ตำนาน “การนับแกะ” ศาสตร์แห่งความง่วง

หากพูดถึง “การนับแกะ” ภาพในหัวของใครหลายคนคงเป็นเจ้าลูกแกะตัวอ้วนปุกปุย กระโดดข้ามรั้วไม้ทีละตัว อย่างไม่รู้จบ เป็นภาพที่เราเห็นจนติดตาในหนังสือเด็ก การ์ตูน หรือแม้แต่โฆษณา แต่คุณรู้ไหมว่าเบื้องหลังของภาพแสนอบอุ่นนี้ มีรากจากตำนานเก่าแก่กว่าพันปี

ย้อนกลับไปใน ยุโรปยุคกลาง แกะเป็นสัตว์คู่ชีวิตของผู้คน ทั้งให้ขนทำเสื้อผ้า เป็นอาหาร และเป็นทรัพย์สินล้ำค่า คนเลี้ยงแกะจึงมีหน้าที่สำคัญในการนับแกะเข้าคอกทุกเย็น เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีตัวไหนหายไป กิจวัตรการ “นับ” ซ้ำ ๆ ท่ามกลางบรรยากาศสงัดในทุ่งกว้าง จึงกลายเป็นจังหวะที่ทำให้จิตใจนิ่งสงบ จนเผลอหาวและง่วงเหงา

นักวิชาการบางท่านยังโยงว่า เรื่องนี้ปรากฏในตำราเก่าแก่ชื่อ Disciplina Clericalis ราวคริสต์ศตวรรษที่ 12 ซึ่งบันทึกนิทานและเรื่องเล่าจากโลกอาหรับและยุโรป หนึ่งในนั้นพูดถึงการ “นับแกะข้ามรั้ว” ที่ช่วยให้คนผ่อนคลายและหลับได้ง่าย

เมื่อเวลาผ่านไป ตำนานนี้ถูกเล่าต่อ ปรับแต่ง และแทรกลงในวรรณกรรม จนกลายเป็นสัญลักษณ์ในวัฒนธรรมสมัยใหม่ว่า “หากนอนไม่หลับ ให้นับแกะ”

แม้ทางวิทยาศาสตร์จะบอกว่า การนับแกะจริง ๆ ไม่ได้ทำให้หลับเร็วขึ้นนัก เพราะสมองยังคงทำงานซ้ำ ๆ แต่สิ่งที่น่าหลงใหลคือ เสน่ห์ของภาพในจินตนาการ แกะน้อยขาวสะอาด กระโดดข้ามรั้วอย่างเป็นระเบียบไม่รู้เบื่อ เสมือนพาใจเราล่องลอยไปยังทุ่งหญ้าสงบที่กาลเวลาเดินช้าลง

บางที “ตำนานการนับแกะ” ก็ไม่ใช่เคล็ดลับการหลับที่ได้ผลที่สุด แต่กลับเป็น นิทานปลอบโยนหัวใจ ให้เรารู้ว่า ความง่วงอาจมาเยือนก็ต่อเมื่อเราได้วางใจลงเหมือนแกะตัวเล็กที่เดินกลับเข้าคอกอย่างสบายใจเท่านั้นเอง