เด็กหนุ่มที่หายไปบนบันไดสู่สวรรค์ ปริศนา "เดย์เลนน์ ปัว" ที่โลกยังหาคำตอบไม่ได้

วันนี้ผมมีเรื่องราวสุดพีคที่ทั้งลุ้น ทั้งสะเทือนใจ และทั้งน่าขนลุกมาเล่าให้ฟังครับ เป็นเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นในปี 2015 กับวัยรุ่นชาวฮาวายที่รักการผจญภัย และการหายตัวไปของเขากลายเป็นหนึ่งในปริศนาที่โลกยังหาคำตอบไม่ได้จนถึงทุกวันนี้

จุดเริ่มต้นของการผจญภัย

“เดย์เลนน์ ปัว” หรือที่เพื่อน ๆ เรียกว่า “โมเก้” เด็กหนุ่มวัย 18 ปี ผู้รักอิสระและหลงใหลการใช้ชีวิตกลางแจ้ง เขามายังเกาะโอวาฮูเพื่อทัศนศึกษา และใช้เวลาช่วงวันหยุดอยู่กับคุณยาย

สิ่งที่ดึงดูดใจเขายิ่งกว่าคือการพิชิต “บันไดฮัยกุ” (Haiku Stairs) หรือที่รู้จักกันในชื่อ “บันไดสู่สวรรค์”

บันไดเหล็ก 3,922 ขั้นนี้ถูกสร้างขึ้นตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เพื่อให้กองทัพเรือสหรัฐฯ ขึ้นไปบำรุงรักษาสถานีวิทยุบนยอดเขา

แม้วิวบนเส้นทางจะงดงามราวภาพฝัน แต่ความชันแทบตั้งฉาก โครงสร้างที่เสื่อมสภาพ และสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ทำให้เส้นทางนี้ถูกสั่งปิดมาตั้งแต่ปี 1987 ผู้ที่ฝ่าฝืนจะถือว่าทำผิดกฎหมาย

วันที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป

26 กุมภาพันธ์ 2015 โมเก้ไม่สนใจคำเตือนของคุณยาย เขาสะพายเป้ออกไปพิชิตบันไดต้องห้าม ทั้งที่เพิ่งเกิดพายุใหญ่จนบางช่วงของทางพังทลายไปเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน

ระหว่างปีนเขา เขายังคงอัปเดตสเตตัสและส่งภาพวิวให้ครอบครัว ทุกอย่างดูเป็นปกติ จนกระทั่งความมืดเริ่มปกคลุม...เขาก็ไม่กลับมา

ปฏิบัติการค้นหาครั้งใหญ่

ความกังวลของคุณยายแปรเปลี่ยนเป็นความหวาดผวา ปฏิบัติการค้นหาครั้งใหญ่จึงเริ่มต้นขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้น

เจ้าหน้าที่ดับเพลิง หน่วยยามฝั่ง และอาสาสมัครกว่าร้อยชีวิตถูกระดมเข้ามา พร้อมด้วยเฮลิคอปเตอร์และโดรน

แต่ฝนที่เทกระหน่ำทำให้เส้นทางลื่นเป็นโคลน เมฆหนาทึบปิดยอดเขาจนมองแทบไม่เห็น และสุนัขดมกลิ่นก็ไม่สามารถตามรอยได้

ภาพถ่ายสุดท้ายที่น่าขนลุก

จากนั้นเหตุการณ์ก็ยิ่งน่าขนลุก เมื่อครอบครัวสังเกตภาพถ่ายสุดท้ายที่โมเก้ส่งมา

ในภาพที่ถ่ายจากทางเดินท่ามกลางพุ่มไม้รก มีเงาของชายคนหนึ่งกำลังย่อตัวเหมือนแอบซ่อนอยู่

ทำให้ครอบครัวเชื่อกันว่า เขาอาจไม่ได้อยู่ตามลำพัง แต่กำลังถูกสะกดรอยหรืออาจถูกทำร้าย ตำรวจต้องเผยแพร่ภาพเพื่อขอให้ประชาชนช่วยระบุตัวชายลึกลับรายนี้

เสียงร้องที่ไม่มีคำตอบ

ไม่กี่วันต่อมา กลุ่มนักปีนเขาอีกชุดหนึ่งรายงานว่า พวกเขาได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือสองครั้งจากด้านล่างเส้นทาง

แต่หน่วยกู้ภัยไม่สามารถหาต้นตอของเสียงนั้นได้ เสียงนั้นหายลับไปในความเงียบราวกับไม่เคยมีอยู่จริง

ทฤษฎีที่ยังถกเถียง

โมเก้หายไปอย่างไร้ร่องรอย ราวกับถูกภูเขากลืนกินไปตลอดกาล

ทฤษฎีที่มีน้ำหนักที่สุดคือ เขาอาจลื่นไถลจากบันไดที่เปียกและชำรุดลงไปในหุบเขาที่รกทึบ ทำให้ร่างของเขาไม่เคยถูกค้นพบ

ส่วนชายปริศนาในภาพ ตำรวจสอบสวนและยืนยันว่าไม่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรม

เกือบสิบปีผ่านไป

เกือบสิบปีผ่านไป ไม่มีใครพบร่างของเดย์เลนน์ ปัว แม้แต่เป้หรือโทรศัพท์ของเขา นักปีนเขาคนใดก็ไม่เคยเจออีกเลย

การผจญภัยครั้งสุดท้ายของวัยรุ่นผู้รักอิสระ จึงกลายเป็นปริศนาที่ลอยค้างอยู่ท่ามกลางเมฆหมอกเหนือ “บันไดสู่สวรรค์” จนถึงวันนี้

ผมว่าเรื่องนี้มันโคตรพีคตรงที่...

• หนึ่งคือ...การหายตัวไปแบบไร้ร่องรอยของวัยรุ่นที่เพิ่งเริ่มต้นชีวิต

• สองคือ...ภาพถ่ายสุดท้ายที่เต็มไปด้วยเงื่อนงำและความน่าขนลุก

• สามคือ...เสียงร้องที่ไม่มีใครหาต้นตอได้

สุดท้ายนี้...เรื่องของเดย์เลนน์ ปัว เป็นเครื่องเตือนใจว่า “การผจญภัยที่ผิดกฎหมายและเต็มไปด้วยความเสี่ยง อาจนำไปสู่จุดจบที่ไม่มีใครอยากเจอ” ไว้เจอกันใหม่กระทู้หน้าครับ