นิยายเรื่องแรก

สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเขียนนิยายเรื่องแรก หลังจากที่อ่านนิยายมามาก เลยอยากมาเขียนนิยายให้เพื่อนๆชาวพันทิปที่กำลังว่าง และอยากผ่อนคลายได้ลองมาอ่านดูค่ะ ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะค้ะ


เริ่มเรื่อง .....
     หลังจาก 10 ปีที่ผ่านมา หัวใจฉันก็ไม่เคยเต้นแรง แบบนี้มาก่อน ตุ๊ป ตุ๊ป ป ป ป .. . หัวใจฉันเต้นแรงขึ้น แรงขึ้นทุกๆฝีก้าวที่ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา
ผู้ชายผมสีบลอน์ทอง ดวงตาสีฟ้าเหมือนน้ำทะเล ผิวขาวเนียนละเอียด สูง  ท่าทางดูเย็นชา และเงียบขรึมเดินเข้ามาไกล้ๆ
                    ............ เสียงเรียกของเพื่อนรัก  ทำให้ฉันตื่นจากฝัน นน
    "นี่แกตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปเรียนสาย " หญิงสาวหน้าตาสะสวย พูดขึ้น
"อืออ ขอนอนต่ออีกแปปหนึ่งได้ไหม ทำไมแกชอบมาขัดจังหวะ อยู่ได้ "
"นี่อย่าบอกนะว่าแกฝันอีก ??"
"ใช่"  
"ไปเรียนกัน เดี๋ยวไม่ทันสอบนะ ลืมไปแล้วเหรอ ?''
"เห้ยจริงด้วย "
หญิงสาวที่นอนอยู่รีบลุกขึ้นจากเตียง
"คุณหนูคะ อาหารเช้าพร้อมแล้วค่ะ" หัวหน้าแม่บ้านกล่าว
วันนี้หนูขอออกไปทานข้าวข้างนอกนะค้ะ พอดีวันนี้มีเรียนเช้ามากเลยค่ะ ) หญิงสาวพูดพร้อมกับส่งยิ้ม
   ณ โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง
"เย้ สอบเสร็จแล้วโล่ง มากเลยอะแก ไปหาอะไรกินกันไหม ?"
"เอาดิ "
"แกระวัง !!!!"
เพล้ง !! !!!   เสียงแก้ว ตกลงมาจากตึงสูงง แต่ดีที่มีใครบางคนมาคว้าตัวฉันไว้
ผช ที่อยู่ข้างหน้า ชายผมดำ ผิวขาว หน้าตาจัดได้ว่าหล่อมากคนหนึ่ง
"แกเป็นอะไรไหม ??" เพื่อนหญิงกล่าว
"ไม่ฉันไม่เป็นไร "
"ขอบคุณมากนะค้ะที่ช่วย "หญิงสาวกล่าว  เธอไม่รู้ว่าผู้ชายหน้าตาดีคนนี้เป็นใคร เพราะตั้งแต่ที่เธอเรียนอยู่ที่นี่ตั้งแต่เด็กก็ไม่เคยเจอใครที่หน้าตาดีมากแบบนี้มาก่อน
"สวัสดีค่ะ เรา ยูมินะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ " เพื่อนตัวแสบรีบแนะนำตัว
"ผมชื่อ ซันเดย์ ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก "
" แล้วคุณชืออะไรครับ " ชายผมดำหันมามองฉัน
" ฉันชื่อ มิรา ค่ะ  " ฉันตอบกลับไป
กริ้งงงงงงงง 'งงง ง
  เข้าเรียนแล้วสิ "ไว้เจอกันนะค้ะซันเดย์ "ยูมิพูด
( ในห้องเรียน )
"นี่แกรู้ไหม ว่ามีเด็กใหม่ย้ายเข้ามา ตั้ง 4 คนแหนะ แล้วอีกอย่างคือ แต่ละคนเป็นหัวหน้าแก๊ง สุดโหดดด้วย แถมหน้าตาดีมากกกจนฉันอะหัวใจจะละลายอยู่แล้ว"
เสียงคนซุบซิบนินทากันในห้อง ดังไปทั่ว
"เอาหละ ทุกคน วันนี้เรามีเพื่อนใหม่ 4 คนย้ายเรียนที่นี่ " อาจารย์พูดพร้อมกับ มองออกไปข้างนอกห้อง
" เข้ามาแนะนำตัวให้เพื่อนรู้จักสิ "
ผู้ชาย 3 คน รูปร่างสูงพอๆกันเดินเข้ามา ทั้งห้องเริ่มมีเสียงกรี๊ดจากบรรดาผู้หญิงที่บ้าผู้ชายหล่อๆขึ้นมาทันที เอ๊ะ ! แต่1 ในนั้นคือคนที่เราเจอเมื่อเช้านิ
          ว่าแต่ทำไมพวกเขาดูหล่อไม่แพ้กันเลย นี่มันแหล่งรวมดาราเกาหลีหรือยังไง เอ๊ะ แล้วอีกคนล้ะ ช่างเถอะ!
   สวัสดี เราชื่อฟิค ผู้ชายคนสีเทาอ่อน หน้าตาน่ารัก ดูทะเล้น เฟรนลี่ ดูก็รู้ว่าเด็กสุดในกลุ่ม กล่าว

(ยังไม่ทันได้ ฟังจบ ฉันก็ลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วเดินออกมาจากห้อง ก็แง๋หละ แม้จะมีผู้ชาย ที่หน้าตาดี หล่อแค่ไหน มันก็ไม่มีทางที่หัวใจฉันจะสั่นคลอนได้ ยกเว้นแต่ ผู้ชายคนนั้น คนที่อยู่ในความฝันของฉันมานานกว่า 10 ปี )
  
ฉันเดินมาเรื่อยๆ จนหยุดอยู่ที่ๆหนึ่ง แต่ทำไมฉันไม่เคย เห็นที่ที่นี้เลย ที่นี่เป็นสวนที่อยู่ติดกับโรงเรียน มันเป็นสวนที่เต็มไปด้วยกุหลาบแดง นี่มันที่ไหนกัน มีที่แบบนี้ด้วยเหรอ สวนกุหลาบแดงที่ เต็มไปด้วยกุหลาบแดงบานสะพรั่ง ทำไมสวยจัง

กรี๊งงงงง งงงง !! เสียโทรศัพท์ดังขึ้น
" ฮัลโหล "
" แกอยู่ไหนเนี่ยได้เวลากลับบ้านแล้วนะ "
"เดี๋ยวฉันตามไป"
  
บันทึกของ ..... F
  
"คุณชายครับ แคตตาล็อค มาแล้วครับ "
ผู้ชายผมสีบลอน์ทอง ดวงตาสีฟ้าเหมือนน้ำทะเล ผิวขาวเนียนละเอียด สูง  ท่าทางดูเย็นชา และเงียบขรึม รับแคตตาล็อคขึ้นมาเปิดดู
ใน แคตตาล็อคเต็มไปด้วยรูปหญิงสาวมากมาย ไม่แปลกที่เขาสามารถทำเรื่องแบบนี้เพราะเขา คือผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งที่ทุกคนรู้จักในฐานะลูกของเศรษฐีที่รวยที่สุดในประเทศ แต่ก็ไม่เคยมีใคร ที่จะได้เห็นหน้าตาของผู้ชายคนนี้เลย แต่กลับรู้จักเขาเพียงเพราะในนามเท่านั้น

"ไม่มีที่สวยกว่านี้แล้วเหรอ ?"
"เอ่ออ  ออ" บอดี้การ์ด เริ่มลำบากใจ ที่จะตอบ เพราะที่เขาหาได้ในนี้ก็มีแต่ ผู้หญิงที่มีรสนิยมดีกรีระดับซุปเปอร์สตาร์ทั้งนั้น
"ออกไป!!! แล้วเตรียมรถไว้ด้วย ฉันจะออกไปข้างนอก"
"คะ ะะ ครับบ คุณชาย "

โลกนี้ช่างน่าเบื่อจริง ผม เป็นลูกเศรษฐีที่รวยที่สุดในประเทศ ผมสามารถหาความสุขได้มากกว่าคนอื่นๆ แต่ที่ผมหาไม่ได้เลย คือความสุขที่ได้จากคนที่ผมรั
ก มีผู้หญิงมากมายเข้ามาในชีวิตผม แต่แปลกไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่ทำให้ใจผมเต้นรัวได้เลย  อาจจะเป็นเพราะฉายาเย็นชาที่ผมมีก็ได้

วันที่ 2 ของการเรียน
รถสปอต หรูสีขาว ขับเข้ามาในโรงเรียนด้วยความเร็วสูง พร้อมกับสายตาที่ถูกจับจ้อง ไม่แปลกเพราะเขาคือ 1 ใน 4 ที่พึ่งย้ายเข้ามาเรียนที่นี่
แถมยังเป็นถึงนายแบบชื่อดังงง ที่กำลังฮอตที่สุดในตอนนี้ เมื่อเขาลงจากรถ ก็มีแต่ผญ ล้อมรอบเต็มไปหมด
"นี่แก รีบๆๆไปเร็ว กรี๊ดดดดดแกเห็นไหม นั่น ชินเฮ นิ "
ใครคือซินเฮ ทำไมไม่เคยรู้จักเลยวะ ฉันได้แต่สงสัย ก็ใช่สิเมื่อวานฉันไม่ได้อยู่ดีพวกเขาแนะนำตัวนี่นา
ยัยเพื่อนตัวแสบรีบบบบลากฉันเข้าไป ปปป ในวงล้อมฝูงควายที่แตกตื่น ฉันถูกเบียดไปมา
   เฮ้อออออ --- "กว่าจะออกมาได้ -3-
"บ่นอะไรเหรอ?"
"อ้าว ซันเดย์ *0* "
" มิรา กินข้าวหรือยัง พอดีทำมือถือหายหนะ เลยหาเพื่อนไม่เจอ "
"ยังเลย ใช้ของเราก็ได้นะ "
"ขอโทษที่รบกวนนะ งั้นยืมหน่อยนะ ^^
" อื้ม "
"เอางี้ดีกว่า เธอไปกินข้าวกับเราไหม เราอยากเปลี่ยนบรรยากาศหนะ กินกับเพื่อนบ่อยแล้ว"
"เอ่อ คือ เรากลัวแฟนคลับนะ นาย " กรี๊ดดดด
ยังไม่ทันพูดจบเขาก็ดึงฉันให้ตามไปกับเขา ทำไมแรงเยอะจังเนี่ยยยยย T^TT
" นี่ฉันยังไม่ทันได้ตอบตกลงเลยนะ" ฉันทำหน้ายุ่ง
" ก็คิดนานแบบนั้นกว่าจะตอบ พอดีเราเป็นคนใจร้อนหนะ ^^ " แห๊ะๆๆ  "
เขาพาฉันขึ้นรถ สักพักก็มาจอดตรงหน้าร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง
"สวัสดีครับ คุณหนู " พนักงานที่ร้านคอยตอนรับ เหมือนกันว่าเขาเคยมาที่นี่จนเป็นร้านประจำของเขาไปซะแล้ว
" สั่งเต็มที่เลยนะ มิราา " เขายิ้มพร้อมกับยื่นเมนูอาหารมาให้

หว้าาาาาา อื่มจัง รู้สึกดีซะมัด ง่วงก็อยากนอนแล้วสิ

หลังจากกินข้าวเสร็จเราก็กลับมาเรียน
"เราแยกกันตรงนี้นะ เราไม่อยากให้แฟนคลับซันเห็นเดี๋ยวจะเกิดเรื่อง "
"โอเคงั้นไว้เจอกันที่ห้องนะ " เขายืนมือมาจับหัวแล้วขยี๋หัวฉันเบาๆ >//< ทำไมต้องรู้สึกเขิณด้วยเนี่ย