“ความสุข” มันเป็นของ “ชั่วคราว”

วันพระหลายๆคนก็ไปทำบุญตักบาตรฟังธรรมเทศนากันใช่ไหมละค่ะแน่นอนค่ะ แต่วันนี้เราจะมาพูดถึงธรรมเทศนาผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ของท่านผ่านกลอนของจอคอมพิวเตอร์าที่ท่านกำลังนั่งอ่านอยู่ขณะนี้ กลอนของประเทศไทยที่เราเห็นและอ่านๆกันอยู่ไม่เพียงแค่มีแต่กลอนรักกลอนหึงหวงหลอนอกหักกลอนหวานๆเท่านั้นนะค่ะรู้นไหมเอ่ย?? ว่ามีกลอนธรรมะสอนใจกันด้วย อ่ะๆๆ!!! ถ้าไม่เข้าถึงพระธรรมอาจจะไม่ค่อยได้อ่านหรือไม่เคยอ่านเลยใช่ไหมละค่ะแน่นอนคะว่ากลอยธรรมะนั้นค่อนข้างหาพบเจอยากนิดหน่อยเพราะปัจจุบันเด็กมากกว่าผู้ใหญ่อีกวัยรุ่นนั้นก้เยอะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจากเด็กน้อยๆเป็นวัยรุ่นจากวัยรุ่นเป็นผู้ใหญ่นี่แหละค่ะกลอนสอนธรรมะนั้นค่อนข้างจะหายากค่ะแต่ตามเว็บส่วนใหญ่ที่เป็นเว็บธรรมะนั้นจะมีกลอนธรรมะเยอะอยู่ค่ะกลอนธรรมะนั้นมีทั้งกลอนโดนๆกลอนสั้นกลอนยาวกลอนสอนใจมากมายเลยละค่ะกลอนธรรมะสอนใจคลายยึดตนของพระตามเว็บต่างๆนั้นก็ลงไว้เยอะแยะมากมายเลยละค่ะซึ่งถ้าตามเว็บพระนั้นเราจะเจอกลอนค่ะแต่ถ้าเป็นเว็บต่างๆที่เป้นเว็บแจกลอนค่อนข้างเป็นกลอนวัยรุ่นนั้นจะไม่ค่อยเจอหรอกค่ะเพราะเป้นเว็บที่เน้นวัยรุ่นโดยเฉพาะค่ะกลอนธรรมะเป็นกลอนสอนใจเด็กๆหรือสอนใจคนให้เป็คนดีค่ะจงต้องส่งเสริมอย่างมากๆเลยละค่ะกับกลอนธรรมะเพราะว่านอกจากจะเป้นกลอนที่สอนใจและมีประโยชนร์แล้วเราไม่ต้องเสียเงินมานั่งรอกลอนธรรมะเข้าผ่านมือถือนะค่ะเพราะเราสามารถอ่านจากเว็บได้ฟรีรือเอาไปสอนใจคนต่อๆไปอย่างหวังดีได้ฟรีอีกด้วยละค่ะ

 

 

 

 

 

________________________________________________________

 

เรื่องหยุดทำร้ายตัวเอง

มนุษย์เรา มีอารมณ์และความรู้สึกอันหลากหลาย
แต่ละอารมณ์ จะสนองตอบตามความเคยชินของสิ่งที่กระทบ
โกรธ เมื่อมีคนมาด่าว่า หรือนินทา
ชื่นชอบ พอใจ เมื่อคำเยินยอหรือสรรเสริญ เอ่ยถึงชื่อตน
แต่สิ่งเหล่านี้ก็มิได้อยู่กับเรา คงทนหรือถาวร
มีเกิดขึ้น…แล้วหายไป…เกิดขึ้น….แล้วดับไป
เป็นเช่นนี้ ครั้งแล้วครั้งเล่า

ทุกสิ่งอย่างเป็นไปตามกฏแห่งธรรมชาติ (ธรรมะ)
มิได้เป็นไปตามความต้องการของใจ
เราโกรธเขา เกลียดเขา ว่าร้ายเขา
ด้วยคิดว่าได้ความสะใจ สาสมใจ ที่ได้โกรธ ได้เกลียด
และคิดว่าตนเองอยู่เหนือเขา ชนะเขา
แต่หารู้ไม่ว่า ความรู้สึกและอารมณ์นั้นๆ….
กำลังข่มขี่ และทำร้ายตัวเราเอง….
ให้เราเป็น…ผู้แพ้

เมื่อใดก็ตาม ที่เราโกรธ เกลียด เพ่งโทษ มุ่งร้าย….ใครสักคน
ตอนนั้นเอง เราหาได้ทำร้ายคนที่เราโกรธหรือเกลียดไม่
แต่เรากำลังทำร้าย และข่มเหงตัวเราเองโดยไม่รู้ตัว
และความรู้สึก และอารมณ์นั้นๆ ก็มิได้เป็นความสุขสงบเย็น
และทำให้ผู้ถือมั่นในอารมณ์ และความรู้สึกเช่นนี้ก็จะสะสมพอกพูน….
ความน่ารังเกลียดให้กับตนเอง

การอภัย และอโหสิกรรมให้กับเขาผู้ล่วงละเมิดเรา
แม้คนๆ นั้นจะเคยเป็นศรัตรู หรือเคยทำร้ายเราก็ตามที
เพื่อจะได้ปลดปล่อยตัวเราเองจาก “ตนนั่นแหล่ะที่ทำร้ายตนเอง”
นี่คือ ผลบุญที่เห็นทันตาของการให้อภัยไม่ถือสา
แต่เป็น “อุเบกขา” ด้วยความเข้าใจทั้งทางโลกและทางธรรม ธรรมะ

ศัตรูก็คือใจของเรานั้นเอง อยากชนะสื่งใดจงชนะใจตนเองให้ได้ก่อน เป็นนายของใจให้ได้ก่อน ชีวิตจะพบความสำเร็จได้ไม่ยากเลย

________________________________________________________

มารยาทของผู้เป็นใหญ่

ผู้ใหญ่ไม่ใช่อยู่ที่เกิดก่อน ผู้ดีไม่ใช่อยู่ที่เรียนสูง
มารยาทจรรยาของการเป็นผู้ใหญ่ ก็คือต้องสุขุมรอบคอบ และไม่ยึดติดเสียงเป็นหลัก
คือ ต้องไม่หวั่นไหวกับคำนินทาและสรรเสริญ

________________________________________________________

โลกิยะ หรือ โลกุตระ

คนที่เดินทางโลกุตระ ย่อมไปดีทางโลกิยะไม่ได้
คนที่เดินทางโลกิยะ ย่อมสำเร็จทางโลกุตระได้ยาก เพราะอะไร ?
ถ้าคนหนึ่งสำเร็จได้ทั้งโลกิยะ และโลกุตระง่ายแล้ว
ทำไม องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธโคดม
ต้องสละราชบัลลังก์แห่งจักรพรรดิไปเป็นธรรมราชาเล่า ?
ถ้าเป็นไปได้ พระองค์เป็นมหาจักรพรรดิพร้อมทั้งธรรมราชา ไม่ดีหรือ ?
แต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะโลกของโลกิยะและโลกุตระเดินคู่ขนานกัน
เราต้องตัดสินใจ ต้องมีความเด็ดเดี่ยวและกล้าหาญในการที่จะเลือกทางใดทางหนึ่ง

________________________________________________________

เพราะยึดจึงเดือดร้อน

>ทุกวันนี้ เกิดความทุกข์ ความเดือดร้อน ก็เพราะมนุษย์ไปยึดโน้น ยึดนี่
>ยึดพวกยึดพ้อง ยึดหมู่ ยึดคณะ ยึดประเทศเป็นสรณะ โดยไม่คำนึงถึงธรรมสากล
>จักรวาลโลกมนุษยนี้ ทุกคนมีกรรมจึงเกิดมาเป็นสัตว์โลก
>สัตว์โลกทุกคนต้องใช้กรรมตามวาระ ตามกรรม
>ถ้าทุกคนยึดถือเป็นอารมณ์ ก็จะเกิดการเข่นฆ่ากัน เกิดการฆ่าฟันกัน
>เพราะอารมณ์แห่งการยึดถืออายตนะ ฉะนั้น ต้องพิจารณาให้ถ่องแท้ว่า
>สิ่งใดทำแล้ว สัตว์โลกมีความสุข สิ่งนั้นควรทำ นี่คือ หลักความจริงของธรรมะ

________________________________________________________

บรรเทาทุกข์

>การที่เราจะไม่ต้องทุกข์มากนั้น
เราจะต้องรู้ว่า เรานี้จะต้องไม่เอาชีวิตไปฝากสังคม เราต้องเป็นตัวของเราเอง
>และเราจะต้องวินิจฉัยในเหตุการณ์ที่จะเข้ามาเกี่ยวข้องกับตัวเราว่า สิ่งใดเราควรทำ สิ่งใดไม่ควรทำ

________________________________________________________

หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม

การดูคนขอให้ดูเห็นด้วยปัญญา อย่าไปเห็นกิเลสเขา เขาเป็นคนดีคนไม่ดีรู้ได้อย่างไร ต้องสืบเสาะเจาะให้ลึก อย่าเจาะแต่ภายนอก ดูผิวเผินไม่รู้เรื่อง ต้องดูถึงจิตใจ จิตใจนี้สำคัญมาก

________________________________________________________

>ในชีวิตของคนหนึ่งคนนั้น ย่อมมีทั้งคนรักและคนเกลียด
ถึงแม้เขาจะเป็นคนเลวสักเท่าใด ก็ยังมีคนที่รักเขาอยู่
.
.
>ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนดีแค่ไหน แต่ก็ยังมีคนที่เกลียดเขาอยู่
.
>ในโลกนี้คนเรานั้นแตกต่างกัน
.
>การที่เราจะปรับให้เข้ากับทุกสิ่งได้นั้นเป็นการยาก
แต่ก็ยังมีสิ่งหนึ่ง ที่สามารถปรับให้เข้ากับทุกสิ่งได้
.
.
>นั่นคือ
.
.
.
>>>>>>>>>> “ธรรมะ” <<<<<<<<<<

________________________________________________________

หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม

“ใครสร้างกรรมดี ชีวิตก็ดีงาม ใครสร้างกรรมชั่ว ชีวิตก็มัวหมอง คนไปทำบุญต้องละบาปได้ คนจะไปสร้างความดีต้องละชั่วได้ ไม่ใช่เอาเงินมาทำบุญแล้วไปสวรรค์ได้ไปนิพพานได้ เรื่องบุญกุศลซื้อไม่ได้”

________________________________________________________

รูป อะไร…ก็ไม่จับใจเท่ารูปผู้หญิง
เสียง อะไร…จะมาจับใจเท่าเสียงผู้หญิงเป็นไม่มี
กลิ่น อะไร…จะเหมือนกลิ่นผู้หญิง ติดกลิ่นอื่นก็ไม่เท่าติดกลิ่นผู้หญิง
รส อะไร สารพัดรสก็ไม่เทียบเท่ารสผู้หญิง
หลงติดเข้าไปแล้วถอนได้ยาก

พระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท)

________________________________________________________

ทางออกชีวิตใหม่

ทางออกไม่ได้มีเฉพาะฝั่งตรงข้ามกับทางเข้า
ทางข้างในอาจจะเป็นทางตันก็เป็นได้ ใครจะรู้…
ถ้าเดินไปแล้วหาไม่เจอ ก็อย่ากลัวที่จะเดินย้อนกลับ
เพราะถึงจะเป็นทางเก่าที่เคยผ่าน
แต่ก็ยังมีทางออกให้ออกไปพบแสงสว่างอีกครั้ง..

________________________________________________________

เขาำไม่ได้เกิดมาเพื่อเรา

ความเหงา . . . อาจทำให้รู้สึกอ้างว้าง
. . . แต่ไม่เคยทำให้ใครเจ็บปวด จงรักในขอบเขตที่จะรักได้ . . .
เพราะคนบางคนเกิดมาเพื่อ . . . จะให้เรารัก
แต่ไม่ได้เกิดมาเพื่อ . . . เป็นของเรา

________________________________________________________

ทำไปเถิด

“หากทำความดีแล้วยังโดนด่าหรือถูกนินทา ก็ยังดีกว่านั่งด่าหรือนินทาคนอื่นโดยไม่ทำความดีอะไรเลย”

________________________________________________________

อันความดีมิใช่ดีที่มีทรัพย์ มิใช่นับพงษ์พันธุ์ชันษา
คนดีนี้ดีด้วยการงานนานา อีกวิชาศีลธรรมนำให้ดี

________________________________________________________

สรรพสิ่งในโลกล้วนตกอยู่ในกฎไตรลักษณ์ที่ว่า
“เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป” หรือ
“ไม่แน่ ไม่ได้ดั่งใจ ไม่มีอะไรสมบูรณ์”
ความเครียดก็เช่นกัน เมื่อมันเกิดขึ้นได้
ไม่เร็วก็ช้าความเครียดนั้นก็ต้องดับไป
เพราะไม่มีอะไรเที่ยงแท้ อย่าชิงดับตัวเองไปเสียก่อน
เพราะในที่สุดแล้วความเครียดจะดับไปเอง
ขอเพียงเราไม่ท้อ ไม่หวั่น ไม่ถอย
ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง วันนี้เราเครียดแทบตาย
แต่วันพรุ่งนี้อาจเป็นวันที่ดีที่สุดของชีวิตก็เป็นได้

________________________________________________________

“อย่าได้ทำลายความสุขแห่งชีวิต ด้วยการคิดไปเองในสิ่งที่บั่นทอนจิตใจหรือมองโลกในแง่ร้ายอยู่ตลอดเวลา เหรียญย่อมมีสองด้านเสมอ เราควรมองด้านสว่างหรือดีงามไว้ดีกว่า มีแต่ได้ไม่มีเสีย”

________________________________________________________

“ความสุข” มันเป็นของ “ชั่วคราว”
แล้วเราจะไปเสียแรงรักษามันไว้ทำไม
“ความทุกข์” มันก็เป็นของ “ชั่วคราว”
แล้วเราจะไปเสียแรงกำจัดมันทำไม
เมื่อเห็นความจริงอย่างนี้แล้ว
เรายังจะแสวงหาความสุขถาวร
ที่ไม่มีจริงอยู่อีกหรือ
จงใช้ชีวิตอย่างที่มันเป็น♥

________________________________________________________

เมื่อเราเศร้า การบังคับใจให้หายเศร้าก็ไม่ควรทำ การปล่อยใจให้ถลำไปในโลกแห่งความเศร้าก็ไม่ควรทำ เพียงแค่เราเรียนรู้ใจกายอย่างที่มันเป็น ลองสังเกตจิตของตัวเองดูสิ แม้แต่จิตเราเองยังบังคับไม่ได้ แล้วยังจะไปหวังอะไรกับจิตของคนอื่น

________________________________________________________

“บางครั้งการที่จะได้สิ่งใดสิ่งหนึ่ง
ก็จำต้องยอมที่จะเสียสละสิ่งใดสิ่งหนึ่งเช่นกัน”

________________________________________________________