กระเทยไทยหัวใจแบ๊ว เดินทางไกลด้วยรถจากหมอชิตไปถึงแดนหลังคาโลก

ทั้งชีวิตเคยเห็นหิมะแค่ในดรีมเวิลด์ จะไปญี่ปุ่นช่วงฤดูหนาวค่าเครื่องก็แพง

เกาหลีก็ไม่ชอบ เนปาลก็ดูจะโหดไป ยุโรปยิ่งไม่มีปัญญา ตัดสินในนั่งรถไปแชงกรีล่า

ด้วยงบ 18,000 นิดๆกับระยะเวลา 2 สัปดาห์ 4 เมืองแห่งยูนนาน

ตอนแรก จิ้มๆ https://board.postjung.com/796618.html

ตอน 2    จิ้มๆ https://board.postjung.com/796922.html

ตอน 3    จิ้มๆ https://board.postjung.com/797275.html

ตอน 4    จิ้มๆ https://board.postjung.com/798984.html

ชอบงานเขียน "Share"หรือ"Like" สนับสนุนผู้เขียนได้นะคะ

เพราะเหตุนี้จึงออกเดินทาง
สำหรับพาร์ทแรกนี่เราจะเน้นเม้าท์มอยกันสบายๆพอหอมปากหอมคอ เพื่อคุณผู้อ่านจะได้รู้ว่าเจ้าของกระทู้คือใครและทำไมต้องเดินทาง
จริงๆฉันเขียนบล๊อคอยู่ใน Bloggang อยู่แล้ว เพราะความขี้เกียจเลยไม่ได้ เข้าเว็บพันทิปมารีวิวซ้ำรอยเรื่องราวในบล๊อค แต่ครั้งนี้เลือกมารีวิววในพันทิปเป็นอันดับแรกเพราะว่า ตลอดระยะเวลาสองเดือนฉันอ่านรีวิวแชงกรีล่าในนี้ เรียกได้ว่าแตกฉานอ่านแทบจะทุกรีวิวรู้จักทุกชื่อของยูสที่ไปแชงกรีล่า ราวกับสอบเอนทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัยอย่างไงอย่างงั้น ปัญหาที่ค้นพบระหว่างกำลังทำการบ้านคือรีวิวบางรีวิวเก่ามากข้อมูลไม่เป็นปัจจุบันกระทู้ปัจจุบันปี 2014 เจอกระทู้เดียว นั่นแหละเหตุผลที่ฉันมารีวิวพันทิปก่อนเพราะอยากจะแบ่งปันข้อมูลอัพเดทให้คนใหม่ๆให้ได้อ่านกัน เป็นการคืนกำไรที่ข้อมูลในนี้ช่วยฉันไว้ 

ฉันเคยแพลนทริปนี้ไว้เมื่อปีก่อนแต่มีอันต้องยกเลิก เพราะเวลาและทรัพย์ไม่อำนวย
จนฉันตัดใจว่ายังไงคงไม่มีโอกาสไปเหยียบที่นี่อีกแล้ว วันนึงการไปดูหนังธรรมดาๆ
เปลี่ยนชีวิตและสร้างแรงบันดาลใจให้ฉัน หลายคนอาจจะเคยผ่านตากับหนังเมื่อต้นปีเรื่อง
the secret life of walter mitty หลังดูจบฉันเหมือนถูกตบหน้า ทำงานอาทิตย์ละเจ็ดวัน
มาหลายเดือน ชีวิตเหมือนฟันเฟืองเครื่องจักรที่หมุนไปหมุนมาอยู่ซ้ำๆเดิมๆ ฉันควรจะทำสินะๆ 
ฉันควรจะออกจากชีวิตเดิมออกไปพบเจอโลกที่กว้างกว่า พบเจอทุ่งหญ้าสุดลูกหูลูกตา
พบเจอผู้คนใหม่ๆ พบเจอภูเขาหิมะใหญ่เกินจินตนาการ ฉันลาออกจากงานทั้งหมด
หลังจากเก็บเงินได้ตามเป้าหมาย บวกเงินสำรองหลังกลับมาเพื่อหางานทำใหม่ 
อาจจะดูเป็นการตัดสินใจที่งี่เง่าในการเลือกทิ้งงานไปเที่ยว แต่ชีวิตคนเรามันรอไม่ได้หรอก
ฉันเองก็เพิ่งผ่านอุบัติเหตุเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ผ่านวินาทีตายมา มันสนับสนุนความคิดของฉัน
ว่าไม่สามารถรออะไรได้อีกแล้ว ชีวิตคนเรามันเท่านี้จริงๆเปราะบางและตายได้ทุกเมื่อทุกเวลา
มันคงน่าเศร้าใจถ้าจะเลือกทำงานต่อไปเพื่ออนาคตที่เรามองไม่เห็นว่ามันจะยาวไกลไปถึงไหน
ฉันดีใจที่ได้เลือกทำสิ่งที่ตัวเองรักและเอาสิ่งที่ตัวเองรักมาแชร์ให้คนอื่นต่อ ฉันไม่เคยเสียใจ
หรือเสียดายในสิ่งที่ตัวเองเป็นคนเลือกเลยสักครั้ง

แชงกรีล่าน่าจะเป็นจุดหมายที่หลายๆคนไฝ่ฝันไว้ ด้วยราคาที่ถูกแสนถูกแถมมีหิมะให้เล่น 
แค่นี้ก็เย้ายวนนักเดินทางทั้งหลายแหล่ให้จัดกระเป๋าได้แล้วฉันตกเป็นหนึ่งในคนจำพวกนั้น 
งบน้อยและตกหลุมรักแชงกรีล่าจากภาพถ่ายในห้องบลู หลายเดือนที่ฉันอ่านรีวิวไปแข็งใจเก็บเงินค่าขนมไป
ด้วยความที่ยังเรียนอยู่ทำให้ค่อนข้างอัตคัตเรื่องเงินไปเที่ยวเลยทำงานพิเศษเก็บจากส่วนนั้น 
หลายเดือนผ่านไปน้ำตาแทบร่วงได้เงินมาก้อนนึง การเดินทางจึงเริ่มต้นขึ้น


หนังสือที่ทำให้แชงกรีล่าโด่งดังไปทั่วโลก

ว่ากันตามตรงหลายคนไม่เคยรู้จักแชงกรีล่ามาก่อน รวมทั้งฉัน....
ไปเล่าให้เพื่อนๆฟังว่าจะแบกเป้ไปแชงกรีล่า เพื่อนก็เข้าใจผิดว่าเป็นโรงแรม
แชงกรีล่าแต่เดิมเป็นเมืองในหุบเขาที่สงบ ชาวบ้านมีวิถีชีวิตเรียบง่าย แต่หลังจาก
มีหนังสือของนักประพันธ์ชาวอังกฤษเนื้อเรื่องเกี่ยวกับเครื่องบินตกกลางหุบเขา
จนไปพบดินแดนที่สวยงาม มีภูเขาหิมะตั้งตระหง่าน หนังสือบรรยายความงาม
ของแชงกรีล่าไว้มากมาย จนมีคนออกเดินทางตามหาแชงกรีล่า 

TRICK ออมเงินเที่ยว
ตอนที่ฉันเก็บเงินเที่ยวเนี่ยเป็นช่วงเวลาที่ท้าทายที่สุดเลย เพราะต้องสู้กับตัวเอง
ตลอดเวลา บางเดือนอยากกินบุฟเฟ่ปลาดิบก็ต้องลดละเลิก บางเดือนอยากไปทะเล
ก็ต้องตัดใจ ฐานะทางบ้านก็ธรรมดาปานกลางๆไม่ได้รวยจนมีเงินเที่ยวต่างประเทศ
ได้บ่อยๆ ถ้าฉันเดินเข้าไปขอเงินพ่อแม่ไปต่างประเทศคงจะโดนไล่ออกจากบ้านแน่
ดังนั้นเลยต้องทำงานพิเศษ + ลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นดังนี้

1.ลดการขึ้นวินมอเตอร์ไซต์ระยะใกล้ๆ เช่น หนึ่งกิโล 3 ป้ายรถเมล์ อะไรงี้
เดินเอาประหยัดได้ 10-20 บาทเลยทีเดียว 

2.จดบัญชีรายรับรายจ่าย เขียมสุดๆ ดูรายจ่ายที่ไม่จำเป็นแล้วย้ำตัวเองบ่อยๆ
ว่าห้ามใช้มากกว่านี้ต่อวันแล้วนะ!!

3.ลดขนมจุกจิกเวลางาน ช่วงนั้นฉันทำงานแถวอโศก ช่วงบ่ายต้องเดินตลาด
ซื้อขนมขึ้นมากินในอ๊อฟฟิต เลิกซะเถอะกินข้าวจานเดียวพอ อาจจะกินน้ำเย็นๆอีกแก้ว
ลดขนมจุกจิกได้ก็จะลดค่าใช้จ่ายได้เกือบ 100 บาท

4.อะไรไม่จำเป็นอย่าเพิ่งจับจ่าย บุฟเฟ่ เสื้อผ้า เอสเสสซอรี่ ห้ามเด็ดขาด

จากเดิมที่ใช้เงินต่อวัน 400 ลดลงมาเหลือ 150 รวมค่ารถ ทีนี้เงินก็ค่อยๆมากขึ้นเรื่อยๆ






ก่อนออกเดินทางแทบไม่ได้คาดคิดเลยว่าการเดินทางครั้งนี้จะพาฉันไปพบกับสิ่งต่างๆมากมาย
- ประสบการณ์เดินทาง ทางบกรถทัวร์จากหมอชิต-แชงกรีล่า 
- เดินทางคนเดียวแต่ไม่โดดเดี่ยวเลยซักวัน
- เรื่องราวฟรุ้งฟริ้งเกี่ยวกับผู้ชายคนนึง พาเอาเวิ่นเว้อไปหลายวัน
- ภาษาทิเบตได้ใช้จริงที่ Yubeng 
- เหตุการณ์ระทึกจากการ trekking
- โรคแพ้ความสูงกำเริบ เดินป่าฝ่าหิมะ
- Nightlife ที่ผับกับคนแปลกหน้า
- ประสบการณ์กินอะไรแปลกๆ อร่อยบ้าง ชวนแหวะบ้าง
- โปตาลา ลามะ ภูเขาหิมะ ซากุระ ได้เจอทุกอย่าง
- ร้องให้กลางจตุรัสที่ลี่เจียง
- เส้นทาง Bangkok-Chiang khong-Huay xai-Mohan-Mengla-Xishuabanna-Lijiang-Shangri la-Deqen-Yebeng-Kunming
ทั้งหมดที่ฉันพบเจอและอีกมากมาย ฉันพร้อมจะแฉเอ้ย! แชร์ที่นี่ 

About Me
ใช้นามปากกา : Become_the_wind, Natcha, Meledy
เริ่มแบ๊คแพ๊คมาประมาณสามปี เรื่องราวทั้งหมดอยู่ใน Bloggang
เป็นเทยแต่กำเนิด มีความเป็นผู้หญิงสูงลิบ รักการเขียนเล่าเรื่องและถ่ายภาพเป็นชีวิตจิตใจ
สกิลมโนเลเวลร้อยบวกนิสัยแบ๊วๆแต่ดันชอบTrekking โหดๆ(เพื่อนหลายคนแอบตกใจ)
งานอดิเรก : อ่านหนังสือ(ปีนึงหมดเงินค่าหนังสือมากกว่าเสื้อผ้า) เล่นเปียโน ร้องเพลง ชมงานศิลปะ

ขอบคุณหนังสือของ พี่เอ๋นิ้วกลม,พี่ วว Wish us luck,GOgraph,เดินทางอย่างหลง, และอีกหลายสิ่งจากพันทิพ

เตรียมตัวเก็บกระเป๋าเดินทางไกล

เริ่มแรกจากการแพ๊คกระเป๋าก่อน 
มีกระเป๋าทั้งหมด 3 ใบ แบ่งเป็น 
- เป้แบกหลังขนาดกลางๆ
- กระเป๋าใส่เอกสาร
- กระเป๋ากล้อง

เอกสารที่สำคัญ
- Passport + Visa china
- บัตร ISIC (สำคัญมากลดครึ่งราคาได้หลายที่)

อุปกรณ์ช่วยชีวิต
- หนังสือสนทนาภาษา ไทย-จีน-อังกฤษ 
- ช้อน ส้อม กันใช้ตะเกียบไม่คล่อง
- ลิปมัน (ฉันทาจนปากมันแผล็บ เหมือนไม่ค่อยช่วย)
- ถุงเท้าหลายๆคู่ คำนึงถึงกลิ่นไม่พึงประสงค์เป็นสำคัญ
- ควรซื้อซิมจีนถ้าเป็นไปได้ เปิดอินเตอร์เน็ต(ใช้ดู google mapได้ยอดเยี่ยม)
- ถ้าไปคนเดียว อย่าลืมพกความั่นใจไปให้เกิน 100 และสำคัญที่สุด
  "รอยยิ้ม" แล้วการเดินทางคนเดียวจะไม่ตัวคนเดียวแน่นอน 

 

วันเดินทางคือวันที่ 15 เมษายน ฉันทำวีซ่าในเวลากระชั้นชิดคือวันที่ 8 เมษายน

เอกสารที่ต้องเตรียม
- Passport อายุไม่ต่ำกว่า 6 เดือน
- เงินในบัญชี 50,000 ที่เมื่อปีที่แล้วเรียกดู ไม่ต้องใช้แล้ว!! 
- แบบฟอร์ม วีซ่าจีนดาวน์โหลดได้จากเว็บมีประมาณ 4 แผ่น กรอกให้ครบ
- รูปถ่าย 1 หรือ 2 นิ้วก็ได้พื้นหลังน้ำเงิน ขาว ได้หมด
- เอกสารจองโรงแรมจากเว็บ Booking.com ง่ายกว่าที่คิด
   มีบางโรงแรมที่ไม่ใช้บัตรเครดิต คือจองได้เลยไม่เสียอะไรทั้งนั้น
- เอกสารแผนการเดินทาง ทางบกอันนี้ต้องแจงไปเพิ่มว่าเราไปไหนยังไง

ข้อควรระวัง
- อย่าไปถ่ายเอกสาร ถ่ายรูปร้านแถวสถานฑูตเด็ดขาด!!!
   ราคามหาโหดปริ๊นขาวดำจากอินเตอร์เน็ต 4 แผ่น ราคา 120 บาท เอามือทาบอก
   เตรียมเอกสารต่างๆจากที่บ้านไปให้เรียบร้อย

- จะมีเอเจนซี่รับทำวีซ่า เวลาเค้าเข้ามาถามเราช่วยตรวจเอกสารให้ เค้าจะพูดอะไรบางอย่าง
   สร้างความไม่มั่นใจให้กับเราว่าเอกสารจะไม่ผ่าน ไม่ต้องสนเชื่อมั่นในเอกสารที่ตัวเองเตรียมมา
   พี่คนที่ตรวจเอกสารให้เราพูดว่า "น้องเดินทางทางบกหรอคะ ไม่น่าจะผ่าน"
   "ไม่มีใครเซ็นยืนยันด้วย จะเซ็นยืนยันตัวเองมันไม่ Make sense"
   แต่สุดท้ายตอนเราไปยื่น เค้าก็ให้เราเซ็นยืนยันตัวเอง ผ่านแบบสบายๆ
   ถ้าเสียเงินจ้างก็เริ่มต้นที่ 400 บาท แพงไปไม่ได้แอ้มฉันหรอก

 

เม้าท์นิดนึงช่วงที่ไปทำวีซ่ามันใกล้กับวันสงกรานต์ใช่มะ
คนแน่นยิ่งกว่าแน่น ไปถึงประมาณ 9 โมงเช้ากดบัตรคิว
ได้คิวที่ 342 มอนิเตอร์ที่เค้าเตอร์แสดงคิวเพิ่งถึงคิวที่ 80 กว่าๆ
เข่าอ่อนกันเลยทีเดียว เลยออกมาเตร็ดเตร่หาข้าวกินไปปิ๊งร้านข้าวมันไก่
ในซอยนั้นแหละอยู่ทางขวามือ ให้เยอะ ถูก และอร่อยมว๊าก ไปทำวีซ่า
ห้ามพลาดกินข้าวมันไก่เชียว

กลับมานั่งรอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ หลายรอ 
ก็ยังไม่ถึงคิว คุณพี่คนข้างๆเปิดบทสนทนาขึ้นว่า"น้องคิวที่เท่าไรคะ"
ยื่นคิวให้คุณพี่ดู คุณพี่ตกใจ!! เหมือนว่าสงสารฉันที่ได้คิว342
คุณพี่เอามือล้วงในกระเป๋า เศษกระดาษใบเล็กๆ นั่นคือบัตรคิวที่ 200 กว่า
"น้องใช้อันนี้แล้วกันจะได้ไวๆ พอดีพี่กดมาสองอัน" คุณพี่ช่างมีเมตตาจริงๆ

รอ 4 วันไปรับค่ะ พร้อมจ่ายเงิน 1000 บาทค่าวีซ่า
เราทำวันอังคารได้วันศุกร์ มาต่อคิวรอรับวีซ่าอีกยาวมาก 

หลังจากรับวีซ่าแล้ว ทีนี้ต้องแลกเงินหยวนก่อน ดูมาหลายที่
คงหนีไม่พ้นสถานที่ยอดนิยมแห่งการแลกเงิน Super rich สาขาเซ็นทรัลลาดพร้าวค่า
ให้อัตตราดีกว่าธนาคารเป็นแน่แท้ สามารถแลกเงินได้ก่อน 5 โมงเย็น

งบที่ใช้ในทริปนี้รวมทำวีซ่าด้วย อยู่ที่ 20,000 บาท อาจจะมีเกินนิดๆแต่ไม่มาก
แลกเงิน 19,000 ได้เงินหยวนมาทั้งสิ้น 3,600 หยวน

 

เดินทางคนเดียวมีเพลงและหนังสือเป็นเพื่อน

ฉันเลยหยิบเพลงจากโทรศัพท์ที่เกี่ยวกับการเดินทาง

มาแชร์ต่อเผื่อใครฟังแล้วอาจจะอยากออกเดินทางเหมือนกัน

ไม่มีเพลงนี้ไม่ได้เลย Stay alive - Jose Gonzalez

ขนลุกทุกครั้งที่ได้ยินประโยคขึ้นต้นว่า"ฉันไม่มีเงินในกำมือ ไม่มีบ้านให้กลับ" ดูเป็นการเดินทาง

ที่เวิ้งว้างน่าดู The Wolves and the Ravens - Rogue Valley

 

คิดถึงการเดินทางฉันต้องติดเพลงนี้ไปด้วยเสมอ เพลงเล่าเรื่องจากชายชื่อเสป็นเซอร์

เพลงนี้ถูกแต่งขึ้นตอนที่เค้าสับสนเลยตัดสินใจออกเพนจรไกลไปจากบ้าน ได้เจอทั้งภูเขา แม่น้ำลำธาร 

จนกลับมาเล่าเรื่องการเดินทางให้ลูกหลานฟังไปอีกนานเท่านาน Spencer The Rover-Cara dillon

 

ช่วงเวลาที่ต้องลาจากใครสักคนนึงระหว่างเดินทางมันเป็นช่วงที่เศร้ามาก ดีที่ได้เพลงนี้เปลี่ยนมุมมอง

การจากลา ทุกครั้งที่ฉันบอกลาเพื่อนทุกคนฉันจะพูดว่า Take care you self,Until we meet again

ทุกอย่างดูสดใสขึ้นทันตา Until we meet again - Lynn Hilary

 

มีอาการนึงเกิดกับฉันแทบจะตลอดทริปนั่นคือ Homesick - Kings of Convenience

 

พอนึกถึงอะไรที่เป็นทิเบตๆขาดเพลงนี้ไม่ได้จริงๆ

 

เพลงก็บ่งบอกถึงการเดินทางได้ดีมาก

เพลงนี้ทำให้เรามีกำลังที่จะใช้สองเท้าเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคง

 

ชอบงานเขียน "Share"หรือ"Like" ให้กำลังใจได้นะคะ

การเดินทางอื่นๆอีกมากมายที่ : http://meledy.bloggang.com

Follow,ฟังเราบ่น,ถามข้อมูล,เป็นเพื่อนกัน จิปาถะ

ได้ที่ : https://www.facebook.com/natcha.roungsuti

 

ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่ชอบการเดินทางของเราไลค์และแชร์

 

การเดินทางผ่านมาได้ 60%  ถือว่ามาไกลเกินครึ่งทางแล้วเย้!!

แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีเหตุการณ์น่ากลัวๆระหว่างเดินป่าเกิดขึ้น แถมต้อง

ไปคุนหมิงเมืองที่ใหญ่เท่าๆกรุงเทพ รถราขวักไขว่ โดยไม่มีข้อมูลอะไรเลย

ชีวิตของเทยโก๊ะกังจะเป็นยังไงต่อไป ติดตามได้ที่นี่ค่ะ