เรื่องสั้น: หญิงบ้าใต้สะพาน

ขอบคุณภาพประกอบจาก http://interactivefundamentals.journalism.cuny.edu

มีหญิงคนหนึ่งอายุ 27 ปีเ ธอเป็นคนเร่ร่อนไม่สมประกอบกึ่งดีกึ่งบ้า เธออาศัยอยู่ใต้สะพานเธอสร้างบ้านหลังเล็กๆ โดยใช้วัสดุเหลือใช้จากถังขยะก่อเป็นบ้านขึ้นมา และทุกๆเช้าเธอก็จะออกไปหาขวดตามถังขยะเพื่อมาขายหาเงินเลี้ยงท้องไปวันๆ แม้เธอจะเก็บขยะขายแต่เธอก็เก็บออมเงินไว้เพื่อว่าตัวเองไม่สบายข้อเสียคือเธอจะชอบร้องไห้และพูดจาไม่รู้เรื่อง แต่เธอเป็นบางครั้งเท่านั้น

ณ คืนหนึ่งขณะที่เธอกำลังจะกลับใต้สะพานเธอเดินหาขวดอยู่ริมถนนจู่ๆๆก็มีรถเก๋งยี่ห้อดังจอดขวางต่อหน้าเธอ เธอตกใจมากแล้วคนขับรถก็เดินลงมาด้วยความเมา เห็นหญิงใต้สะพานมีหน้าตาสวยใช้ได้เขาจึงตกหลุมรักและขอมีอะไรกับเธอ แต่หญิงใต้สะพานไม่ยอมจึงวิ่งหนีออกมา เธอรีบวิ่งเข้าไปอยู่ใต้สะพานบ้านของเธอแต่ชายคนนั้นเขาก็วิ่งตามและเจอเธออยู่ในบ้านขยะ ด้วยความเมาเขาได้ข่มขืนหญิงใต้สะพานจนเธอหมดทางสู้เพราะแรงผู้ชายนั้นมากกว่าเเรงผู้หญิง พอรุ่งเช้าชายคนนั้นตื่นขึ้นและรู้สึกตัวว่าตัวเองได้ข่มขืนหญิงเร่ร่อนจึงใส่เสื้อผ้าและให้เงินเธอไว้หนึ่งเหมื่นบาท ก่อนที่เขาจะวิ่งหนีไป หญิงใต้สะพานนั่งร้องไห้นานหลายชั่วโมงเธอเก็บเงินนั้นไว้อย่างดีแล้วเธอก็ออกไปหาขวดเช่นเดิม ขณะเดินเธอร้องไห้ไปตามทางนึกถึงแต่เรื่องเมื่อคืนวนเวียนอยู่ในความคิด เมื่อเวลาผ่าน 2 เดือน เธอเริ่มมีอาการเวียนหัวเหมือนจะไม่สบายบ่อยครั้งมาก แต่เธอก็ยังจะไปหาขวดเหมือนเดิมเพราะนี้คือสิ่งเดียวที่ทำได้และทำทุกวัน ยิ่งนานวันเธอเริ่มรู้สึกเหมือนน้ำหนักตัวขึ้นและเดินทางไกลไม่ได้เพราะเธอเหนื่อยเร็วจนเธอรู้สึกว่าเหมือนมีตัวอะไรดิ้นอยู่ในท้อง และเธอก็รู้ว่ากำลังตั้งท้องจากผู้หญิงที่กินของตามถังขยะหันมาซื้อนมกล่องละ 10 บาท กินทุกวันๆ เพื่ออยากให้ลูกในท้องแข็งแรง เมื่อถึงเวลาครบกำหนดเธอปวดท้องหนักมากและเลือดก็ไหลออกมามากเธอรู้สึกเหมือนจะขาดใจ เธอทรมารมาก และแล้วสิ่งมีชีวิตน้อยๆก็โผ่ลออกมา เธอทำคลอดของเองโดยธรรมชาติ เธอเลี้ยงลูกน้อยของเธออยู่ใต้สะพานจนเด็กหญิงลูกของเธอโตเธอตั้งชื่อลูกว่า วารี วารีอายุได้ 5 ขวบ แต่เธออยากให้ลูกเรียนหนังสือจึงพาลูกไปที่จอโทรทัศน์ที่ร้านขายอุปกรณ์ไฟฟ้า เธอพาลูกไปดูการ์ตูนละครเพลงต่างๆที่ทางร้านเปิดจนเด็กหญีงวารีอายุได้ 15 ขวบ เธอเป็นเด็กที่ฉลาดมากและน่าตาดีมากๆๆเพราะพ่อของเธอเป็นคนฐานะดีและน่าตาดีมาก ทุกวันเค้าไม่เคยถามถึงพ่อเค้าเลยเธอรู้สึกเหมือนมีแม่แค่คนเดียวทุกเย็นสองแม่ลูกจะนำขวดไปขายที่ร้านของเก่าเป็นประจำ จนคนงานจำสองแม่ลูกได้ดี ด้วยความที่เจ้าของร้านรับซื้อของเก่าเห็นว่าเด็กคนนี้น่าตาน่ารักจึงถามเธอว่านี้หนูเรียนอยู่ชั้นไหนแล้ว เธอตอบไปว่าเธอไม่ได้เรียนหนังสือ เจ้าของร้านตกใจจึงพูดว่าทำไมไม่เรียนหนังสือ เด็กต้องเรียนหนังสือ จึงไปด่าผู้ที่เป็นแม่หญิงใต้สะพานร้องห่มร้องไห้แล้วพาลูกวิ่งกลับบ้านไป ร้านรับซื้อของเก่าสงสารเด็กอยากให้เด็กได้เรียนหนังสือจึงไปแจ้งตำตรวจว่ามีแม่คนหนึ่งไม่ส่งลูกไปเรียนตำตรวจจึงสืบหาและพบว่าเธออาศัยอยู่ใต้สะพาน ขณะที่วารีนอนตักแม่กำลังจะอ่านหนังสือที่แม่เธอเก็บมาให้ตามถังขยะให้แม่ฟังทุกวันที่เคยทำมา อยู่ๆๆก็มีผู้ชายหลายคนเข้ามาจับตัวแม่และเขาไปที่โรงพักและได้ถามถึงสาเหตุที่ไม่ส่งลูกไปเรียนเธอได้แต่ร้องไห้ไม่พูดอะไร ตำตรวจจึงต้องจับแม่เขาไปขังไว้ในคุกและรอลงอาญาส่วนวารีถูกส่งไปอยู่บ้านเด็กกำพร้า แม่เธอถูกสั่งให้จำคุก 1 เดือน และส่งไปศรีธัญญาทันทีที่ออกจากคุก ทุกวันวารีจะวิ่งมาหาแม่ทุกเช้าเย็นแต่วันนี้แม่เธอได้ถูกส่งไปที่เรือนจำก่อนเธอจะมาได้ 3 ชั่วโมง พอวารีมาถึงจึงถามหาแต่แม่ตำตรวจได้บอกเธอว่าแม่เธอถูกส่งไปที่เรือนจำสระแก้ว เมื่อเวลาผ่านไป 10 ปี เธอได้เรียนจบเป็นผู้ควบคุมนักโทษหญิงเพื่อความหวังที่จะยังให้เห็นนหน้าของแม่เธอจึงขอย้ายไปทำงานที่สระแก้ว เธอตรวจนักโทษหญิงทุกวันแต่ไม่มีแม่ของเธอเลย เธอจึงไปหาประวัตินักโทษทุกคนจนพบว่าแม่ของเธอได้พ้นโทษออกไปนานแล้วเธอตามหาแม่ของเธอทุกวันเธอชอบวนเวียนไปหาแม่ของเธอที่ใต้สะพานเป็นประจำขณะที่เธอกำลังดูข่าวมีข่าวหนึ่งโพสต์ว่ามีคนสติไม่ดีพยามหนีออกจากโรงพยาบาลหลายรอบมากๆๆ แต่ก็ไม่พ้น รปภ. ด้วยความที่เธอพยามและวางแผนเป็นอย่างดีจึงหนีออกมาได้ เธอดูข่าวแล้วเธอถอนหายใจเบาๆก่อนที่เธอจะไปทำงานขณะขับรถออกจากที่พักเธอเจอคนสติไม่ดีเดินอยู่ข้างถนนด้วยความที่เป็นพลเมืองดีจึงติดต่อแจ้งเจ้าหน้าที่ให้มาจับคนสติไม่ดี พอเจ้าหน้าที่มาถึงก็เข้าจับทันทีแต่เธอแรงเยอะมากเจ้าหน้าที่จับเธอไว้ไม่ไหววารีจึงดึงกระบองตีนักโทษออกมาตีเธออย่างแรงและได้ตีเข้าอย่างกนักที่ขา จึงทำให้หญิงสติไม่ดีล้มหัวฟาดพื้นเลือดไหลถ่วมตัว แต่หญิงสติไม่ดีพร่ำเพ้อพูดขึ้นว่าลูกๆลูกจ๋า และเจ้าหน้าที่ก็รีบพาคนสติไม่ดีไปส่งที่โรงพยาบาลเธอเสียเลือดมากจึงมีคนอ้อนวอนทางอินเตอร์เน็ตให้บริจาคเลือด แต่เลือดที่ต้องการหายากมากจึงไม่มีใครมาบริจาค หญิงสติไม่ดีนอนรอปาฏิหาริย์เท่านั้น เวลาผ่านไป 3 วัน วารีได้มาตรวจเลือดตามคำสั่งหัวหน้าเธอมีเลือดตรงกันกับหญิงสติไม่ดีคุณหมอจึงขอบริจาคเลือดจากเธอและเธอก็เต็มใจ พอเธอบริจาคเลือดเสร็จจึงขออนุญาตคุณหมอไปดูคนไข้ขณะที่คุณหมอกำลังเพิ่มเลือดคุณหมอพูดว่าคุณเป็นญาติห่างๆหรือเปล่า DNA เหมือนกันเลย เธอมองนหน้าคนป่วยแล้วเธอก็รู้สึกว่าเธอคนนี้หน้าตาคล้ายแม่แต่ติดตรงที่ว่าผู้หญิงคนนี้สติไม่ดี เพราะเธอเข้าใจมาตลอดว่าแม่เธอสติดี ไม่นานหญิงสติไม่ดีก็ตื่นขึ้นมาและเห็นวารีเธอรีบลุกขึ้นมากอดลูกสาวทันทีวารีได้แต่ยืนนิ่งๆและบอกว่าหนูไม่ใช่ลูกสาวป้าค่ะ หญิงใต้สะพานถึงกับน้ำตาคลอ จากนั้นวารีก็เดินออกไป ซึ่งนั่นทำให้หญิงใต้สะพานตรอมใจตาย และแล้ววารีก็ออกตามหาแม่อีกครั้งเธอตามหาแม่ 8 ปีเต็มๆ แต่ก็ไร้วี่แววเธอนึกขึ้นได้ว่าโรงพักที่เธอและแม่ถูกจับตัวไปต้องรู้แน่ๆว่าแม่เธออยู่ที่ไหน แต่นายตำตรวจคนนั้นคนที่จับแม่เค้าไปถูกปลดเกษียณเธอตามไปถึงบ้านและถามอย่างละเอียดนายตำตรวจบอกว่าเธอถูกส่งไปยังเรือนจำสระแก้ว และส่งต่อศรีธัญญา และเธอก็สืบและเข้าพบกับหมอใหญ่ หมอใหญ่เล่าเรื่องของคนไข้รายหนึ่งเธอเป็นคนใต้สะพานติดคุกมา 1 เดือน และพยายามหนีออกจากศรีธัญญาหลายครั้งมากๆจนมีครั้งหนึ่งที่หนีสำเร็จ และก็ถูกจับตัวกลับมาและหลังจากที่เข้าออกจากโรงพยาบาลเข้าก็ไม่ยอมกินอะไรเลยและทำให้เค้าตรอมใจตาย พอเรื่องจบเธอถึงกับน้ำตาไหลไม่หยุดที่รู้ว่าแม่ของเธอคือคนที่เธอเอาไม้ฟาดขาแล้วทำให้เธอล้มหัวฟาดพื้นจากนั้นเค้าก็เสียเลือดมากก็ได้เลือดตีวเองนี้แหละที่เติมเต็มให้แต่ไม่เคยคิดเลยที่จะทำกับแม่ได้ลง ที่ไม่ยอมเชื่อเธอคนที่เลี้ยงเธอมา 15 ปีเต็มๆ ได้แต่เสียใจที่ไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้ เธอได้แต่ภาวนาว่าขอชาติหน้าฉันใดขอให้เกิดมาเป็นลูกแม่อีกถึงแม่จะสติไม่ดีแต่แม่ก็ยังคือแม่อยู่ดี.....(จบ)