สุสานวีรชน 9 ธ.ค. 60 ได้สิ่งดีๆมาให้ดูด้วย

วันนั้นเพื่อนข้าชวนให้ไปสุสานวีรชน ที่นั่นเป็นที่พักผ่อนเวลาว่างได้ดีมาก ไม่ต้องวุ่นวายในบ้าน เหมาะจะขึ้นรถเมล์มาพัก

สิ่งที่ข้าเห็น เป็นความจริงอย่างหนึ่งที่พวกเจ้าต้องรู้

พวกเจ้าจะถือตัว ถือยศถือศักดิ์ไปใย ในเมื่อสุดท้ายเจ้าก็เหลือเพียงแค่นี้ ยศ เครื่องราช ที่พวกเจ้าคิดอุตสาหะแก่งแย่งไขว่คว้าหามา เจ้าก็ไม่ได้มันไป เขาแขวนเอาไว้ข้างนอก ตัวเจ้าต้องอยู่ในช่องแคบๆข้างฝา

ข้าวปลาอาหารต้องมีคนวางให้ แขกไปใครมาทำอะไร เจ้าก็ขยับตัวไปไหนไม่ได้ นอกจากจะลอยออกไปเกิดใหม่

เมื่อพวกเจ้าเห็นสภาพนี้แล้ว เจ้าต้องเลิกถือตน เลิกใช้ยศที่ตนมีไปกดขี่คนอื่น จงดูแลคนอื่นที่เป็นสัตตบุรุษ บัณฑิต และยาจก วณิพก ทั่วไป อย่างสหายของตน ไม่คดโกง ไม่ทำอกุศล อย่าถือสิ่งใดให้หนักมือ

เมื่อมีเวลาว่าง เจ้าควรไปเป็นอารามแมน เพื่อให้รู้สึกถึงความเป็นจริง และรู้สำนึกถึงความจริง ที่ทุกๆคนต้องมี มากกว่าที่ดิ้นรนเอาสิ่งไร้แก่นสารเข้าไปในตัว

เหล่าอารามแมนไม่ใช่คนชั้นต่ำ แต่เป็นคนมีบุญที่อยู่ใกล้วัดใกล้พระ บางคนมีโอกาส ได้บวช ได้บรรลุด้วย การเห็นคนตาย คนเป็น มากๆเข้า จะทำให้พวกเจ้าละเลิกซึ่งกิเลสตัณหาได้