กราบอานนท์โพธิ์ ประวัติเชื่อว่าคือต้นโพธิ์ที่อายุยืนที่สุดในโลก หน่อเนื้อมาจากต้นโพธิ์ต้นแรก ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ที่พุทธคยา

ตามรอยพระมหาศาสดาโลก  เดินทางต่อข้ามโลกเพื่อกราบไหว้ 

สิ่งที่เรานั้นต่างท้าทาย คือความงามในความว่องไวของเท้าเรา 

การเดินทางในอินเดียนั้นคือบททดสอบ พร้อมรายรอบกับเรื่องราวที่ใฝ่ฝัน

พร้อมด้วยรัก ด้วยกายและสัมพันธ์  ขอความฝันเหล่านั้นจึงประกอบกาย

   การเดินตามรอยพระศาสดานั้นดำเนินขึ้นตั้งแต่วันที่เรานั้นได้ปวารณาที่จะบวชในการจาริกธรรมทั้งหมด 14 วันด้วยกันในอินเดีย ความสุขนั้นออกมาจากใจ เวลาที่เรานั้นไปในสถานที่ที่เรานั้นชอบ และต้องการที่จะเรียนรู้ในสถานที่จริงด้วยแต่ก่อนนั้นชอบในส่วนนี้อยู่แล้ว การเดินจาริกบุญเราจึงตื่นเต้นกับทุกสถานที่แม้ว่าเรานั้นจะมาหลายรอบแต่เราก็ยังชอบเสมอ 

   พอเรานั้นมาถึงเรากราบและเรานั้นทำประทักษิณสามรอบ จากนั้นเรานั่งกราบด้วยใจอันบริสุทธิ์และไม่นานนั้นใบโพธิ์ใบเล็กนั้นหลุดลงมา ต้นโพธิืแห่งนี้นั้น เป็นคนที่ชอบฟังเรื่องราวตำนาน เรื่องราวหลากหลายไม่ว่าจะในส่วนของต้นโพธิ์ต้นที่อยู่ที่พุทธคยาสถานที่ตรัสรู้นั้นเชื่อว่าเป็นต้นที่สี่ 

   พระพุทธเจ้านั้นเสด็จไปสู่ที่อื่นเป็นระยะเวลาครั้งละประมาณปีละ 9 เดือน ทำให้ชาววัตถีผู้ที่มีความเลื่อมใสในพระพุทธเจ้าและพระธรรมที่พระองค์เทศนาอย่างมากนั้นพยายามที่จะทูลขอพระพุทธเจ้านั้นอยู่เป็นประจำ  ว่าไม่ต้องการที่จะให้พระพุทธเจ้านั้นเสด็จไปเพื่อที่จะประทับที่ไหน ทำให้เกิดความเดือดร้อนใจเป็นอย่างมากได้พากันปรึกษากันว่าจะทำอย่างไรกันนะ จึงจะสามารถที่จะทูลเชิญให้พระพุทธองค์นั้นประทับอยู่ตลอดปีได้ เพราะว่าเมื่อพระองค์นั้นต้องเสด็จไปก็ทำให้เกิดความอ้างว้างใจ จึงกราบทููลถาม เมื่อเรื่องนั้นทราบไปถึงในส่วนของพระอานนท์จึงได้กราบทูลให้พระสัมมมาสัมพุทธเจ้า 

    พระพุทธเจ้าจึงได้รีบสั่งให้ไปนำในส่วนของกิ่งต้นโพธิ์ที่ตำบลพุทธคยานั้นมาเพื่อที่จะมาปลูกที่หน้ามหาวิหารเชตวัน เพื่อที่จะเป็นเครื่องหมายแทนพระองค์ พระมหาโมคคัลลานะจึงอาสาที่จะเหาะไปที่พุทธคยานำเอาในส่วนของผลโพธิ์สุกกลับมายังวิหารได้ภายในวันนั้น 

   พอนำมาแล้วก็พากันคิดและตันสินว่าใครนั้นจะเป็นคนที่ปลูก ตอนแรกนั้นชาวเมืองและพระสงฆ์นั้นตกลงกันว่าจะให้พระเจ้าประเสนทิโกศลปลูกแต่ว่าได้รับการปฏิเสธ  ตกลงคือให้อนาถบิณฑิกเศรษฐีนั้นเป็นคนที่ปลูก เพราะคิดว่าต้นโพธิ์นั้นจะอยู่ในที่ของท่านและยังมีในส่วนของข้าทาสบริพารจำนวนมากด้วย ในการสืบสกุลคงจะมีคนที่คอยดูแลรักษากันต่อๆ ไป

   เมื่อปลูกเสร็จแล้วก็ได้มีการฉลองต้นโพธิ์ พระพุทธองค์นั้นได้เสด็จประทับอยู่ภายใต้ต้นโพธิ์หนึ่งราตรี  ตั้งแต่นั้นมาชาวเมืองก็ทำการกราบไหว้ต้นโพธิ์แทนพระพุทธเจ้า 

   และสาเหตุที่เรียกต้นโพธิ์ต้นนี้ว่าอานนทโพธิ์นั้นเพราะว่า ต้นโพธิ์ต้นนี้นั้นพระอานนท์เป็นผู้ที่จัดการในเรื่องของการปลูกและทำการรดน้ำจากต้นโพธิ์ต้นนี้ จนเจริญเติบโตมาจนทุกวันนี้นั่นเอง ต้นโพธิ์นี้จึงเป็นต้นโพธิ์ที่มีอายุยืนที่สุดในอินเดีย และในโลกเลยก็ว่าได้ ตั้งอยู่ที่ เชตวันมหาวิหาร นครสาวัตถีในประเทศอินเดียมานานเท่าทุกวันนี้ หากว่าใครที่เดินตามรอยพระศาสดานั้นต้องไปกราบไหว้ในส่วนของต้นโพธิ์ต้นนี้ ยังแข็งแรงและยิ่งใหญ่แผ่ไพศาล 

    ในการที่จะปลูกต้นโพธิ์ที่เป็นหน่อเนื้อนั้นเราจะต้องมีวิธีในการดูแล ในการรดนั้นจะรดด้วยน้ำนมโคที่มีคุณค่ารดอย่างไรเพื่อที่จะให้ต้นโพธิ์นั้นไม่แห้งตายเหมือนต้นที่ผ่านมา และคนที่ดูแลและรดนั้นจะต้องเป็นบุคคลที่มีความรู้และอยู่ในศีลธรรม ถึงจะดูแลจนเติบโตและยิ่งใหญ่ได้มีความสุขมากที่ได้มากราบในส่วนของอานนท์โพธิ์เพราะว่าอย่างน้อยต้นนี้นั้นก็คือต้นที่เป็นหน่อเนื้อจากต้นที่พระพุทธเจ้านั้นตรัสรู้ อากาศดี เวลาที่เรานั้นนั่งสมาธิเราอธิษฐานจิตเพื่อที่อยากได้ใบโพธิ์จากต้นนี้จู่ๆ ใบโพธิ์อ่อนก็หล่นลงมาในตักของเรานั้นอย่างน่าเหลือเชื่อ มีความสุขทุกครั้งที่ไปอินเดียเพราะว่าเมื่อเรานั้นไปถึงเหมือนมีมนต์ที่จะสื่อสารมาถึงเราอย่างที่เรานั้นรับรู้ได้