ความสุขที่ได้มองเจดีย์ ในรัชกาลที่ 9 (กุสินารา ประเทศอินเดีย)

เจดีที่ยิ่งใหญ่ มองไปไกลสุดสายตา 

มาทุกครั้งสักการะและบูชา 

คิดถึงเมื่อจากลากลับมาไทย

      ความรักความศรัทธาและการเดินทางไปอินเดียในตอนนั้น ครั้งแรกที่เดินทางไปที่ประเทศอินเดีย และนั่งรถข้ามไปที่สุดท้ายในการเดินตามรอยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าคือสถานที่แห่งนี้ สถานที่ปรินิพพาน ในการไปนั้นไม่อยากให้ถึงที่ตรงนี้  ด้วยเพราะว่าเป็นสถานที่แห่งการดับสิ้นไป

   เรามาถึงที่นี่ทั้งสองครั้งคือในตอนเย็นตลอด เมื่อมาถึงนั้นไม่เพียงที่ได้พักที่นี่หนึ่งคืน แต่ครั้งนี้ที่มามีการพักที่นี่ถึงครึ่งเดือนหรือจะเรียกว่าหนึ่งเดือนได้ คือสามอาทิตย์มาก่อนที่จะถึงวันงาน 

    แต่ก่อนเคยบอกตัวเองในการมาที่วัดแห่งนี้ว่า เรานั้นโชคดีกว่าหลายคนที่ไม่ได้มีโอกาสที่จะมาที่นี่  ที่แห่งนี้นั้นตอนนั้นจำได้ในการมาครั้งแรกคือ เป็นที่แรกที่เราสามารถที่จะใช้อินเทอร์เน็ตหรือโทรศัพท์โทรคุยคนในประเทศไทยได้  ตอนนั้นคนที่เราโทรหาคนแรกคือครู ระยะเวลาจะห่างจากประเทศไทยประมาณ หนึ่งชั่วโมงสี่สิบนาที และที่นี่สามารถที่จะเขียนใส่การ์ดและส่งกลับไปยังประเทศไทย เมื่อเรานั้นกลับไปถึงไทยเราจะได้รับจดหมายที่เรานั้นส่งไป ราคาประมาณยี่สิบบาทหรือหนึ่งร้อยบาทนี่แหละในการส่ง

      ชอบที่นี่มากในตอนเช้านั้นทุกคนตื่นแต่เช้าและเดินมาที่ด้านหน้าจะเห็นเจดีย์ วัดนี้สามารถที่จะนอนเปิดแอร์ได้จนถึงเช้าเพราะว่ามีการจัดการระบบไฟ อย่างดี ด้านหน้าของวัดไทยกุสินารานี้ยังมีโรงพยาบาลที่สมเด็จพระเทพได้มาสร้างไว้ ในวันพระจะมีการรักษาฟรี แต่ว่าหากวันปกตินั้นจะ 40 รูปีรักษาทุกโรค 

   ตอนกลางคืนในสถานที่แห่งนี้ ไม่ได้ห้ามหากว่าใครจะมาเดินเวียนเทียนและนั่งสมาธิสวดมนต์ในเวลาเท่าไหร่ เพราะว่าเปิดตลอดทั้งคืน แต่ครั้งแรกที่ไปถึงนั้นเหนื่อยมาก รีบทานอาหารและอาบน้ำนอน เพราะว่าตอนเช้านั้นเราจะต้องเข้าสักการะในสถานที่ ดับขันธปรินิพพานประมาณ 7 นาฬิกาคือล้อหมุน ความเร่งรีบและเวลาอันจำกัด ทำให้เรานั้นไม่ได้เดินสำรวจทั่ว

    แต่ในครั้งที่มารอบนี้คือรอบที่สาม อยู่และเดินไปด้านหลัง ด้านหน้ารอบสถานที่แห่งนี้หมดเลย เรียกว่าเรานั้นอยู่เหมือนบ้าน ห้องที่นอน ตอนเย็นเดินทางไปทานกาแฟบ้างอาหารว่างได้ตลอดเวลา เพราะว่าเรามารอบที่สี่นั้นไม่ได้ถือศีลทานอาหารได้ตลอดเวลา 

   อยากบอกว่าไม่ว่าเราจะมาที่นี่อีกกี่ครั้ง ก็ยังมีความสุขเสมอ และทุกครั้งที่มองดูสภานที่แห่งนี้เมื่อไหร่ เราก็จะยิ้มและชื่นใจเพราะว่ามันคือเจดีย์ที่สวยงามที่สุดตั้งแต่เราเข้าสักการะมา เจดีย์สมัยใหม่ ที่ยากที่จะมีใครเหมือน