เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับมิแรนด้าและครอบครัวของเธอ

เมื่อพวกเขาย้ายเข้าไปในบ้านหลังใหม่โดยหวังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่

แต่เจอสิ่งที่เจ้าของบ้านคนเก่าทิ้งเอาไว้ให้

ปกติแล้วมันควรจะเป็นพวกมีดหั่นเนยหรือเครื่องใช้ต่างๆ

ส่วนใหญ่แล้วคนจะไม่ลืมสิ่งของส่วนตัวเอาไว้หรอก

แต่ทันทีที่มิแรนด้าเดินเข้าไปในบ้านหลังใหม่ก็พบว่า

บ้านหลังนี้ถูกจับจองไปแล้วโดยใครบางคนที่เดินด้วย 4 ขา

หายใจคืดคราด และชอบร้องเหมียวๆ

แต่สิ่งที่ช็อคที่สุดคือผู้อาศัยคนนี้ต้องการให้

มิแรนด้าปฎิบัติต่อเขาดังเช่นครอบครัวก่อนหน้านั่นเอง

 

มิแรนด้าและครอบครัวพบจดหมายลึกลับเมื่อเข้าไปในบ้าน

จดหมายนี้ถูกเขียนขึ้นโดยเจ้าของบ้านคนก่อน

พวกเขามีบางสิ่งที่อยากจะขอร้องเจ้าของบ้านคนใหม่เป็นพิเศษ

พวกเขาขอให้มิแรนด้าดูแลแมวเร่ร่อนที่มักจะมาหา

ที่สวนหลังบ้านเป็นประจำเมื่อครั้งที่พวกเขายังอยู่

 

"ยินดีต้อนรับสู่บ้านแสนรักของเรา!

หวังว่าคุณจะชอบมันอย่างที่เราเคยชอบนะ!

มีเรื่องนึงที่เราอยากขอคุณ คุณไม่จำเป็นต้องทำตามก็ได้

แต่ถ้าทำได้เราจะซาบซึ้งเป็นอย่างมาก

ในสวนหลังบ้านจะมีแมวส้มแก่ๆตัวหนึ่งอาศัยอยู่

เขาเป็นแมวเร่ร่อนที่มาเกิดอยู่ในสวนหลังบ้านเราเมื่อ 12 ปีก่อน

เขาบาดเจ็บที่อุ้งเท้าด้วยและไม่ยอมให้คนเข้าใกล้เลย

เราให้อาหารเขาวันละ 2 ครั้งมาหลายปีแล้ว

เราจะเอาอาหารแมวทั้งแบบเปียกและแบบแห้งพร้อมกับน้ำ

ให้เขาตรงระเบียงหลังบ้านเสมอ

เราซื้อบ้านหลังเล็กๆให้เขาด้วยนะเผื่อเวลาหน้าหนาวและหน้าฝน

อยู่ที่กำแพงสวนหลังบ้านนั่นไง

เราจะซาบซึ้งใจมากหากคุณให้อาหารเขาต่อไป

เรารู้สึกแย่มากที่ต้องทิ้งเขาไว้

 

ขอพระเจ้าอวยพรและยินดีต้อนรับสู่บ้านใหม่!"

 

มิแรนด้ารู้สึกขำเพราะดูเหมือนครอบครัวของเธอมักถูกกำหนด

ให้ต้องเข้าไปพัวพันกับพวกแมวซะเหลือเกิน

พวกเขามีแมวอยู่แล้ว 5 ตัว ซึ่ง 4 ในนั้นเป็นแมวที่ถูกช่วยมา

มีแรนด้ายังจำได้ว่าผู้คนมักเอาแมวที่ไม่ต้องการมาทิ้งให้ที่บ้านเธอเลี้ยง

และพวกเขาก็ปฎิเสธไม่ได้เลย แต่สำหรับแมวตัวนี้ใครจะรู้ว่า

เขาจะมาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวนี้หรือไม่

 

มิแรนด้าและครอบครัวปลื้มใจมากที่จะได้รับแมวตัวนี้เข้ามาในบ้าน

การทำตามคำขอของเจ้าของบ้านคนเก่าไม่ใช่ปัญหาสำหรับพวกเขาเลย

อย่างไรก็ตามการผูกมิตรกับแมวใหม่อาจต้องใช้เวลาสักพัก

และเห็นได้ชัดว่าการเอาชนะใจแมวตัวนี้ก็ต้องใช้เวลาอีกหน่อย

 

ไม่นานหลังจากอ่านจดหมายมิแรนด้าและครอบครัวก็ได้พบกับเจ้าแก่แมวส้ม

พวกเขาก็แค่มองไปที่ประตูกระจกและก็พบกับสายตาจ้องกลับมา

เธอรู้สึกเหมือนเจ้าแมวจะรู้ว่าจะมีผู้มาใหม่ซึ่งเป็นพวกรักแมวมากๆด้วย

ไง เจ้าพวกมะนุดหน้าใหม่

 

มีแรนด้าและครอบครัวตั้งชื่อให้เจ้าแมวว่า ราซ

เจ้าราซนั้นชอบทำลับๆล่อ ขี้ระแวง และระแวดระวังในตอนแรก

เมื่อไหร่ที่มิแรนด้าเอาชามใส่อาหารและน้ำไปวางไว้ให้

ราซจะตอบรับไมตรีของเธออย่างยินดี

แต่ถ้าคนอื่นพยายามเข้าใกล้หรือจะเล่นด้วย

ราซจะล่าถอยเข้าไปในสวนทันที

อย่าสนิทมาก ฉันระแวง

 

หลายสัปดาห์ผ่านไป ราซเริ่มรู้สึกวางใจ

เมื่ออยู่ใกล้ครอบครัวที่คอยให้อาหารเขานี้

ตอนแรกเขาจะวิ่งหนีเวลามีคนอยู่ใกล้ๆ

แต่ตอนนี้เขาจะเข้ามาใกล้โดยนั่งอยู่ด้านนอก

โดยเฉพาะเวลาที่มีของกิน

ดูเหมือนว่า มิแรนด้าและครอบครัว

กลายเป็นเหมือนเพื่อนใจดีผู้รักแมวสำหรับราซไปแล้ว

 

ราซเริ่มฉวยโอกาสจากความใจดีของครอบครัวนี้

โดยเฉพาะเมื่อเวลาท้องร้อง

เมื่อไหร่ที่เขาหิวเขาจะเดินมาที่ประตูและร้องเหมียวๆ

เพื่อเรียกร้องความสนใจ

นี่คือวิธีที่เขาบอกให้รู้ว่ากำลังหิวและต้องการอาหาร

แต่มิแรนด้านั้นอยากจะทำบางสิ่งให้ราซ

ซึ่งเป็นสิ่งที่เจ้าของบ้านคนเก่าไม่เคยทำมาก่อน

การตรวจโรคและฉีดยานั่นเอง

 

ราซยังคงระแวดระวัง แต่มิแรนด้ามองในแง่ดีว่า

เขาคงยอมให้เธอพาไปหาสัตว์แพทย์

ดูเหมือนอุ้งเท้าข้างหนึ่งของราซจะบาดเจ็บและมิแรนด้าอยากจะตรวจดู

ในระยะยาวเธอหวังว่าราซจะรู้สึกสบายใจ

จนพอที่จะเข้ามาอยู่กับที่บ้านเธอตลอดเวลาได้

ระหว่างที่มิแรนด้ายังไม่ได้รับแมวตัวอื่นมาเลี้ยง

เธอยิ่งกว่าแฮปปี้ที่จะรอให้ราซจะพร้อม มันคือความท้าทาย