหาชีวิตเตือนภัย

ผมไม่ขอเกริ่นอะไรมากนะครับ ใช่ครับ ผมติดการพนัน เมื่อก่อนยังไม่เป็นแบบนี้ ไปเก็บเงินมาทีละครึ่งล้านยังไม่เห็นคิดอะไร แต่พอได้รู้จักกับมัน จนวันนี้ ผมได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิตผมแล้วอีกครั้ง คือวันนี้มีนัดเก็บยอดค้างชำระของลูกค้าอีกที่หนึ่ง ผมได้ไปเก็บตามผู้จัดการสั่ง แล้วหลังจากนั้น ผมเกิดหน้ามืด ผีพนันเข้าสิง คุมสติไม่อยู่
ผมได้นำเงินครึ่งแสนไปละลายในบ่อนคาสิโนออนไลน์ในเวลาไม่ถึง 1 ชม. เป็นเพราะความอยากได้เงินก้อนเก่าคืน และนี่เป็นครั้งแรกที่ผมทำแบบนี้ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นผมคิดอะไรอยู่ หน้ามืดไปหมด ทั้งที่ไม่เคยทำแบบนี้ ทั้งที่ไม่เคยเป็นแบบนี้ แต่พอผมได้รู้จักกับมัน มันทำให้ผมไปถึงจุดสูงสุด และจุดต่ำสุดในชีวิต หลังจากนั้น ผมไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน ด้านแถจนไม่รู้จะแถยังไง จนเจ้าของบริษัทนั้นได้ไล่ผมออก บอกว่าผมไม่ต้องมาเหยียบที่นี้อีก พร้อมนำเงินทั้งหมดมาชำระภายในเวลาที่กำหนด (มันก็สมควรแล้ว)
หน้าผมชาไปหมด พร้อมกับเครื่องหมายคำถามเต็มหัว ว่าผมทำแบบนั้นไปได้อย่างไร ทั้งที่เมื่อก่อน ซื่อสัตย์ สุจริต จนตอนนี้ เป็นเพราะผมคุมสติไม่อยู่นั้นเอง หน้ามืดหลงไปกับมัน โจรขึ้นบ้านยังเหลือเสาเรือน ไฟมาเยือนเสาเรือนก็ไม่เหลือ (การพนันกัดกินสมองจะไม่เหลือแม้กระทั่งอะไรเลย)
ตอนนี้พนักงานที่ทำงาน หรือแม้กระทั่งคนอื่นๆที่เคยรู้จักในนั้น มองผมเป็นโจรไปหมด ผมหมดหนทางร้องไห้กัดฟัน โซเซมาหาครอบครัว(แม่) ผู้ให้ทุกอย่าง ผู้อภัยทุกอย่าง ผมพูดความจริงทุกอย่างพร้อมกับน้ำตาเด็กขี้แยเมื่อวานซืนกับคำพูดที่ไม่ค่อยเป็นภาษาเท่าไหร่ ถึงกระนั้น แม่ก็ยังอยู่ข้างผม แบกหน้าไปกูหนี้ยืมสินคนอื่น เพื่อทีจะไม่ให้ลูกเลวๆคนนี้ติดคุก(ผมมีคดีติดตัวอยู่แล้วคดีเมาขับ รอลงอาญา) เมื่อมีความผิดอีกได้เข้าเรือนจำทันที ซึ่งคดีข้างต้นนี้เป็นคดีอาญา ฐานยักยอกทรัพย์ ยอมความได้ แต่ถึงกระนั้น
เมื่อสุดปัญญาสุดหนทางแล้ว ที่พึ่งที่หาไม่ได้จากไหนคือพ่อแม่ผมเองครับ รู้ทั้งรู้ว่าลูกผิด ลูกโกหกอะไร รู้หมด แต่ก็ยังอ้าแขนรับผมเสมอ ผมรู้สึกผิดมาก มากเกินกว่าจะหาคำไหนมาบรรยาย ยอมรับว่าแอบคิดสั้นแต่ก็อดสงสารพ่อแม่ไม่ไหว ผมยอมจริงๆครับ
ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น ตัวผมได้วางแผนแล้วว่าจะไปหางานทำที่ต่างจังหวัดแล้วส่งมาผ่อนหนี้กับคนที่แม่ไปยืมเขามา ระยะเวลาน่าจะไม่เกินครึ่งปี หนี้นี้คงจะหมด บทเรียนครั้งนี้มันสาหัสจริงๆ มันทำให้ผมตระหนักและเบิกตาผมให้กว้างมากขึ้น ได้เห็นอะไรหลายๆอย่าง จึงอยากจะมาเตือนผู้ที่คิดจะกระทำอย่างผมว่า ถ้าเล่นแล้วไม่เดือดร้อนใครก็เล่นไปเถอะครับ นิดๆหน่อยๆ เงินตัวเองไม่เดือดร้อน แต่ถ้าทำแบบผมละก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น ผลที่ได้มาคือหนึ่งเลย ความเชื่อใจกับใครหลายๆคนหายไปหมด อับอายขายขี้หน้าไม่กล้าออกจากบ้าน ตราบาปในชีวิต
จึงอยากจะมาเตือนนะครับ ไม่ให้ใครต่อใครเป็นแบบผม มันทรมานมาก พึ่งรู้จักกับมัน และทำแบบนี้ครั้งแรก และแน่นอนเป็นครั้งสุดท้าย(ผมสำนึกผิดแล้วจริงๆ)[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สุดท้ายนี้ขอให้ทุกคนไม่ประมาทในการดำเนินชีวิตนะครับ อย่าให้แสงสีเสียงหรือความโลภมานำพาจิตใจ ไม่อย่างนั้น[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เหมือนที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้.

ขอบคุณที่อ่านจบนะครับ

ด้วยรักและหวังดี