เหตุใดพระพุทธเจ้าจึงห้ามภิกษุทำเดรัจฉานวิชา และเป็นหมอยาหมอรักษา!!

วิเคราะห์

เพราะเหตุใดจึงห้าม ภิกษุทำเดรัจฉานวิชา เพราะว่าการที่ภิกษุทำเดรัจฉานวิชานั้น  จะไม่สามารถหลุดพ้นไปได้เพราะเดรัจฉานวิชาคือเครื่องกั้นมรรค ผล นิพพาน

และเหตุใดจึงห้ามเป็ฯหมอยาหมอรักษา  เพราะว่าเมื่อรักษาคนเจ็บคนไข้หายจากอาการป่วยได้แล้ว สุดท้ายเขาผู้นั้นก็ต้องตายอยู่ดีไม่มีใครพ้นความตายไปได้ และก็ยังไม่พ้นไปซึ่งจากนรกกำเนิด เปรตวิสัย ยังไงก็ต้องตายเกิดอีกถ้ายังไม่หลุดพ้น

ดังนั้นหน้าที่ของภิกษุคือทำตัวเองให้หลุดพ้นแล้วสอนคนอื่นให้รู้และหลุดพ้นตาม  โดยคำตถาคตเท่านั้น  อันนี้คือการช่วยเหลือที่ถูกต้องและแท้จริง

ส่วนอิทธิปาฎิหาริย์ และเดรัจฉานวิชานั้นไม่เหมือนกัน

                  เดรัจฉานวิชา ไม่ใช่วิชาสายมืดสายดำอย่างที่เราๆเข้าใจ เดรัจฉานวิชานั้นคืออ วิชาทุกชนิดที่ทำขึ้นโดยพระองค์ไม่ได้บัญญัติและยังบอกอีกว่า พระองค์นั้น รู้สึก สอิดสเอียน รังเกียจ ขยะแขยงในเดรัจฉานวิชา และ อิทธิปาฎหาริย์รวมทั้ง

อาเทสนาปาฎิหาริย์ด้วย(การทายใจผู้อื่น)

เดรัจฉานวิชายกตัวอย่างเช่นทำพิธีปัดเป่า ทำน้ำมนต์ผ้ายันต์เสกวัตถุมงคลของขลังต่างๆเป็นต้น  

สิง่เหล่านี้พระองค์ทรงห้ามภิกษุในธรรมวินัยนี้โดยสิ้นเชิงเพราะถือว่าเป็นศีลของภิกษุอีกข้อนึงด้วย

แล้วการทำน้ำพระพุทธมนต์ หรือพิธพุทธาภิเษกหล่ะ

เพราะครูบาอาจารย์ ภิกษุและสมณชีพาหมณ์เหล่าอื่นแอบแฝง  ทำน้ำมนต์เฉยๆก้เอาชื่อพระพุทธเจ้าใส่เข้าไปให้ชาวพุทธเชื่อว่าเป็นของดีเป็นมงคล  เสกพระพุทธรูปเอาชื่อพระพุทธเจ้ามาอ้าง  หลายๆอย่างให้ชาวพุทธเชื่อแบบผิดๆ  เพราะสิ่งเหล่านี้ไม่มีใน อริยะสงฆ์และอริยะบุคคล   เพราะการทำสิ่งเ้หล่านี้ ก็ยังไม่หลุดพ้นไปได้จากนรกภูมิ แม้นตายไปเป็ฯเทวดา ชั้นธรรมดา ก็ยังไม่พ้นนรภภูมิอยู่ดี

ส่วนอิทธิปาฎิหาริย์บุคคลจะกระทำได้ต้องทำสมาธิให้ถึงฌานสี่ หรือจตุตฌานก่อนและต้องมีปัญญาใช้เป็นด้วยเพราะพระอริยะในพุทธกาลก็แสดงอิธิปาฎิหาริยไม่ได้ซะทุกองค์(และอาจโดนห้ามใช้ด้วย)

แต่อิธิปาฏิหาริย์เมื่อเราได้มาแล้วก็ให้รู้ว่าแค่ได้อย่าไปยึดติดปล่อยผ่านไปเพราะพระพุทธเจ้ายังบอกเลยว่ารู้สึกอึดอัดขยะแขยง

และอิทธิปาฏิหาริย์ไม่ได้เป็นเครื่องแสดงวัดว่าคนๆนั้นเป็นอริยะแล้วนั้นเอง

เจาะลึกอิทธิปาฏิหาริย์

ไม่ใช่การทำของขลังเสกน้ำมนต์เป็นตัวเลขวิ่งลอยได้ในอากาศนั้นเป็นแค่คุณวิเศษเล็กน้อยเท่านั้นที่ผู้ฝึกจิตแล้วก็อาจกระทำได้  แต่อิทธิปาฏิหาริย์คือการเดินเหินในอากาส ลอย หายตัว เดินทะลุกำแพง เป็นต้นตามที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้นี้คืออิทธิปาฏิหาริย์

คนจะได้อิทธิปาฏิหาริย์ต้องผ่านฌานสี่  แต่คนที่จะหลุดพ้นถึงนิพพาน ฌานไหนก็ได้ในเก้าขั้น ก็สามารถบรรลุได้ทั้งนั้น!!

ดังนั้นขอให้ชาวพุทธทุกคนเลิกซะในเดรัจฉานวิชา

ไม่ได้ช่วยให้เราดีขึ้นมาและยังเป็นเครื่องกั้น มรรคผลนิพพานอีก ด้วย

ปล.ผมเอาคำสอนจากพระพุทธเจ้าโดยตรงมาสอนให้เครดิตศาสดาตัวเองผู้บัญญัติศาสนาขึ้นมา  ถ้าใครเชื่อในตถาคตอย่างหยั่งลงมั่นแล้วจะเจริญ  แต่ถ้าใครยังยึดถือคำอาจารย์ตัวเองซึ่งก็เป็นเพียงสาวกผู้เดินตามสอนผิดๆถูกๆก็จงวางซะ เพราะอาจารย์ท่านนั้นอาจจะทำเดรัจฉานวิชา และวัตโกตูลมงคล(ข้อวัตรมงคลของสมณะพรามห์เหล่าอื่น) อยู่ก็แสดงว่าท่านเหล่านั้นไม่ได้เป็นเลยแม้นโสดาบันก็ตาม

ปล2 ถ้าใครจะเถียงให้เอาคำพระพุทธเจ้ามาเถียงนะเพราะผมก็ไม่ได้มั่นใจว่าตัวเองจะพิมและพูดถูกเสียร้อยเปอร์เซ็น แต่ได้ยำพระสูตร์ในพระไตรปิฏกขึ้นมาให้เทียบเคียงแล้ว

เราจงเป็นบริษัทที่เลิศคือเอาคำตถาคตมาถกกัน   นั่นเอง!!

อย่ามัวรักษาข้อวัตรของสมณะพราห์มเหล่าอื่น เพราะท่านทั้งหลายก็จะไม่หลุดพ้นไปได้ซึ่งคำสาปแห่งการเวียนวน

เพราะสิ่งที่สมณะพราหม์เหล่าอื่นกราบไหว้  ยังต้องเหาะมาถามปัญหาข้อสงสัยและกระทำการเครพต่อพระพุทธเจ้าเราเลย พระพุทธเจาเราเก่งที่สุดแม้พระองค์จะหยั่งเท้าเดินลงตมเราก็จะเดินตามเพราะเชื่อในคำของตถาคต