พลังงานใต้พิภพคืออะไร

พลังงานความร้อนใต้พิภพมาจากภูมิศาสตร์ของกรีก หมายถึง โลก และ ความร้อน ดังนั้น พลังงานความร้อนใต้พิภพคือพลังงานที่ได้มาจากความร้อนของโลกตามธรรมชาติ อุณหภูมิของโลกมีความแปรปรวนอย่างกว้างขวาง และพลังงานความร้อนใต้พิภพสามารถใช้งานได้ในตั้งแต่อุณหภูมิระดับปกติ จนถึง 300 องศาฟาเรนไฮต์ เพื่อการพาณิชย์ แหล่งเก็บความร้อนสามารถผลิตออกมาในรูปแบบของน้ำอุ่นซึ่งเป็นแหล่งผลิตที่จำเป็น

โดยทั่วไป แหล่งพลังงานความร้อนใต้พิภพจะอยู่ในรูปอุณหภูมิต่ำ (ต่ำกว่า 150 องศาเซลเซียส) หรือ อุณหภูมิสูง (สูงกว่า 150 องศาเซลเซียส) โดยที่พลังงานในรูปอุณหภูมิสูงจะถูกใช้เป็นกระแสไฟฟ้าเพื่อการพาณิชย์ มีแหล่งพลังงานที่เรียกว่า “ระบบความร้อนใต้พิภพ” ซึ่งเป็น แหล่งพลังงานตามธรรมชาติ จากการที่โลกสร้างกระแสความร้อนขึ้นบริเวณผิวโลก ในรูปของไอน้ำและน้ำร้อน ตัวอย่างของแหล่งพลังงานความร้อนใต้พิภพได้แก่ ภูเขาอิมพีเรียล วัลเลย์ ในเซาเธิร์น แคลิฟอร์เนีย

ปัจจุบัน โรงงานผลิตกระแสไฟฟ้าที่ผลิตจากพลังงานความร้อนใต้พิภพที่มี 3 ประเภท ดังนี้

1.โรงไฟฟ้าแบบ  Dry Steam                           
โรงงานผลิตกระแสไฟฟ้าจากไอน้ำ หรือ Dry Steam คือ คือโรงงานผลิตกระแสไฟฟ้าจากพลังงานความร้อนใต้พิภพชนิดแรกที่ถูกสร้างขึ้น โรงไฟฟ้านี้จะผลิตกระแสไฟฟ้าจากไอระเหยของน้ำร้อนเข้าสู่เครื่องผลิตกระแส ไฟฟ้าโดยตรง ยกตัวอย่างโรงไฟฟ้าชนิดนี้ ได้แก่ โรงไฟฟ้าไกเซอร์ส ที่ภูเขามายาคามัส ทางตอนเหนือของรัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา

2.โรงไฟฟ้าแบบ Flash Steam                         
โรงไฟฟ้าระบบนี้เป็นที่นิยมอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน โรงไฟฟ้าระบบนี้จะใช้น้ำร้อนที่มีอุณหภูมิสูงกว่า 360 องศาฟาเรนไฮต์ (ราว 182 องศาเซลเซียส) ที่ถูกส่งไปยังเครื่องผลิตกระแสไฟฟ้าบนผิวโลก เมื่อน้ำถึงเครื่องผลิตไฟฟ้า น้ำจะมีอุณหภูมิลดลงและถูกแปรสภาพเป็นไอน้ำ ที่จะเป็นพลังงานให้กับกังหัน หรือเครื่องผลิตกระแสไฟฟ้า ส่วนน้ำที่หลงเหลืออยู่จะถูกส่งกลับไปยังบ่อน้ำร้อนตามเดิม ยกตัวอย่างโรงไฟฟ้าชนิดนี้ได้แก่ โรงไฟฟ้าในเขตภูเขาไฟโคโซ ที่อินโย เคาน์ตี้ รัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา  

3. โรงไฟฟ้าแบบ Binary Cycle
โรงไฟฟ้าแบบนี้จะแตกต่างจาก 2 ระบบก่อนหน้านี้ เนื่องจากไอน้ำจากบ่อน้ำร้อน จะไม่ถูกส่งมายังกังหัน หรือ เครื่องผลิตกระแสไฟฟ้า ระบบนี้ น้ำจากบ่อน้ำร้อนจะถูกใช้เพื่อสร้างใช้การส่งผ่านความร้อนแก่ “สารทำงาน” (working fluid) อีกตัวที่จะระเหย และใช้เพื่อเป็นพลังงานแก่กังหัน/เครื่องผลิตกระแสไฟฟ้า น้ำร้อนและสารทำงานจะถูกเก็บในระบบไหลเวียน หรือ ท่อที่ปิดสนิท ที่แยกกัน และไม่มีทางมาผสมกัน

ข้อดีของระบบนี้คือ สามารถผลิตกระแสไฟฟ้าจากน้ำที่อุณหภูมิต่ำกว่า 2 แบบแรก (ตั้งแต่ 225 องศาฟาเรนไฮต์ ถึง 360 องศาฟาเรนไฮต์) โดยใช้สารทำงานที่มีจุดเดือดต่ำกว่าน้ำ นอกจากนี้ โรงไฟฟ้าระบบนี้ยังไม่ปล่อยมลพิษสู่ชั้นบรรยากาศอีกด้วย ยกตัวอย่างโรงไฟฟ้าชนิดนี้ได้แก่ โรงไฟฟ้าใน คาซ่า เดียโบล ฮ็อต สปริง ที่โมโน เคาน์ตี้ รัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา

   ขอบคุณที่มาเนื้อหา  energysavingmedia.com