เขมรอิจฉาประเทศไทยจริงหรือ
เขมรอิจฉาประเทศไทยจริงหรือ
สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้ดิฉันอยากจะมาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับ "ความอิจฉา" ที่มีระหว่างไทยและกัมพูชา ซึ่งเป็นประเด็นที่ถูกพูดถึงกันบ่อยเหลือเกิน ทั้งในโลกออนไลน์และในบทสนทนาเวลาเราเดินทางไปพื้นที่ชายแดน
แต่ก่อนจะพูดถึงเรื่องนี้ ดิฉันขอให้ทุกคนคิดตามสักนิดว่า ความอิจฉาเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ไหม คำตอบคือ "ใช่" ค่ะ เพราะเมื่อเราเห็นใครมีอะไรดี ๆ เราก็อาจจะรู้สึกอยากมีบ้างเป็นธรรมดา แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเปลี่ยนความรู้สึกนั้นเป็นแรงผลักดัน หรือจะให้มันกลายเป็นความอิจฉาเชิงลบ
ไทยกับกัมพูชาเป็นประเทศเพื่อนบ้านที่มีความเกี่ยวพันกันมายาวนานค่ะ เรามีประวัติศาสตร์ร่วมกัน มีวัฒนธรรมที่คล้ายคลึงกัน อาหารบางอย่างแทบจะเหมือนกันด้วยซ้ำ
และหัวข้อที่ดิฉันจะเอามาพูดในวันนี้คือทำไมเราถึงมีความรู้สึกว่า "คนเขมรอิจฉาคนไทย"
จากที่ดิฉันได้พูดคุยกับเพื่อน ๆ ที่เคยไปทำงานในกัมพูชา รวมถึงคนกัมพูชาบางคนที่เข้ามาทำงานในไทย พบว่ามีหลายเรื่องที่พวกเขารู้สึกว่า"ไทยดีกว่า" หรือ "อยากให้ประเทศของตัวเองเป็นแบบไทยบ้าง"
1. เศรษฐกิจที่แข็งแกร่งกว่า
ไทยเป็นประเทศที่มีเศรษฐกิจใหญ่กว่ากัมพูชาอย่างเห็นได้ชัดค่ะ รายได้ต่อหัวของคนไทยสูงกว่าคนกัมพูชาอยู่หลายเท่า ทำให้คนกัมพูชาจำนวนมากต้องเดินทางเข้ามาทำงานในไทย เพราะค่าแรงที่นี่สูงกว่า บ้านเรามีอุตสาหกรรมที่แข็งแกร่งกว่า มีนักลงทุนมากกว่า และมีโอกาสในการทำงานที่ดีกว่า
2. โครงสร้างพื้นฐานที่ดีกว่า
ถ้าใครเคยเดินทางไปกัมพูชา จะเห็นความแตกต่างของถนนหนทาง ระบบขนส่ง และสาธารณูปโภคทันทีค่ะ ไทยเรามีถนนที่ดี มีไฟฟ้าเข้าถึงทุกพื้นที่ ระบบขนส่งสาธารณะมีประสิทธิภาพมากกว่า ส่วนกัมพูชายังต้องพัฒนาอีกมาก
3. วงการบันเทิงที่เป็นที่ยอมรับ
ปฏิเสธไม่ได้เลยค่ะว่า "วงการบันเทิงไทย" ไม่ว่าจะเป็นละคร เพลง หรือภาพยนตร์ มีอิทธิพลในกัมพูชาอย่างมาก คนกัมพูชาหลายคนโตมากับละครไทย ดูซีรีส์ไทย และฟังเพลงไทย ดาราไทยหลายคนมีแฟนคลับที่กัมพูชาเยอะมาก
4. การศึกษาที่มีคุณภาพกว่า
ไทยมีมหาวิทยาลัยหลายแห่ง ทั้งระบบการศึกษาเข้าถึงได้ง่ายกว่ากัมพูชา คนกัมพูชาหลายคนที่อยากเรียนสูง ๆ มักจะต้องออกไปเรียนต่างประเทศ เพราะภายในประเทศยังขาดแคลนมหาวิทยาลัยที่มีมาตรฐานระดับนานาชาติความอิจฉาไม่ใช่เรื่องแปลกค่ะ แต่สิ่งสำคัญคือเราจะใช้มันในทางที่ดีหรือเปล่า คนกัมพูชาหลายคนไม่ได้อิจฉาไทยในทางลบ แต่พวกเขาใช้มันเป็นแรงผลักดันให้ประเทศของตัวเองพัฒนาขึ้น ดิฉันได้เห็นรัฐบาลกัมพูชาพยายามลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานเพื่อพัฒนาระบบเศรษฐกิจ และเปิดรับการลงทุนมากขึ้น
และในทางกลับกัน คนไทยเองก็มีสิ่งที่ควรเรียนรู้จากกัมพูชาเช่นกัน
และอีกข้อที่เป็นจุดดีของเขมรคือความขยันของแรงงานกัมพูชา คนเขมรที่มาทำงานในไทยมักจะเป็นคนที่ขยันและอดทน ซึ่งเป็นสิ่งที่คนไทยหลายคนควรเอาเป็นแบบอย่าง
ดิฉันอยากให้ทุกคนมองเรื่องนี้ด้วยมุมมองที่เป็นกลางค่ะ ไม่มีใครเหนือกว่าใครในทุกด้าน ประเทศไทยเองก็มีจุดอ่อนที่ต้องแก้ไข ส่วนกัมพูชาเองก็มีสิ่งที่กำลังพัฒนาให้ดีขึ้น
แทนที่จะคิดว่า "เขมรอิจฉาไทย" หรือ "ไทยดีกว่าเขมร" เราควรคิดว่า "เราจะทำอย่างไรให้ไทยพัฒนาขึ้นต่อไป โดยไม่หยุดอยู่กับที่?" เพราะถ้าเราหยุดเมื่อไหร่ วันหนึ่งเราอาจจะเป็นฝ่ายที่ต้องอิจฉาเพื่อนบ้านแทนก็ได้ค่ะ
แล้วทุกคนล่ะคะ คิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ เคยมีประสบการณ์ที่ทำให้รู้สึกว่ากัมพูชาอิจฉาไทย หรือไทยอิจฉากัมพูชาบ้างไหม มาแชร์กันได้นะคะ 😊














