ประเทศไทยห้ามนำเข้าขยะพลาสติก สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน
โดยที่ผ่านมา ขยะพลาสติก นั้นดูเป็นของมีค่าที่หลายประเทศมองเป็นโอกาสทำเงิน และเป็นวัตถุดิบสำคัญสำหรับอุตสาหกรรมรีไซเคิล นี่แหละจุดเริ่มต้นของ หลุมพรางทางความคิด ที่ทำให้บางประเทศพินาศ เพราะโอกาสที่ว่านั้นมาพร้อมกับผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อทั้งสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของประชากรในประเทศนั้นๆ เพราะปริมาณขยะพลาสติกที่หลั่งไหลสู่ไทย ส่งผลให้เกิดการเติบโตของโรงงานคัดแยกและรีไซเคิลพลาสติก ทว่า โรงงานจำนวนไม่น้อยเป็นการลงทุนจากต่างชาติ โดยเฉพาะจากทุนจีน รุ่นพี่ที่เคยประกอบธุรกิจเหล่านี้สบช่องเข้ามาทำเหมือนเคย เสมือนการสร้าง อาณานิคมขยะใหม่”เพื่อเอาใจคู่ค้าเดิม และรองรับของเสียที่เคยถูกปรามในประเทศของตน การยุตินำเข้าขยะพลาสติกนับเป็นการเบนเข็มทิศทางไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน และลบภาพประเทศไทยในฐานะ ถังขยะโลก แต่เพื่อให้การแก้ไขปัญหาขยะพลาสติกประสบผลสำเร็จอย่างแท้จริง ประเทศไทยจำเป็นต้องพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานในการจัดการขยะภายในประเทศให้ดีขึ้น เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการรีไซเคิล และส่งเสริมการลดใช้พลาสติกที่ไม่จำเป็นในครัวเรือน นอกจากนี้ ยังต้องมีกระบวนการติดตามผลและตรวจสอบอย่างเข้มงวด เพื่อให้แน่ใจว่าการห้ามนำเข้าขยะพลาสติกจะไม่มีการหมกเม็ด หรือแอบนำเข้ามาอย่างผิดกฏหมายดดยเด็ดขาด

