อย่าเอาปัญหาของลูกมาเป็นปัญหาของเรา
#อย่าเอาปัญหาลูกมาเป็นปัญหาเรา
หมอมีคนไข้วัยรุ่น ที่แม่พาลูกด้วยปัญหา
"พูดอะไรก็ไม่ฟัง สอนอะไรก็ไม่ทำ แม่พูดอะไรก็สะบัดหน้า เบะปากใส่ วันๆเอาแต่อยู่ในห้อง"
พอฟังคนไข้ "แม่น่าเบื่อ บ่นทั้งวัน ไม่รู้หาเรื่องอะไรมาว่าได้ตลอด"
พอฟังแม่ "ก็ต้องให้บ่นตลอด ถอดเสื้อผ้าก็ไม่ใส่ตะกร้า จะกินข้าวก็ต้องคอยให้เรียก การบ้านก็ต้องคอยให้ตาม"
..............................
หมอพบว่าปัญหาอย่างหนึ่งของพ่อแม่ ที่ทำให้การเลี้ยงดูลูกเป็นปัญหา คือ
"การนำปัญหาลูก มาเป็นปัญหาเรา"
การไม่เอาเสื้อใส่ตะกร้า ไม่กินข้าว ไม่ทำการบ้าน "เป็นปัญหาของลูก"
แทนการบ่นว่า คอยตำหนิ พ่อแม่ควรมองหาทางช่วยให้ลูกทำได้ หรือ "ปล่อยให้ลูกเรียนรู้จากผลลัพธ์" ที่จะเกิดขึ้น
การสร้างวินัย... ที่ไม่ใช้ "ปาก"
"แม่จะซักผ้าที่อยู่ในตะกร้าผ้าเท่านั้นนะจ๊ะ ถ้าใครไม่ใส่ลงตะกร้า หนูต้องรับผิดชอบซักเอง"
แล้วหยุดบ่น... แต่ทำจริง
"แม่จะเก็บข้าวในอีกครึ่งชั่วโมง ถ้าไม่กินตอนนี้ ก็ต้องหากินเองนะลูก"
แล้วหยุดบ่น... แต่เก็บจริง
"การบ้านมีอะไรให้แม่ช่วยมั้ย ถ้าไม่รีบทำ พรุ่งนี้ไม่มีการบ้านส่งครู เป็นความรับผิดชอบของหนูเองนะลูก"
แล้วหยุดบ่น... แต่ปล่อยจริง
หลายครั้งการเรียนรู้ที่ดีของลูก ไม่ได้เกิดจากการถูกบ่นว่า แต่เกิดจากการปล่อยให้ลูกต้องเผชิญผลลัพธ์ของปัญหา "ด้วยตัวเอง"
การเผชิญปัญหา... เพื่อนำมาซึ่งการปรับตัว
รักลูก... อย่าคอยเอาปัญหาลูก มาเป็นปัญหาเรา แล้วเอาแต่บ่นทั้งวัน
เพราะสิ่งที่จะสอนลูกได้ดีไม่ใช่น้ำลาย แต่เป็นการเข้าใจถึงเหตุผล และการรับผิดชอบชีวิต "ของตนเอง"