แม่ทำอาหารไว้ให้ ยังไม่ทันได้กิน แม่ตายก่อน แช่อาหารไว้ 5ปี นำมาอุ่นใหม่ ทำเอาซึ้งน้ำตาไหล

เพจ ญี่ปุ่นเบาเบา แปลรายการญี่ปุ่นสุดซึ้ง ที่อาจจะทำให้คุณน้ำตาไหลได้ โดยโพสท์ระบุว่า น้องโฮตานิ มิสึกิ อายุ 25 คนนี้ เสียคุณแม่ไปเมื่อ 5 ปีก่อน อาหารที่แม่ทำมื้อสุดท้ายคือหมูสามชั้นตุ๋น แต่ยังไม่ทันได้กิน แม่ก็จากไป หลังจากวันนั้นคุณพ่อได้เอาใส่ทัพเพอร์แวร์เก็บไว้ให้ ผ่านไปนานจะเอาทิ้งน้องก็ไม่ยอมให้ทิ้ง จนได้ 5 ปีและทำใจได้แล้ว เลยเขียนบอกรายการว่าอยากกินหมูตุ๋นที่แม่ทำ ให้รายการช่วยหน่อยว่ายังกินได้มั้ย

รายการเลยมาช่วยเอาหมูตุ๋นส่งไปตรวจที่แลปของมหาวิทยาลัยโตเกียวโนเงียว หาว่ามีเชื้อโรคหรือเปล่าและกินได้มั้ย ทางแลปตรวจเสร็จแล้วก็บอกว่า มันมีพวกเชื้อแบคทีเรียอยู่ จะกินก็กินได้แต่อาจจะปวดท้องได้ ให้เอาไปผ่านความร้อน 100 องศาขึ้นไป พอรู้ว่ายังกินได้ ทางรายการเลยเชิญเชฟมาทำอาหารให้ถึงบ้าน

น้องบอกว่าอยากให้มันเป็นรสชาติเดิมของแม่ เชฟก็พยายามสุดชีวิต พอน้องกับพ่อได้ชิมก็บอกว่าอร่อยมาก เหมือนรสชาติของแม่เลย เชฟนี่ก็ซึ้ง ร้องไห้ตาม ถือเป็นเรื่องราวดี

(กดดูไปทีละรูปนะคะ บรรยายเพิ่มในรูป)
(ถ้าทำซับเสร็จแล้วจะมาลงให้ดูกันค่ะ)

จากรายการ 探偵!ナイトスクープ 18 ม.ค.2019

โฮตานิ มิสึกิ อายุ 25 เป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่งอาศัยอยู่ในโตเกียวน้องได้เขียนจดหมายถึงรายการบอกว่า

"ฉันชอบหมูสามชั้นตุ๋นมากค่ะ มีเรื่องอยากขอร้องทีมงานคือฉันอยากกินหมูสามชั้นตุ๋นที่เก็บไว้ในตู้เย็นที่บ้านตั้งแต่ 5 ปีที่แล้ว
หน้าตามันกลายเป็นสีขาวไปหมด เลยไม่รู้ว่ายังกินได้มั้ย แต่ยังไงก็อยากจะกินค่ะที่จริงหมูนั้นเป็นอาหารที่คุณแม่ที่เสียไปทำค่ะโปรดช่วยให้ฉันได้ทานหมูตุ๋นที่แช่แข็งไว้นาน 5 ปีนั้นด้วยค่ะ"

รูปคุณแม่ที่เสียไปตอนอายุ 54 ปี

เก็บเอาไว้อย่างดีในตู้เย็น

หมูสามชั้นตุ๋นเมื่อ 5 ปีก่อน

น้องเล่าว่่า เช้าวันนั้นก่อนที่จะออกไปมหาลัย แม่ถามว่าเย็นนี่อยากกินอะไร น้องก็ตอบว่่าหมูสามชั้นตุ๋น และพอน้องกลับบ้านมาตอนเย็น เห็นคุณแม่ทรุดอยู่ เลยเรียกรถพยาบาล ตอนนั้นพี่สาวก็ไม่อยู่ พ่อก็ไปทำงานที่อเมริกาพอดี เหลือน้องเฝ้าแม่ทั้งคืนอยู่คนเดียว 

น้องกลับบ้านมาตอนเช้า แค่เห็นหม้ออาหารที่แม่ทำทิ้งไว้ก็ร้องไห้แล้ว ไม่มีอารมณ์จะกินอะไรเลย วันต่อมาพ่อกลับจากอเมริกา และเอาใส่ทัพเพอร์แวร์เก็บไว้ให้ แม่ก็จากไป

เวลาผ่านไป คุณพ่อจะเอาไปทิ้ง น้องก็ไม่ยอมให้ทิ้ง จนตอนนี้ 5 ปี ก็ทำใจได้ เลยอยากกินหมูตุ๋นของแม่อีกครั้ง
ทางรายการก็ได้นำเนื้อบางส่วนไปที่มหาวิทยาลัยโตเกียว โนเงียว เพื่อหาดูว่ามีเชื้อโรคอะไรมั้ย ทางอาจารย์ก็บอกว่า ผ่านไปตั้ง 5 ปี แค่คิดดูก็ไม่น่าจะกินได้แล้ว แต่ที่สำคัญคือ ตอนเก็บรักษา เก็บไว้ยังไง ก่อนเอาใส่ทัพเพอร์แวร์ อาหารโดยเชื้อไปหรือยัง

พอส่องกล้องขยายดูก็เห็นว่ามันมีเชื้อแบคทีเรียอยู่บ้าง ก็ต้องตรวจละเอียดขึ้น

ตกตอนเย็น รายการก็โทรไปถามผลกับอาจารย์ที่แลป

อาจารย์ก็บอกว่า ถ้าจะกินก็กินได้ ให้เอาไปผ่านความร้อนมากกว่า 100 องศา ถ้ากินเข้าไปอาจจะมีโอกาสอาหารเป็นพิษ มีอาการปวดท้องได้ น้องก็บอกว่าปวดท้องก็จะกิน

รายการเลยเรียกเชฟมาทำให้ถึงที่บ้านเลย ก็อธิบายให้ฟังว่าหมูตุ๋น 5 ปีมีที่มายังไง

น้องอยากให้รสชาติเหมือนเดิม ไม่ให้เชฟเปลี่ยนอะไร เชฟก็พยายามอย่างเต็มที่

จนได้หมูสามชั้นตุ๋นหน้าตาน่ากินมาก ๆ กลิ่นหอม

มาถึงเวลาชิม

พอให้น้องชิม น้องก็บอกว่าอร่อยมาก ไม่รู้สึกเลยว่าเป็นของเมื่อ 5 ปีก่อน และรสชาติเหมือนเดิมกับรสชาติที่แม่ทำเลย

เชฟก็อิ่มเอมใจตามไปด้วย

คุณพ่อก็ยืนยันอีกคนว่ารสชาติเดียวกัน

คิดถึงคุณแม่ไปตาม ๆ กัน

น้องก็ขอบคุณทางรายการ และบอกว่านี่่ช่วยทำให้น้องสู้ต่อในวันข้างหน้าได้แล้ว

เชฟช่วยปรุงอาหารของคุณแม่ขึ้นมาอีกครั้ง

เริ่มนาทีที่ 11.54

สุดท้ายนี้ใครที่ยังมีแม่ทำอาหารให้ทาน ให้ทานด้วยความขอบคุณและซาบซึ้งนะครับ เพราะคงไม่มีแม่ครัวคนไหนในโลก ที่ทำอาหรที่ปรุงด่้วยความรักความใส่ใจ ไม่คิดราคา และคิดถึงคนกินอย่างเราได้มากเท่านี้อีกแล้ว "ขอบคุณครับแม่.."