ชีวิตที่น่าสงสารของคุณยายแมคโดนัล
เรื่องจริงของผู้หญิงคนหนึ่ง ถูกตัดสินจากสังคมให้เป็นคนน่ารังเกียจอย่างไร ชวนมาอ่านกัน
คุณยายมีชื่อจริงว่า ควอน ฮาจา ....
สมัยสาวๆคุณยายเป็นผู้หญิงหน้าตาดี...
ครอบครัวมีฐานะปานกลาง แต่ถูกพ่อแม่เลี้ยงดูอย่างเจ้าหญิง...
จนคุณยายสามารถเรียนจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยชั้นนำ
และได้ทำงานที่ดี
พอคุณยายแก่ตัวลง...ทุกอย่างที่ยายเคยมีก็หายไป...
หน้าที่การงาน...
ทรัพย์สินเงินทอง...
ที่หมดไปเรื่อย ๆ ตามการใช้จ่าย และ วันเวลา...
จนทำให้คุณยายไม่มีแม้แต่บ้านอยู่...
จนต้องอาศัยอยู่ตามร้านแมคโดนัล
ร้านกาแฟ หรือ ร้านสะดวกซื้อต่างๆที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมง
เป็นที่พักพิงและ นี่ก็เป็นที่มาของฉายาคุณยายแมคโดนัลนั่นเอง...
ถ้าอ่านถึงตรงนี้หลายคนอาจจะรู้สึกเศร้า หรือ สงสารมาก แต่เรื่องราว
ของคุณยายยังมีอีกมุมหนึ่ง ...
เริ่มจากที่เพื่อนของคุณยายเล่าให้สื่อฟังว่า...
สมัยสาวๆคุณยายทำงานดี และ ใช้เงินฟุ่มเฟือยมาก ใช้ชีวิตอย่าง
คนรวยในซี่รีส์เกาหลี สวย เลิศ เชิด หยิ่งสุดๆ...
จนวันหนึ่งเงินของคุณยายหมดลง...
คุณยายเลยต้องอาศัยร้าน 24 ชั่วโมงเป็นที่พักแบบนี้
แต่เหมือนโชคดีจะมาถึงคุณยาย...
เมื่อมีนักแสดงท่านหนึ่งพยายามช่วยเหลือคุณยาย
ผ่านทางรายการทีวี ช่วงนั้นจึงมีคนใจดีช่วยบริจาคเงินให้
คุณยายเยอะมาก
แต่ที่น่าช็อค คือ คุณยายกลับใช้เงินที่ได้รับมาทั้ง
หมด เหมือนนํ้าเปล่า...เงินทั้งหมด ได้หมดลงไปกับการใช้จ่ายฟุ่มเฟือยอย่างรวดเร็วอีกครั้ง และ คุณยายก็กลับสู่สภาพเดิม...
ด้วยสาเหตุนี้คนเกาหลีที่รับรู้เรื่องราวนี้...
ได้แสดงความคิดเห็นเกลียดชั่ง...อย่างรุนแรง
ถึงขนาดบางคนแกล้งคุณยาย เวลาคุณยายนอนหลับอยู่
ในร้านกาแฟ โดยเขียนคำไม่ดีลงบนใบเสร็จร้านค้า และ แปะไว้บนศีรษะของคุณยาย
ถ้าเราจะเอาชีวิตของคุณยายเป็นกรณีศึกษา
เราจะได้ข้อคิด การใช้ชีวิตที่ดีจากชีวิตของคุณยาย
1.ไม่มี บริษัทไหน...ที่จะเลี้ยงเราไปจนชั่วชีวิต
2.ช่วงชีวิตที่เรามีแรงอยู่ควรหางาน...ที่เราชอบ(รักมัน)
และมันสามารถสร้างเงินให้เราได้แม้เราไม่ทำงาน ทนเหนื่อยสัก 1 ปี วางแผนระบบเครื่องปั่นเงินของเราเองให้เราสบายชั่วโคตร
3.อย่าหวังพึ่งคนอื่นเพราะนั้นคือจุดเริ่มต้นของความล้มเหลว
คือการลดขีดความสามารถของเราลงทุกๆวัน
4.ผมเชื่อว่าทุกคนทำได้...และทำได้ทุกอย่าง...ขึ้นอยู่ที่ว่าเราจะแก้
ปัญหาได้เร็วแค่ไหน
หวังว่าเรื่องราวของคุณยายจะช่วยเป็นคติเตือนใจใครหลายๆคนที่กำลังใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือย และ ประมาทได้...ขอบคุณค่ะคุณยายแมคโดนัล