ความรักความหวงแหนของเธอ "ปังปิ้ง" เจ้าสุนัขขี้เล่น เล่นจนลืมว่าตนเองโตแล้ว

เราเจอกันตั้งแต่ยังเด็กตัวเล็กกว่าลูกบอล

ปังปิ้งนั้นตามเล่นกับน้องมาเสมอ 

เพียงเวลาไม่นานที่ได้เจอ

 กลับกลายเป็นตัวใหญ่เสมอเท่าที่เห็น

ปังปิ้งนั้นยังชอบขี้เล่น กระโดดเป็นเต็มแรงสู้แข่งขัน ไม่รู้ว่าทำให้ใครเจ็บเพราะต้านแรงของมัน แต่ปังปิ้งยังยิ้มให่นั้นรักกันดี พอโตขึ้นนิสัยนั้นได้เปลี่ยน เพราะว่าเตรียมมากในส่วนของที่สร้าง ถูกผูกกักสถานที่วิ่งของมัน กลับกลายเป็นสุนัขผู้ดุดัน วิ่งไล่ดันให้เด็กกลัว 

    สุนัขนั้นถือว่าเป็นสัตว์เลี้ยงที่คนเรานั้นแทบจะทุกบ้านนั้นต้องมี อาจจะมีเพียงตัวเดียว สองตัวสามตัว หรือว่าบางบ้านนั้นมีมากกว่าสิบตัวเพราะว่าความรักและความสงสาร 🐶ที่อยู่ตามบ้านไมามีเจ้าของให้อาหารแล้วก็มาอยู่ด้วยก็มี 

   แต่ในส่วนของปังปิ้งนั้นเป็นหมาข้างบ้านที่ชอบเล่นด้วยกับน้องมาตั้งแต่เด็กเพราะแต่ก่อนนั้นปังปิ้งจะปล่อยอิสระจึงเป็นสุนัขที่อารมณ์ดี วิ่งเล่นในทุ่งกว้าง แต่พอกาลเวลาผ่านไป ปังปิ้งนั้นชอบเล่นกับนักเรียนด้วยการกระโดดเล่นด้วย งับขาเล่นบ้าง บางครั้งแรงเกินต้านทำให้เด็กนั้นกลัว จนเป็นที่มาของการล่ามให้อยู่เพียงในบ้านเท่านั้น 

  การกักในส่วนของบริเวณบ้านทำให้ปังปิ้งนั้นไม่สนใจใครแล้ว เพียงเห็นใครที่เดินเข้ามาในบ้านแล้วไม่รู้จัก ปังปิ้งนั้นจะจัดการทันทีเลย ไม่สนว่าจะเป็นใคร ด้วยการเห่าหรือว่าการพุ่งเข้าใกล้  อีกหลายคนที่เจอกลัว แต่ปังปิ้งนั้นยังเป็นสุนัขที่น่ารักของเรานั้นตลอดกาล เพราะว่าใบหน้าน่ารัก ตัวอ้วนจ้ำม่ำ 

   การเลี้ยงนั้นเปลี่ยนพฤติกรรมของสุนัขฉันท์ใด การเลี้ยงดูก็สามารถเปลี่ยนนิสัยของคนเราได้เลยเช่นกัน  อาจจะด้วยวิธีการหรือการพูดคุยแสดงสีหน้า นั่นคือการรับรู้ที่แตกต่าง  เพราะฉะนั้นการที่เรานั้นจะเลี้ยงสัตว์หรือว่าเลี้ยงคนนั้น  เรานั้นต้องให้ความสนใจและความเอาใจใส่ที่ดีด้วย เพราะหากว่าวันไหนที่เขานั้นกลับขึ้นมาทำอย่างที่เรานั้นไม่คาดคิดจะทำให้ปั่นป่วนขึ้นมาได้ 

    รักที่มอบให้ คือความรักที่ไร้เหตุผล เพราะการได้มาเจอกันนั้นมาเพราะความบังเอิญ และการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันจะซึมซับในส่วนของความหมายความเข้าใจที่ไม่มีวันเลือนไปจนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะตายจากกันไป