พี่เขาแค่เหงาหรือผมสับสนกันแน่

สวัสดีครับทุกคน

ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนนะ ผมขอใช้นามแฝงตนเองว่าชื่อ ....ต้น.... แล้วกันครับ  ส่วนพี่อีกคนขอให้ชื่อนามแฝงว่า  ...บอย...

จาก ม.ปลาย สู่ รั้วมหาลัย

วันนี้เป็นวันแรกที่ผมและครอบครัวได้เดินทางไปมหาลัย แล้วผมก็โดนพ่อแม่บังคับให้มาอยู่หอพักในมหาลัยโดยไม่ได้เต็มใจสักเท่าไร เมื่อถึงที่หมายรถจอด ผมซึ่งนั่งอยู่หลังรถกะบะมองไปที่หอพักมหาลัยซึ่งจะเป็นบ้านหลังที่สองของเราในการใช้ชีวิตมหาลัยนั้น ตกใจสุดๆ กับสถานที่ของหอพัก ช่างน่ากลัว เก่า โทรม และเงียบสงัดมาก ผมแทบไม่อยากก้าวลงไปจากรถเลย แต่พ่อแม่ก็เดินนำหน้าขึ้นไปนั่งตรงม้าหินอ่อนของหอพักแล้วเราก็ต้องเดินตามขึ้นไป ทันใดนั้นมีรุ่นพี่คนหนึ่งตะโกนทักทายผ่านช่องหน้าต่างของทางเดินบันใดลงมาว่า สวัสดีครับ พ่อแม่ มาส่งน้องเข้าหอพักหรอ แม่ตอบว่าใช่แล้วจ้า พี่คนนั้นเลยบอกว่าเดียวผมพาเดินดูหอ ว่าแต่น้องอยู่ห้องอะไรหรอจะได้พาไปถูก แม่ตอบไปว่า ห้อง 204 จากนั้นก็เดินตามไปห้องดังกล่าว แม่เจ้า....ห้องรกมาก แถมจัดเตียงแบบเตียงทหารคือมีด้านบนด้านล่าง ทั้งหมด 4 เตียง 8 ที่นอน ผมคิดในใจตอนนั้นว่า งานเข้าแล้วกู ไม่น่าอยู่เลย แล้วกูจะนอนได้ไหมหนิ นึกถึงที่นอนที่บ้านทันที ผมเลยพี่คนนั้นว่า พี่ครับ ตอนนี้ปี1 มารายงานตัวเข้าหอกี่คนแล้ว พี่เขาบอกว่าน้องเป็นคนที่ 5 ผมถามต่อว่า ผมถามต่ออีกว่า แล้วตอนนี้ไปไหนหมด พี่เขาบอกว่าพ่อแม่พาไปทานเข้าข้างนอกเย็นๆคงมาส่งใหม่ ผมเลยบอกว่า ออครับ จากนั้นพ่อกับแม่เลยบอกว่างั้นไปขนของเราขึ้นมาเลย ผมก็จำใจต้องขนของมา เมื่อเสร็จแล้วพ่อแม่ก็พาไปกินข้าวข้างนอกแล้วก็มาส่งเข้าหอเย็นๆอีกที เมื่อพ่อแม่มาส่งขึ้นหอพักเสร็จท่านก็กลับ ก่อนไปบอกว่า ตั้งใจเรียนนะ มีอะไรค่อยโทรมา ผมเลยบอกว่า อืม.. เสร็จจากการลาพ่อแม่แล้วก็มองขึ้นไปบนหอชั้น2 ว่าทำใมเงียบจังคนไปไหนหมด แต่พอกำลังจะก้าวขึ้นบันใดหอพัก ได้ยินเสียงตะโกนออกมาจากห้องๆ หนึ่งที่อยู่ด้านล่างว่า น้องน้องน้อง เชิญห้องนี้ครับ เชิญประชุมครับ ผมเลยรีบวิ่งหน้าตื่นเข้าไปในห้องแล้ว พี่คนที่เจอตอนเย็นเลยบอกว่า ปี 1 นั่งหน้าเลย เพราะในห้องนั้น ประธานหอ รองประธาน เลขา รวม3คน อยู่หน้าสุด แถวต่อมาเป็นปี1 ปี2 ปี3 ปี 4 เรื่อยๆ จากนั้นพี่ประธานหอก็กล่าวตอนรับน้องๆปี1ที่เข้ามาใหม่ พร้อมรายงานตัวทีละคน บอกชื่อ สาขาที่เรียน มาจากจังหวัดอะไร ทุกคนก็รายงานตามปกติ เสร็จจากประชุม สมาชิกแต่ละห้องแยกย้ายพบปะกันก่อนขึ้นห้อง จากนั้นก็ขึ้นห้องอาบน้ำนอนเพื่อเรียนในเปิดเรียนวันแรกคือพรุ่งนี้

*** ปล. รุ่นพี่ที่เจอวันแรกไม่ใช่พี่บอยนะครับ แต่คือประธานหอ เรายังไม่ได้คุยและพบปะอะไรกันมาก

ลืมบอกไปว่า แต่ละห้องจะมีตั้งแต่ ปี 1 - ปี 4 รวมๆกันนะครับ
หลังจากที่ประชุมเสร็จแล้วทุกคนก็แยกย้ายเข้าห้องตามปกติ ณ ตอนนั้นเป็นเวลา 3 ทุ่มกว่าๆแล้ว ก็อาบน้ำนอนตามปกติ ช่วงเวลา เกือบ 4 ทุ่มผมรู้สึกคอแห้งเลยเดินออกมากินน้ำตรงระเบียงหน้าห้อง หูเราได้ยินเสียงเหมือนคนคุยกันกลุ่มใหญ่พอสมควร แต่ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากคิดว่าพี่ๆคงคุยอะไรกันตามปกติหรือนั่งทำการบ้านที่ห้องทีวี พอเสร็จแล้วก็ขึ้้นนอนตามปกติ ผมก็นอนหลับๆตื่นๆเพราะยังไม่คุ้นเคย สักพักได้ยินเสียงเหมือนคนเรียก น้องครับ น้องครับ น้องครับ เราก็ชักไม่มั่นใจว่าฝันหรือมีคนเรียกจริงไม่กล้าลืมตา เพราะในห้องปิดไฟนอนหมดแล้ว จากนั้นก็เหมือนมีมือคนๆหนึ่งมาจับที่ข้อเท้าเรา เราก็สดุ้งลืมตาขึ้น หันมาที่ข้างล่างเตียง (ลืมบอกไปว่าผมนอนเตียงชั้น2) ตกใจรุ่นพี่ตัวอ้วนๆดำๆมาเรียกเราบอกว่า น้องครับตอนนี้ทุกคนรอน้องอยู่ที่ดาดฟ้าของหอพัก เราก็ตามพี่คนนั้นเขาขึ้นไปบนดาดฟ้าของหอพักอยู่ประมาณชั้น 5 ของหอ พอไปถึงเห็นปี 1 ทุกคนนั่งอยู่ในวงล้อมของพี่ๆ ปี2 เราก็เดินเข้าไปในท่ามกลางเพื่อนๆปี1 จากนั้นรุ่นพี่ปี 2 ก็เริ่มพูด น้องครับ น้องทุกคนพึ่งมาอยู่ที่นี้ก็จริง แต่พี่สงสัยพวกน้องว่าทำใม มารยาทไม่ค่อยจะมีกันเลย การทักทาย การไหว้ ไม่มีใครสอนมา น้องก็น่าจะสำเนียก ว่า ควรเคารพหรือให้เกียรติรุ่นพี่บ้างนะ ถ้าคิดว่ามาอยู่หอแล้วจะสบายเหมือนอยู่ที่บ้านเลิกคิดได้เลย น้องต้องมีการปรับตัวให้ดีกว่านี้ พวกพี่จะให้โอกาสพวกน้องพรุ่งนี้ ไม่งั้นจะโดนพวกพี่เรียกมาตากหมอกที่ดาดฟ้าอีก

พรุ่งนี้ต้องทำดังต่อไปนี้
1.หาสมุดมา1เล่ม แล้วเข้าไปหาพี่ๆทุกคนที่อยู่ในแต่ละห้อง อย่างน้อยพรุ่งนี้ต้องมีลายเซนต์รุ่นพี่อย่างน้อย 10 คน (คิดในอยาก แม่งเอ่ยอยากรู้จักพวกกูก็ไม่บอก)
2. จำชื่อเพื่อนๆให้ได้ครบทุกคน แล้วพี่จะสุ่มถาม

พอตื่นเช้าก็ไปเรียนตามปกติ.............

หลังจากที่เลิกเรียน ก็เข้าหอตามปกติ จากนั้นไม่นานมีเพื่อนคนหนึ่งเดินมาหาที่ห้องบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย เราก็คุยกันแนะนำตัวกันปกติ เพื่อนคนนี้เสนอว่าเราเรียกเพื่อนๆทุกคนมาคุยกันสักหน่อยจะดีไหม เราก็ตอบว่าก็โอเค อย่างน้อยเราจะได้รู้จักกันมากกว่าเดิม เพื่อนคนนี้เลยพาเราไปเรียกเพื่อนๆ ปี1 ทุกคนทั้ง 24 ห้องมาพบกันแล้วแนะนำตัวกัน จากนั้นเราก็นัดกันออกไปทานข้าวหน้ามหาลัยด้วยกันเป็นครั้งแรก เสร็จจากการทานข้าวเราก็เริ่มทำภารกิจแรกคือ เอาสมุดไปเข้าห้องที่มีรุ่นพี่แล้วแนะนำตัวกับพี่ๆ ในส่วนตัวผมผมไปห้องแรกคือ 201 (ห้องนี้คือห้องที่พี่บอยอยู่ด้วย) ผมไปแนะนำตัวกับพี่เอิร์ท ปี 3 ก่อนคนแรก สวัสดีครับพี่เอิร์ท น้องชื่อว่าน้องต้น เรียนเอกเทคโนอุตสาหกรรม.... ครับ น้องอยากรู้จักกับพี่ครับ (คำพูดนี้คือพี่ปี2 บังคับให้พูดในลักษณะนี้ครับ) จากนั้นพี่เขาก็ถามประวัติ เรื่องต่างๆของเรา ก็ได้มาอย่างง่ายหน่อยไม่เรื่องมาก จากนั้นก็ต่อด้วยพี่ชาร์ฟ ปี 3 ห้องเดียวกันกับพี่เอิร์ท คนนี้ก็ได้ลายเซนมาไม่ยากมากนัก ก็ไปเรื่อยๆ 202 . 203 205 206 จบครบ 10 คน เยนๆ พี่ปี2 เรียกประชุมขอดูสมุด ปรากฏว่าทุกคนผ่านหมด พี่ปี2เลยบอกว่า ทำใมต้องเข้าหาแต่พี่ปี3ปี4 แล้วพี่ปี2จะเข้าหาตอนไหน พวกเราก็งงกันว่ามีเวลาอีกตั้ง 1 อาทิตย์กลัวน้องไม่เข้าหาหรือไงวะ เลยมีน้องคนหนึ่งเสนอว่า พรุ่งนี้ไปหาพี่แน่นอนครับ
วันต่อมาไปเรียนแล้วก็กลับเข้าหอตามเคย
ผมก็ไล่จากห้อง 201 เหมือนเดิม แต่เหตุณ์ที่รู้จักกับพี่บอยก็วันที่ 2 นี้แหละครับ เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนไปห้อง 201 มีพี่ๆ ปี 2 ปี 3 อยู่รวมกันในห้องทั้งหมด 3 คน ผมขอไปแล้ว 2 คน เหลือแค่พี่บอยปี2 คนนี้ละครับ
ผมเดินถือสมุดเข้าไปในห้อง201 เปิดประตูเข้าไปเจอพวกพี่เขากำลังดูคลิปอะไรบางอย่างอยู่ ผมเลยถามว่าพี่ว่างๆไหมครับผมจะมาทำความรู้จัก พี่เขาบอกว่า ถ้าอยากได้ลายเซนเขาต้องมาดูด้วยกันก่อน ผมเลยถามว่าคลิปอะไรอ่ะ พี่บอยบอกว่า เหอะน่า มานี้ นั่งลง ผมเลยบอกว่าเห้ยพี่ ไม่เอาไม่ชอบคลิปแบบนี้ รู้ไหมครับว่าเป็นคลิปที่ผมจำมาเท่าทุกวันนี้ คลิปที่ต่างประเทศปาดคอตัวประกันแล้วจับคอมาวางไว้บนศพตัวประกันเอง รีบเลยบอกว่า โอวไม่เอาพี่เสียวไม่ชอบแบบนี้ ผมรีบมาหลบหลังพี่บอยทันที (ไม่ได้คิดอะไรนะครับ แต่กลัวคลิปแบบนี้) ยิ่งเห็นเรากลัวพี่บอยมันยิ่งชอบแกล้ง มันบอกว่าถ้าไม่มานั่งดูด้วยอดลายเซนต์ พี่ปี3เลยบอกว่า แม่งไอ้บอยชอบแกล้งน้องจังหวะ กูอ่านหนังสือต่อแล้ว (บอกได้เลยห้องนี้เด็กเรียนมาก) พี่บอยเลยบอกว่า มาๆ มาเตียงพี่ แกขึ้นนั่งบนเตียงเรานั่งข้างล่าง เหมือนกูเป็นทาสเลยวะ แต่เอาวะอยากได้ลายเซนเขาหนิ พี่เขาบอกว่าแนะนำนำตัวเลย เราก็บอกว่าสวัสดีครับน้องชื่อน้องบอย เรียนปี1 เอกเทคโนอุตฯ อยู่ห้อง 204 น้องอยากรู้จักกับพี่ครับ เท่านั้นละมันยิงคำถามก่อนเลย มีแฟนยังอะเรา ตอบทันทีว่ามีแล้วพึ่งเลิกตอนจบ ม.6 เขาเลยบอกว่า ออ ถามไปงั้นละ หน้าตาดูซื่อๆ ไม่น่าจะจีบใครเป็น (คิดในใจเรื่องส่วนตัวกูป่าววะ) เขาบอกว่ามีพี่รหัสหอหรือยัง ผมเลยบอกว่ามีแล้วครับ แกเลยถามว่า ปรากฏว่าพี่รหัสหอพักเป็นพี่ในห้อง 204 ด้วยกัน แกเลยบอกว่ารับอีกสักคนไหม จะได้หล่อเหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้อง เลยบอกว่า แล้วแต่พี่ครับผมได้หมด แกบอกว่าอยากมีพี่อีกคนไหมละ ผมเลยบอกว่ามีก็ดีเวลามีการบ้านจะได้ให้ช่วย แกเลยบอกว่ามานั่งนี้พี่มีไรให้ดู ผมเลยบอกว่าขอบคุณพี่ แล้วก็พี่เขาก็เปิดรูปสมัยตอนเรียนให้ดู เป็นไงละหล่อกว่าน้องเยอะเลย ผมเลยบอกว่าเอาเหอะ ชั่วโมงนี้ยกให้พี่ แต่เซนให้ผมก่อนดีไหม แกบอกว่าเอามาๆ จะได้เสร็จสักทีจะได้นอน ผมเลยยื่นให้ แล้วทำหน้าดีใจจะได้เสร็จสักทีห้องนี้ แกเลยยื่นสมุดให้ แกบอกว่าตั้งใจเรียนนะน้องรหัสแล้วเอาแขนควงคอเราแล้วดึงเราไปใกล้ๆ จังหวะแกกระชากแรงโครต หน้าผมไปชนจมูกแก แล้วเราทั้ง2คนก็ร้องเบาๆว่า โอ้ยยย จากนั้นผมก็บอกว่าไปละพี่แล้วเจอกันใหม่ครับ
แล้วผมก็รีบเดินออกห้อง คิดในใจว่า เ...้ยไรวะเนีย ใจเต้น ตุ๊บ ๆ ๆ
แล้วก็เข้าห้องนอนของเรา ไม่ติดใจอะไรเพลียหลับปุยเลย
..............................................
วันต่อมาหลังจากเรียนเสร็จ ตอนเย็นๆพี่ๆเพื่อนๆเขาไปออกกำลังกายตามปกติ ผมก็กำลังจะขึ้นหอไปเปลี่ยนชุด จังหวะที่เดินขึ้นบันใดไป พี่บอยสวนทางลงมาพอดี ผมเลยไหว้สวัสดีพี่เค้า หวัดดีครับพี่ พี่เลยบอกว่า เห้ยยน้องไปเดินตลาดกันพี่ป่าว ผมเลยบอกว่า ว่าจะออกไปวิ่งสักหน่อยอะครับ พี่บอยเลยบอกว่า เคๆ ไม่เป็นไร เดียวซื้อหนมมาฝาก ผมตอบทันใดว่า ไม่เป็นไรพี่เกรงใจ (ในใจตอนนั้นหิวเหมือนกัน) พี่เขาเลยขับมอไซต์ออกไป
พอช่วงสัก 20.00 น. วันนี้ไปทำความรู้จักชั้น 3 ไล่จาก 301 – 306 แต่เด่นๆมี อยู่ 1 ห้อง คือห้อง 303 เดินไปเข้าปุบ สายตา 2 คู่แปลกๆยิงมาหาเรา ทำให้ผมตกใจสตั้นไปสักครู่หนึ่งก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปหาพี่ปี 2 คนนี้มีชื่อว่า นุ ผมแนะนำตัวตามปกติ มาติดที่ตอนที่พี่เขาถามคืน น้องมีแฟนยังอะ ผมบอกว่าเคยมีตอนนี้ยังไม่มี พี่นุยิงคำถามมาอีกว่า อยากมีแฟนเป็นผู้ชายบ้างไหม ผมเลยตอบว่าไม่เอาครับ พี่มีคำถามอื่นอีกไหม ถ้าไม่มีช่วยเซนให้ผมหน่อยเดียวดึกก่อนครับ ทันใดนั้นมีเสียงพี่ปี 3 ชื่อ คิว พูดออกมาว่า แหม่ๆ ไอ้นุ...จะแอ๊บอีกนานไหม ชอบน้องเค้าก็บอก ผมตกใจว่าเขาพูดอะไรกัน มันวนๆเวียนๆอยู่แต่กับเรื่องรักๆชอบๆ แอบคิดในใจว่านี้มันหอพักชายนะครับ พี่นุเลยถามว่าน้อง msn ไหม ผมเลยบอกว่าผมลืมครับไว้วันหน้าจะเอาให้ จากนั้นผมก็ไปแนะนำตัวกับพี่คิวต่อ พี่คนนี้ก็ถามแนวๆเดียวกันกับพี่นุ แต่เขาปิดท้ายด้วยว่าระวังเวลานอนจะมีคนไปกวนนะ ผมเลยยิ้มแล้วเดินออกห้องไป เมื่อครบ 6 ห้องแล้วผมก็กลับห้องนอนของผมตามปกติ พอไปถึงที่นอนมีน้ำเต้าหู้ ขนมปังสังขยา แล้วก็ปาก 1 แท่งวางอยู่และมีกระดาษใบเล็กๆมีข้อความเขียนว่า ซื้อมาให้แล้วนะ จากพี่รหัส ผมเลยงงว่าพี่รหัสคนไหน ในหอพักผมมีพี่รหัส 2 คน และ อีก1 คนคือพี่บอยที่ขอเราเป็นน้องรหัสอีก1 คนพอดีพี่รหัสอีกคนอยู่ห้องเดียวกับผม ผมเลยถามว่าพี่ครับพี่ซื้อขนมมาให้หรอ พี่เขาบอกว่า ป่าวหนิ พี่รอพ่อโอนตังค์มาก่อนเดียวพาไปเลี้ยงรับน้อง ผมบอกว่าไม่เป็นไรพี่ผมถามเฉยๆ คิดว่าเหลือ 2 คน เลยไปถามพี่รหัสอีกคนที่อยู่ห้อง 205 ถามว่าพี่ครับเอาน้ำเต้าหู้มาให้ผมตอนไหนหรอ พี่คนนี้มันทำหน้า งงๆ แล้วพูดว่าไรวะ ยังไม่ได้เข้าห้องน้องเลยวันนี้ ผมเลยสรุปว่า ออออออออออ ไอ้พี่บอยชัวร์ จากนั้นผมก็กินแล้วก็แบ่งให้พี่ที่อยู่ในห้องด้วย
2 วันต่อมา พี่บอยเข้ามาห้องตอนช่วงเย็นๆ แล้วบอกว่า น้องต้น พี่ไม่อยู่ 1 อาทิตย์นะพอดีต้องเข้าค่าย (พี่บอยเรียนครูพันธ์ใหม่) ต่อไป 1 อาทิตย์จากนี้ไม่มีใครมากวนเราแล้ว อย่าให้ใครมากวนละ ตั้งใจเรียนรู้ไหม ผมเลยบอกว่าแค่นี้หรอพี่เรื่องจะบอก สบายมาก แกหันซ้ายหันขวาหอมแก้มเราแบบไม่ตั้งตัวแล้ววิ่งเข้าห้องตัวเอง ผมขนลุกเลย คิดในใจอะไรวะเนีย ผมก็เริ่มสับสนละว่าทำใมต้องเป็นแบบนี้ เกิดอะไรขึ้นกับพี่เขาหรือป่าว จะว่าเป็นตุ๊ดก็ไม่ใช่ หรือว่าเรียนเยอะเก็บกดป่าวะ 555 ช่วงเช้าแกส่งข้อความมาบอกว่า พี่ไปค่ายแล้วนะ ตื่นได้แล้วไอ้ขี้เซาแล้วอย่าไปยุ่งกับพี่นุพี่ต้นมากละ ระวังโดนข่มขืน พี่ก็เกือบโดนมาแล้ว ผมอ่านข้อความเสร็จ ส่ายหน้าแล้วนอนต่อ จากนั้นก็อาบน้ำไปเรียนตามปกติ หลังจากเลิกเรียนเพื่อนๆก็ชวนไปวิ่งและออกไปทานข้าวกัน กลับหอเสร็จก็ไปเปิดคอมฟังเพลง ฟังได้สักพักก็ไปอาบน้ำ พออาบเสร็จแล้วก็แต่งตัว
*** ทันใดนั้น มือถือก็ดังขึ้น เบอร์คุ้นๆเหมือนเคยเห็น ผมเลยรับ หวัดดีครับ เสียงตอบรับบอกว่า เห้ยยย เป็นไงบ้าง สบายดีป่าว ผมตอบไปว่า สบายดีครับ มากด้วย รู้ไหมว่าใครโทรมา ผมบอกว่าก็พี่บอย แกเลยบอกว่าอ้าวแอบบันทึกเบอร์พี่อะดิ ผมบอกว่า ป่าวเลย เสียงพี่ผมจำได้ แกเลยบอกว่า ดีใจจังที่ต้นจำเสียงบอยได้ ผมคิดตอนนั้น ???? คำว่าพี่หายไปไหน แกพูดต่อว่า ในตอนนี้ไม่รู้ว่าต้นคิดยังไงนะ แต่บอยรู้สึกดีมากไม่เคยรู้สึกดีกับใครแบบนี้มาก่อนเลย สุขใจทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ ได้พูดคุยได้สบตากัน ผมเลยบอกว่าไปอบรมวันเดียวเพ้อขนาดนี้เลยหรอพี่ แกเลยบอกว่าไม่ได้เพ้อ อยากพูดมานานแล้วแต่กลัวต้นจะไม่คุยกับพี่ พี่กล้าบอกเลยว่าตอนนี้รู้สึกดีกับต้นมากๆ อยากให้ค่ายปิดเร็วๆ คิดถึง เดียวกลับไปจะพาไปกินหมูกระทะกัน ผมเลยบอกว่าไม่ไหวมั่งกินหมูอึดอัด อ้วนด้วย555 แกเลยบอกว่าอยากกินไรบอกมาเดียวเลี้ยง ผมเลยบอกว่าเดียวดูก่อนนะพี่ กลับมาค่อยคุยกันก็ได้ พี่แกเลยบอกว่า ต้น พี่ถามจริงๆ ต้นมีใครที่ใช่ไหมตอนนี้ ตอบมาเลยพี่รับได้หมด ผมเลยบอกว่า บอกไปแล้วไงว่าแต่ก่อนเคยมี ตอนนี้ยัง แกเลยบอกว่าพี่ขอพูดตามใจของพี่ที่รู้สึกนะ แกบอกว่า เรามาคบกันไหม ผมเลยบอกว่า เห้ยยย ไม่ดีมั่งพี่ เราเป็นผู้ชายทั้งคู่นะ พี่ไม่สบายอะป่าว แกเลยบอกว่าไม่เป็นไรพี่ได้ทำตามที่ใจต้องการแล้ว ผลตอบรับหลังจากนี้จะเป็นอย่างไรก็ต้องยอมรับมัน ขอบคุณที่คุยเป็นเพื่อนพี่นะ ขอบคุณที่ทำให้พี่คลายเครียด ขอบคุณที่ทำให้พี่รู้สึกดีๆด้วย ถึงแม้มัน... ทันใดนั้นก็มีคนเรียกพี่บอยได้ยินในมือถือ พี่เขาเลยบอกว่า แค่นี้ก่อนนะแล้วคุยกันใหม่ ผมเลยบอกว่าตั้งใจอบรมละพี่ พี่เขาตอบมาว่า คราฟฟฟ ฝันดีนะน้องชาย แล้วก็วางสายไป
ทำให้ผมต้องมานั่งคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แบบนี้หมายถึงอะไร ทำใมพี่เขารู้สึกแบบนี้กับเรา ผมอ่อยหรือว่าพี่เขาเพ้อ เฮ้อออ ถามใจตัวเองว่า...จะชอบแบบผู้ชายด้วยกันนี้หรอ มีที่ไหนเขาชอบกันวะ พ่อแม่รู้ เพื่อนรู้ คนอื่นๆรู้ อายคนแน่นอน ผมหาเพลงฟังไม่ให้คิดแล้วเล่นเกมส์ให้เพลียแล้วนอน
ผ่านไป1 อาทิตย์ พี่บอยกลับมา วันนั้นผมมีเรียนครึ่งวันไม่รู้มาก่อนว่าวันนี้พี่เขาจะกลับ ผมรู้สึกเพลียเลยนอนอยู่ที่ห้องคนเดียว สักพักได้ยินเสียงเปิดประตูเบาๆ ผมก็นึกว่าสมาชิกในห้องมาเลยไม่ได้ลืมตาดู ทันใดนั้นก็เหมือนมีคนมานอนทับแล้วบอกว่า กลับมาแล้วไอ้ดื้อแล้วกอดผมแน่นเลย ผมลืมตาดูเลยบอกว่า เห้ยพี่ ไรเนีย ผีเข้าหรอ มาทับอะไรหนัก ผมเลยลุกขึ้นแล้วบอกว่า ไม่เอาพี่เดียวคนอื่นมาเห็นเข้าใจผิดพอดี แกบอกว่าดูหมดทุกห้องแล้วทั้งหอ มีแค่ 2 คน ผมเลยบอกว่า อ้าวแล้วพี่ไม่มีเรียนหรอ แกบอกว่าวันนี้ขอพักก่อนเพลีย ผมบอกว่า นี้พักเหรอมากวนคนจะนอน พี่ก็ไปนอนพักสิ แกเลยบอกว่านอนห้องนี้ละผมเลยบอกว่า ไปนอนเตียงตรงข้ามโน้นเลย แกบอกไม่เอาจะนอนกับต้น ผมเลยถามว่าพี่ผมถามจริง พี่เป็นอะไร พี่แกล้งน้องๆแบบนี้ทุกคนป่าว แกบอกว่าสาบานได้ว่าไม่เคยแสดงออกกับใครแบบนี้หรือไม่มีใครรู้เลยว่าพี่คุยกับเราแม้แต่แฟนพี่ (แฟนเขาอยู่ห้องเรียนเดียวกัน สาวครู) เลยบอกว่าพี่ทำแล้วพี่สุขหรอแฟนพี่จะรู้สึกยังไงว่าพี่เป็นแบบนี้ แกบอกไม่แคร์แล้ว ตอนนี้ขอให้ได้อยู่ใกล้ต้นพี่ก็สุขใจแล้ว ผมเริ่มใจเต้นแรงยิ่งแกพูดต่อหน้าแบบนี้ทำตัวไม่ถูก พี่ว่าพี่ชอบเราวะ จากนั้นหน้าหล่อๆของมันก็หันมามองหน้าผมแล้วค่อยเอาหน้ามาใกล้ๆแล้วก็หอมที่แก้มเรา แม่งผมก็หลับตาเคลิ้มไปกับมันด้วย จากนั้นมันก็เลื่อนมาจูบที่ปากผม ผมตกใจเลย ผลักแกออกเบาๆ เลยบอกว่าพอเถอะพี่ พี่มาทำแบบนี้ผมก็เริ่มสับสนแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น ขอผมคิดอะไรบางอย่างก่อนนะ ผมขออะไรพี่ได้ไหม ช่วงนี้เราอยู่ห่างๆกันสักพักได้ไหมครับ แกบอกว่าถ้าต้นต้องการพี่ก็ให้ได้ จากนั้นเขาก็ลุกออกจากห้องไป
เราไม่ได้คุยกันมา 3 วันแล้ว จนวันที่ 4 ขณะที่เดินกลับหอ ทางผ่านมันผ่านตรงโรงอาคารมหาลัยพอดี สายตาเราเหลือบไปเห็นพี่บอยคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ เราก็เลยหลบสายตา ช่วงที่กำลังจะหลบสายตา พี่บอยหันมาพอดี เห็นเราแล้วเขามองตาม ผมเลยรีบกลับหอเลยกลัวแกจะคิดเรื่องเรามากและกลัวเขาทะเลาะกับแฟนของเขา ช่วงกำลังจะถึงหอมีผู้หญิง 3 คนนั่งอยู่หน้าหอผมถึงหอแล้ว ผู้หญิง3คนนี้ถามว่า น้องค่ะ น้องใช่น้องต้นไหมปี1 ไหม ผมบอกว่าใช่ครับมีอะไรหรือป่าวครับ คือพี่ชื่อพี่อิ๋วอยู่ปี3 เอกคณิต พี่อยากรู้จักน้องและอยากมีน้องเป็นน้องรหัสคือ พี่ไม่มีน้องรหัสมหาลัยเลย น้องพอจะเป็นได้ไหม ผมบอกว่าได้ครับ พี่เขาขอเบอร์ไปแล้วก็ขอ msn ไป ก่อนไปพี่เขาบอกว่าพรุ่งนี้จะชวนไปหาไรกินกันเลี้ยงรับน้องรหัสห้ามปฏิเสธนะ ผมเลยบอกว่าขอเอาเพื่อนไป 1 คนนะครับ เขาบอกทำใมหรอกลัวพวกพี่ทำอะไรหรอ เขาหัวเราะแล้วบอกได้จ้า ทันใดนั้นพี่บอยก็ขับรถมอไซมาที่หอ สวนทางกับพี่ผู้หญิงที่มาเมื่อกี้ ผมเลยเดินขึ้นหอไป พอดีเจอเพื่อนคนที่จะชวนไปกินพรุ่งนี้เลยบอกว่า เห้ยเอกพรุ่งนี้ไปกินข้าวเป็นเพื่อนเราหน่อยนะ ฟรีเว้ยฟรี เอกมันตอบเลยว่าไม่มีปัญหา ของฟรีชอบ พรุ่งนี้นะ ผมเลยบอกว่า เออโอเค
วันต่อมาหลังจากเลิกเรียน กำลังจะเดินเข้าหอพักเห็นพี่ๆปี 2 -4 กำลังคุยกันเอะอะเสียงดังสอบถามกันว่าใครจะไปด้วยบ้าง ผมได้ยินก็ งง เลยถามว่าเกิดอะไรขึ้นพี่ พี่คนหนึ่งตอบว่าพ่อของไอ้บอยเสียกะทันหันเมื่อกี้ ผมเอ๋อแดกเลยทำไรไม่ถูก ไม่นานนักพี่บอยและพี่ๆคนอื่นก็รีบวิ่งขึ้นรถที่ รุ่นพี่อีกคนจะรับไปร่วมงานที่อยู่ห่างออกไป 3 อำเภอ ช่วงที่พี่เขาสวนลงมาไม่ได้พูดอะไรเลย มองเห็นแต่พี่เขาร้องไห้พี่เขาน่าสงสารมาก ได้แต่ส่งใจช่วย ไม่นานนักผมก็อาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะไปกินเลี้ยง ผ่านไป3 นาที พี่คนที่นัดไว้ก็เอารถเก๋งมารับ เพื่อนๆทุกคนต่างวิ่งออกมาดูทั้งอายทั้งขำ ว่าจะออกมาดูใมวะ ผมกับเพื่อนอีกคนเลยรีบวิ่งขึ้นรถ จากนั้นก็ไปกินกันที่ร้านหมูกะทะร้านหนึ่ง พี่เขาสั่งเบียร์มาด้วย แล้วถามเราว่ากินเหล้าป่าว หลังรถมี2ขวดถ้าเอาบอกนะพี่จะไปหยิบให้ เพื่อนผมบอกว่ากินๆครับ ผมตบแขนมันเบาๆ บอกว่าเห้ยพรุ่งนี้มีเรียนนะเว้ย พี่เขาเลยบอกว่าไม่เป็นไรน้องกินนิดหน่อยพอหรือคออ่อน กินน้ำอัดลมได้นะ ผมหนิโครตหงุดหงิดเลย ผมเลยบอกว่าไปเอามาเลย พี่เขายิ้มแล้วลุกไปที่รถเอามาจริงๆด้วย 2 ขวดเลย กินๆไปสักพัก เพื่อนผมมันบอกว่า พี่จะจีบเพื่อนผมใช่ปะ ผมเลยบอกว่าเห้ยไอ้นี้แม่งมั่วแล้ว อย่าถือมันนะพี่ พี่คนสวยเลยบอกว่าต้องถามเพื่อนน้องแล้วละว่าชอบพี่หรือเปล่า ชอบคนมีอายุมากกว่าไหม ผมเลยชวนคุยเรื่องอื่นไปเรื่อยๆ พอกินอิ่มแล้ว พี่คนสวยชวนไปผับต่อเลยบอกว่าไม่ไหวครับพี่ไว้วันหน้านะพรุ่งนี้มีเรียนเช้า เพื่อนผมบอกว่าขาดวันเดียวจะเป็นไรวะ ผมเลยบอกว่าอย่าเลยพรุ่งนี้มีพีเซนงานด้วย ครั้งหน้าดีกว่านะ จากนั้นพี่เขาก็ไปส่งที่หอ ผมกับเพื่อนลงรถแล้วบอกว่า ขอบคุณมากนะครับที่พาไปกินอะไร ไว้ครั้งหน้าเจอกันใหม่ พี่เขาเลยบอกว่าฝันดีนะ ฝันถึงพี่บ้างนะคะ ผมยิ้มให้แล้วก็ขอตัวพาเพื่อนที่เมาไปแล้วขึ้นหอ มันบอกว่าไอ้ต้นแม้งใมไม่จัดเลยวะ ถ้ากุหล่อแบบมุงก็ซัดเรียบแล้ว ผมเลยบอกว่าเห้ยให้เกียรติพี่เขาหน่อยสิ พี่รหัสกุนะ มันเลยหัวเราะ จากนั้นผมไปส่งมันที่เตียงแล้วก็ผมกลับมาอาบน้ำอีกรอบเหม็นเหล้าและควันติดตัว มึนหัวนิดๆ เพราะกินไป3แก้ว พี่คนสวยส่งข้อความบอกว่า วันไหนอยากมาเล่นห้องพี่บอกนะไปรับได้ตลอดเวลา นะน้องต้นคนหล่อ ผมเลยตอบไปว่าขอบคุณครับ
จากนั้นผ่านไป2วัน พี่บอยก็กลับจากงานศพของพ่อโกนหัวมาเรียบร้อย พี่เขาเดินขึ้นมาห้องของเขาแล้วร้องไห้ตลอดทางเลย พี่ๆในห้องก็ช่วยกันปลอบ ผมคิดอยู่ว่าจะเดินไปหาดีไหม แต่คิดไปคิดมาเลยบอกว่าไม่ดีกว่า รอให้พี่เขาหายเครียดก่อน ผมเลยเอาผ้าที่ซักแล้วขึ้นไปตากบนดาดฟ้า พอจากเสร็จแล้วแล้วพี่บอยเดินตามขึ้นมา เจอปุ๊บผมบอกว่าเอิ่มพี่บอยผม.. แกสวนคืนมา ว่าคุยเป็นเพื่อนพี่หน่อยได้ไหม ผมเลยไปนั่งคุยกันบนดาดฟ้า ผมบอกว่าพี่ผมเสียใจด้วยนะเรื่องพ่อพี่ พี่เขาเลยบอกว่าพ่อคงไปสบายแล้ว แต่ยังทำใจไม่ได้เพราะเร็วเกินไป ผมเลยเอามือไปโอบบ่าพี่เขาบอกว่า อดทนนะพี่นะ พี่ยังมีแม่ที่เป็นตัวแทนของพ่ออยู่ ดูแลแม่แทนพ่อแล้วกัน พี่เขามองหน้าร้องไห้แล้วก็กอดเรา ผมเลยกอดคืน พี่เขาบอกว่าคืนนี้พี่ขอไปหาได้ไหม อย่าทิ้งพี่ไว้คนเดียวนะอยู่เป็นเพื่อนก่อน ผมนิ่งไปสักพัก เลยตอบว่าได้สิพี่ เขาบอกขอบใจมากนะ ขอตัวไปอาบน้ำก่อน ผมเลยบอกว่าครับผมก็จะไปอาบเหมือนกัน ผมเลยแซว ว่าจะอาบด้วยป่าว แกตอบว่าเอาจริงดิ ผมบอกว่า บ้าพี่ เห็นพี่เศร้า ๆอยากให้หายเศร้าบ้าง ปะลงไปเหอะ ต่างคนต่างแยกย้ายไปอาบน้ำ สักเวลาประมาณ 5 ทุ่มได้ยินเสียงเปิดประตูเบาๆ แล้วก็เป็นไปตามคาดพี่บอยมาขอนอนด้วย ผมก็ไม่รู้จะทำไงเลยขยับให้นอนด้วย พี่ๆในห้องผมเหลือคนเดียวหลับไปตั้งแต่ 2 ทุ่มแล้ว พี่เขาบอกว่าขอกอดหน่อยนะ ยังไม่ได้ตอบอะไร เขาก็กอดผม เสียงหัวใจเขากระทบที่หลังดัง ตุบๆๆๆ รัว ผมก็ทำอะไรไม่ถูกเลยถอนหายใจแล้วก็จับมือพี่เขาที่กอดเราไว้ พี่เขาบอกว่าหันหน้ามาหาเขาหน่อย ผมเลยค่อยๆหันมา จากนั้นเขาก็จูบที่หน้าผากผมแล้วก็ลงมาแก้ม จมูก มาจบที่ปาก ผมก็เม้มปากไว้เพราะไม่เคยทำแบบนี้กับผู้ชายมาก่อน ขนลุกไปทั้งตัว จากนั้นพี่เขาก็เลื่อนมือลงมาหาช่วงล่างผม ผมตกใจอุทานเบาๆว่า เห้ยพี่ไม่เอา แกบอกว่าพี่ขอคืนเดียว พี่เหงา ผมเลยเอามือตัวเองที่ปกไว้ออก เขาเลยจับมือผมไปจับที่ของเขาบ้าง ผมตกใจนึกว่าแขน คิดใจใน โหถ้าสาวๆโดน จุกครับพี่น้อง จากนั้นเขาก็เอามือล้วงเข้าไปในกางเกงผมแล้วกระตุกเบาๆ เขาถอดกางเกงเขาออกหมดเลย ผมคิดในใจว่าตอนนั้นถ้าพี่อีกคนตื่นขึ้นมาคือเห็นจะจะเลย เลยบอกว่าพี่พอเถอะนะ ผมง่วงนอน เขาบอกว่างั้นพรุ่งนี้มาอีกได้ไหม ผมบอกไปว่าพรุ่งนี้พี่อีก2คนในห้องกลับมาจากบ้าน คงยาก เขาบอกว่าเอางี้พรุ่งนี้ในห้องพี่ไม่มีคนอยู่เลยกลับบ้านหมด มาหาพี่ได้ไหม ผมบอกว่าไปทำอะไรครับ ผมไม่อยากทำแบบนี้ แกบอกวั้นก็จะมาหา ผมเลยบอกว่างั้นแค่ครั้งเดียวนะ เขาบอกว่าครับ จากนั้นเขาใส่กางเกงแล้วดูดช่วงล่างผม3ทีแล้วก็ไป
แล้วผมก็นอนคิดว่ากุทำอะไรอยู่วะ เกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ควบคุมอะไรไม่ได้เลย พรุ่งนี้จะทำยังไง พอเช้ามาก็ไปเรียน ช่วงเที่ยงพี่คนสวยโทรมาว่าอยากให้มาเล่นที่ห้องผมเลยหาวิธีเลี่ยงพี่ที่หอ โดยบอกประธานหอว่าไปทำรายงานห้องเพื่อนไม่กลับหอ 1 คืนนะ ผมเลยไปที่หอพี่คนนี้ พี่เขาเลยพาออกไปหาไรกินกันสองคน ขากลับขับรถสวนกับพี่บอยพอดีผมอยู่ในรถเก๋งเขาไม่เห็น แต่ผมเห็นเขาซื้อของไปเต็มเลย คิดในใจหวังว่าคงไมได้ซื้อไปให้เรานะเพราะไม่อยู่ จากนั้นถึงห้องพี่สาวคนสวยผมก็อาบน้ำ พี่เขาก็เล่นคอมข้างนอกเขาเลยบอกว่า น้องเคยถูหลังให้คนอื่นไหม ผมบอกว่าไม่เคยครับของตัวเองยังไม่ค่อยจะถูเลย เขาเลยส่ายหน้าแล้วไปอาบ สักพักก็ปิดไฟนอนพี่คนสวยกอดผมแล้วก็บอกว่าวันนี้ขอให้เราอยู่ด้วยกันแค่นี้พอ พี่มีความสุขมากจากนั้นเขาก็จูบที่ปากผม ผมก็เลยหอมแก้มคืน จากนั้นเขาก็จูบที่คอผม ใบหู แล้วต่ำมาที่นมผม มาสะดือ แล้วก็ช่วงล่างผมถึงกับสะดุ้ง พี่เขาบอกว่าวันนี้เรามีความสุขกันนะ ผมเลยบอกว่าจะดีหรือพี่ พี่เขาบอกว่าดีสิน้อง น้องช่วยพี่พี่ช่วยน้องแฟร์ๆ ผมเลยบอกว่าผมไม่มีถุงนะ พี่เขาบอกไม่เป็นไรพี่ไว้ใจน้องนะ ผมบอกว่าไม่อะพี่กลัวพลาดถ้าไม่มีถุงผมไม่เอานะ แกบอกว่าโอเค พี่มีอยู๋2 อัน เดียวพี่ใส่ให้เขาก็บรรเลงจนไอ้นั้นผมแข็งโป๊ก แล้วก็ใส่ให้เรียบร้อย จากนั้นเขาก็นั่งทับไอ้นั้นผมจนมิด ผมก็เสียวจนร้องเบาๆออกมา ทันใดนั้นเสียงมือถือผมดังขึ้น ผมบอกว่าพี่มือถือผมดัง แกบอกว่าให้มันดังไป ผมเลยบอกว่าเผื่อคนมีธุระ แกไม่ยอมบอกว่าเดียวค่อยโทรกลับ ผมเลยเล่นมุขบอกว่าพี่ผมอยู่บนนะ พี่อยู่ล่างมันกว่า ผมเลยพลิกเขาแล้วถอดอออกไปดูมือถือ ปรากฏว่าเป็นเบอร์พี่บอย ผมตกใจไม่กล้ารับ เลยปิดมือถือ นั่งนิ่งสักพักแล้วพี่คนสวยก็มาบรรเลงต่อผมเลยบอกว่า พี่ผมไม่มีอารมณ์แล้ว พี่คนสวยก็ยังไม่หยุดผมเลยจัดให้จนเผลอหลับไป ตื่นเช้ามาผมเลยให้พี่สาวไปส่งที่หอเพื่อนเปลี่ยนชุดไปเรียน พี่เขาบอกว่าตอนนี้เราเป็นของกันและกันแล้ว เป็นแฟนกับพี่นะ ผมเลยบอกว่าขอคิดดูก่อน พี่สาวเลยยิ้มให้แล้วขับรถออกไป
จากนั้นผมก็ไปอาบน้ำแต่งตัว ลืมไปปิดมือถือไว้เมื่อคืน พอเปิดเท่านั้นละ ข้อความแจ้งพี่บอยโทรหา 30สาย ข้อความอีก5 ข้อความ 1ในข้อความที่หนักๆหน่อยบอกว่า “ไอ้ต้นมุงปิดมือถือทำใมวะ ทำใมมุงเป็นคนแบบนี้กุไม่เข้าใจ ไหนนัดว่าจะมาที่ห้องแล้วมุงไปไหนไม่บอกสักคำ ไหนมุงบอกว่าจะอยู่เป็นเพื่อนกุไม่ทิ้งกุไง มุงแม้งเชื่อใจไม่ได้ ไอ้เลว” ผมอ่านทั้งรู้สึกผิดทั้งโมโห ไม่เคยมีใครมาว่าเราขนาดนี้ คิดในใจว่าถ้าคืนนี้มุงด่ากุกุก็ด่ามุงคืนแน่ ช่วงสัก 3 ทุ่มไอ้พี่บอยมันมาจริงๆด้วย มันบอกว่าไปไหนมาขอคุยด้วยหน่อย เสียงดัง ผมกลัวพี่ในห้องตื่นเลยบอกว่าใจเย็นไปคุยที่อื่น มันบอกว่างั้นไปคุยห้องมัน เลยต้องไป พอเข้าห้องมัน มันล๊อกห้องเลยแล้วถามเป็นชุด เมื่อคืนไปไหนมาวะ ทำใมปิดมือถือ เพื่ออะไร ไหนบอกจะอยู่เป็นเพื่อนไม่ทิ้งไปไหน ผมเลยบอกว่าพูดจบยัง ทำใมละ ผมจะไปไหนมันก็เรื่องของผม ทำใมต้องบอกพี่ด้วยเราเป็นไรกัน ผมไม่ชอบนะเวลาผมจะไปไหนมาไหนต้องมาเกาะแกะ บอกเลยว่าไม่ชอบ มันเลยบอกว่าก็เป็นห่วงนัดแล้วไม่เป็นนัด ไหนบอกว่าไม่ทิ้งกัน ผมบอกพอๆๆ จะเอายังไงก็ว่ามาไม่พอใจก็ไม่ต้องคุยให้ลำบากใจก็ได้ ผมไม่ว่า พี่บอยเลยบอกว่าทำใมเปลี่ยนไปขนาดนี้มีแฟนแล้วใช่ไหม ผมบอกว่า ใช่แล้วจะทำใม มันบอกว่ากุว่าละต้องเปนแบบนี้ ผมเลยบอกว่าทีพี่มีได้ผมทำใมจะมีไม่ได้ เราไม่ได้เป็นอะไรกันอีกอย่างผู้ชายนะโว้ย เท่านั้นละมันเดินปลี่เข้ามาหาอย่างใกล้แล้วผลักผมลงที่นอนมันหัวผมไปโดนขอบเตียงเสียงดังตุบ ผมเลยบอกเชี่ยเอ่ย เปนไรมากปะหนิ มันบอกว่าพี่ขอโทษไม่ได้ตั้งใจ ผมลุกขึ้นจะออกจากห้องไป มันดึงแขนไว้แล้วบอกว่าขอโทษนะที่มีอารมณ์กับน้อง ขอโทษนะ ผมบอกว่าจะเอาไงว่ามาจะไปนอนเหนื่อย มันเลยกอดเราแล้วก็บอกว่าคืนนี้นอนนี้นะ อย่าทิ้งไปไหนเลย พ่อก็มาตาย น้องก็จะทิ้งไป ผมเลยใจอ่อนตรงเขาอ้างพ่อมาว่า จะอยู่เป็นเพื่อน จากนั้นผมก็เลยบอกว่าพี่ ฟังผมนะ เราไม่ใช่ของกันและกันนะ ต่างกันต่างมีสังคม อย่าหวงออกนอกสื่อมันจะคุยกันได้อีกไม่นาน เขาเลยบอกว่าถ้าผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้เขาจะเป็นคนถอยออกจากเราเอง ผมเลยบอกว่าครับ จากนั้นเขาก็จูบที่ปากผมแล้วก็ดึงผมมาตรงที่นอน ผมเลยบอกว่าจะให้นอนนี้หรอ เขาบอกว่าชดเชยเลยเมื่อคืน เขาก็ไปปิดไฟ จากนั้นก็บรรเลงเราใหญ่เลย สงสัยคิดถึงเรามาก จูบปาก ไล่จูบจนมาถึงช่วงล่าง ผมเลยจูบคืนคิดในใจอยากนักใช่ไหม ผมเลยทำคืนเหมือนทำกับพี่สาวคนนั้น คนมาถึงขึ้นต้องมีอะไรกัน ลืมไปว่าจะทำไงกันวะผู้ชายทั้งสองคน เขาบอกว่าเขาไม่เคยทำกับใครแบบนี้มาก่อน เขาขอยอมผมเป็นคนแรกและคนสุดท้าย ผมเลยบอกว่าผมไม่เคยเข้าข้างหลังใครกลัว เราเลยบรรเลงให้แล้วนั่งจนมิด จากนั้นก็เสร็จภารกิจ ผมเลยแอบออกมาล้างไอ้นั้นออกเพราะกลัวโรค ไม่มีถุงด้วย ผมเลยแอบมานอนที่ห้องคิดไปคิดมาว่าทำอะไรไป พี่เขาก็มาตามเรื่อยๆ
ในตอนนี้พี่เขามาห้องทุกวันเลยเหมือนจะต้องการแบบเดิมๆ แต่ผมไม่ยอมละ จนเมื่อปิดเทอมเขาโทรหาแม่บอกว่าแม่ปิดเทอมนี้ผมจะพาน้องชายไปเที่ยวที่บ้านนะ แม่เขาบอกว่าดีเลยแม่อยู่คนเดียวเหงา เสียงแม่ดังออกมาจากมือถือว่า อย่าลืมมานะลูก มาเที่ยวบ้านแม่กัน ผมเลยบอกว่าครับ จากนั้นเราก็ไปเที่ยวบ้านพี่เขา 2 วัน สนุกดีครับ ตอนกลางคืนก็ยังเป็นกิจกรรมที่เราทำแบบเดิมๆ
ในตอนนี้พี่เขาไปฝึกสอนแล้ว ผมก็ปี 4 แล้ว เราไม่ค่อยได้เจอกันเลย ติดต่อบ้างทางเฟชบุคแต่ไม่ถึงกับคุยแชท บางทีก็คิดถึงเขานะแต่ไม่ถึงขั้นขาดเขาแล้วจะทุรนทุราย ไม่รู้ว่าเขายังคิดถึงเราหรือป่าว แต่เราอัพสถานะเฟชทีไรต้องมีเขามากด Like ทุกอันเลย
เรื่องราวนี้ย่อลงมามากมาย อยากพูดหมดทุกช๊อตแต่เยอะเกิน

*****************มือใหม่โพส อาจ งง บ้างนะครับ *********************