วาจาไม่สะอาด ๔ อย่าง
• ไม่สะอาด ทางวาจา มี สี่ อย่าง
จงทิ้งขว้าง ควรจำ อย่าทำเสีย
เป็นแบบอย่าง แก่ลูก ทั้งผัว/เมีย
อย่าได้เกลี่ย กล่อมกล่าว จะร้าวรอน...ฯ
• หนึ่งพูดปด มดเท็จ ลือเจ็ดย่าน
ใครก็ขาน ว่าแท้ แม่สลอน
อย่าคบไคล้ สมาคม จมแน่นอน
เดี๋ยวจะร้อน หม่นไหม้ ให้ไกลเธอ..ฯ
• สองส่อเสียด ว่าร้าย ใส่ป้ายสี
ก็อย่ามี ในจิต ให้คิดเพ้อ
ดำรงอยู่ ในคำดี ที่พบเจอ
ถ้อยเสนอ ไหนไหน จงใคร่ครวญ...ฯ
• สามคำหยาบ คายเคือง นี้เรื่องใหญ่
อย่าพูดไคล้ ใส่กัน ให้หมั่นหวน
คิดก่อนพูด สักหน่อย คอยทบทวน
เดี๋ยวจะชวน ตบต่อย ไม่ค่อยงาม...ฯ
• สี่พูดจา เพ้อเจ้อ ระเห่อห้อย
มีเป็นร้อย ถ้อยถี่ ให้วาบหวาม
เกินจริงแท้ เพ้อฝัน อันซมทราม
นี่ก็ห้าม อย่าเยอะ เดี๋ยวเลอะใจ...ฯ
• จบคำจา ไม่สะอาด สี่อย่างนี้
ทุกคนมี ก็ละ สละ "ให้-
พ้นจากตน" หมั่นจำ คำใดใด
ที่ปราชญ์ไท้ กล่าวกะ จงละวาง...ฯ
___________________________
เ อ็ ม เ จ เ จ~