ทำไมคอลเซ็นเตอร์ถึงเล็งเป้าไปที่นักศึกษา?

ประโยคนี้อาจฟังดูแรง แต่ถ้าคุณลองนั่งลงพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ตำรวจสอบสวนกลางที่รับผิดชอบคดีคอลเซ็นเตอร์อย่างจริงจัง คุณจะพบว่า มันไม่ใช่แค่เรื่องของ "บังเอิญ" หรือ "สุ่มโทร" อีกต่อไป แต่คือกระบวนการเลือกเหยื่ออย่างเป็นระบบ เป็น “รูปแบบธุรกิจ” ที่ผ่านการวิเคราะห์มาแล้วอย่างละเอียด

ทำไมต้อง “นักศึกษา”?

จากการพูดคุยกับเจ้าหน้าที่สอบสวนที่คลุกคลีกับคดีคอลเซ็นเตอร์มานับร้อยราย พบว่า กลุ่ม “นักศึกษา” กลายเป็นเหยื่ออันดับต้น ๆ ไม่ใช่เพราะเด็กกลุ่มนี้ไร้เดียงสา หรือไม่รู้เท่าทันโลกเท่านั้น แต่เพราะพวกเขาเป็นเป้าหมายที่มีลักษณะเฉพาะบางอย่างที่ “ใช้งานง่าย” สำหรับมิจฉาชีพ

1. วัยที่เริ่มจับเงิน

นักศึกษาช่วงอายุ 18–24 ปี เริ่มมีบัญชีธนาคารของตัวเอง มีเงินใช้จ่ายส่วนตัว หรือรับโอนจากพ่อแม่ นอกจากนี้ ยังมีบัตรเดบิต สมัครพร้อมเพย์ หรือแม้แต่บางคนมีบัญชีซื้อขายคริปโตหรือหุ้น ความรู้สึกของ “อิสระ” ในการบริหารเงิน ทำให้เมื่อมีปัญหาเข้ามา พวกเขามักจะ “อยากจัดการเอง” แทนที่จะบอกผู้ปกครองทันที

2. ยังไม่มีภูมิคุ้มกันชีวิต

หลายคนเพิ่งพ้นจากรั้วโรงเรียน เข้าสู่ชีวิตที่ต้องตัดสินใจเองทุกอย่าง เรียนเอง อยู่หอเอง ติดต่อราชการเอง โอนเงินเอง แม้ความกล้าในการตัดสินใจจะเป็นข้อดี แต่ในบางกรณีก็กลายเป็นจุดอ่อนให้มิจฉาชีพใช้จังหวะ “ความไม่แน่ใจ” ตรงนั้นสร้างความกลัว แล้วบีบให้เหยื่อตัดสินใจพลาด

3. พฤติกรรมแบบเดียวกับเหยื่อชาวจีน

นี่คือข้อมูลที่น่าสนใจอย่างยิ่งจากการสอบสวน – กลุ่มขบวนการหลอกลวงหลายกลุ่ม โดยเฉพาะที่มีต้นทางจากประเทศเพื่อนบ้าน ใช้วิธีแบบเดียวกับที่เคยใช้กับ “นักศึกษาชาวจีน” มาแล้วสำเร็จหลายพันราย และพบว่า “นักศึกษาไทย” มีรูปแบบพฤติกรรมการตอบสนองใกล้เคียงกัน กล่าวคือ มักจะเงียบไว้ก่อน พยายามแก้ไขเอง และไม่กล้าบอกคนรอบข้าง

จากเหยื่อรายเดียว สู่เครื่องมือหลอกครอบครัว

สิ่งที่น่าตกใจคือ ขบวนการบางราย ไม่ได้หยุดแค่การหลอกเอาเงินจากตัวนักศึกษา เท่านั้น แต่ยัง “อัพเลเวล” ไปอีกขั้น ด้วยการหลอกให้เหยื่อกลายเป็น “คนกลาง” หลอกครอบครัวของตัวเองต่อ โดยใช้ความกลัว ความรู้สึกผิด และแรงกดดันทางจิตใจ

บางกรณีเด็กถูกหลอกว่า “ตัวเองเกี่ยวข้องกับคดีฟอกเงิน” หรือ “มีพัสดุต้องสงสัยถูกส่งมาจากต่างประเทศ” และถูกบีบให้เปิดกล้อง Zoom หรือ Line Video ตลอดเวลา ห้ามติดต่อใคร พร้อมทั้งสั่งให้ “พูดในแบบที่ขบวนการสคริปต์ให้” เพื่อเรียกเงินจากพ่อแม่โดยไม่ให้รู้ว่าเรื่องทั้งหมดคือการจัดฉาก

ความเข้าใจผิดที่มิจฉาชีพใช้เป็นเครื่องมือ

การหลอกเหยื่อสำเร็จส่วนหนึ่งเพราะ “ความเข้าใจผิด” หลายอย่าง เช่น

• คิดว่าเจ้าหน้าที่รัฐจะโทรมาได้
  ทั้งที่จริงแล้ว ตำรวจ สรรพากร หรือหน่วยงานราชการ ไม่เคยโทรมาขอข้อมูลส่วนตัวหรือให้โอนเงิน

• คิดว่าการมีชื่อพัวพันคดีคือเรื่องใหญ่ ต้องรีบแก้ก่อนจะถูกจับ
  พอเกิดความกลัว สมองจะปิดการใช้เหตุผล หลงเชื่อคำสั่งตามสคริปต์ได้ง่าย

• เชื่อว่าการติดต่อเองเงียบ ๆ คือทางแก้ที่ดีที่สุด
  แต่นี่คือกับดักที่ทำให้เหยื่อไม่ปรึกษาครอบครัวหรือคนที่ช่วยได้

ตำรวจสอบสวนกลางฝากข้อคิดว่า กลุ่มมิจฉาชีพเหล่านี้ใช้ “ความกลัว” และ “ความลับ” เป็นอาวุธ หากเหยื่อไม่กล้าพูด ไม่กล้าขอความช่วยเหลือ โอกาสจะถูกหลอกจะเพิ่มขึ้น

การรู้เท่าทัน เป็นเกราะป้องกันที่ดีที่สุด ไม่ใช่แค่สำหรับตัวเอง แต่เพื่อคนรอบข้างด้วย หากคุณรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล ให้ตั้งสติ 3 วินาที ถอยหลังหนึ่งก้าว โทรถามคนในครอบครัว หรือสอบถามสายด่วนที่เชื่อถือได้ เช่น 1441 (สายด่วนสอบสวนกลาง)

การที่คอลเซ็นเตอร์พุ่งเป้าไปที่ “นักศึกษา” ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่มาจากการวิเคราะห์พฤติกรรมที่สอดคล้องกับ “กลยุทธ์การหลอก” ที่ใช้ได้ผลจริงมาแล้วในต่างประเทศโดยเฉพาะจีน เป้าหมายของบทความนี้ ไม่ใช่เพื่อสร้างความกลัว แต่เพื่อเปิดเผยความจริงอย่างตรงไปตรงมา เพราะ “รู้เท่าทัน” ยังไงก็สำคัญกว่า “รู้ตัวตอนเสียไปแล้ว”