โรคกินไม่หยุด Binge Eating Disorder (BED) กินเยอะแบบไหนถึงเป็นโรคกินไม่หยุด

โรคกินไม่หยุด (Binge Eating Disorder) ผู้ป่วยจะควบคุมพฤติกรรมการทานอาหารของตนเองไม่ได้ ทำให้ทานเยอะทานมากกว่าปกติ และรู้สึกไม่ดีหลังทานอาหารไปแล้ว จะหยุดก็ต่อเมื่อไม่สามารถทานต่อได้แล้ว โดยจะส่งผลเสียต่อสุขภาพโดยตรง เป็นโรคที่เกิดขึ้นได้กับทุกเพศทุกวัย พบได้มากในเพศหญิงช่วงอายุ 20 ปีขึ้นไป

สาเหตุของโรคกินไม่หยุดเกิดจากอะไร

ปัจจุบันยังไม่ทราบแน่ชัดว่าเกิดขึ้นจากสาเหตุใด แต่คาดว่าอาจเกิดขึ้นจากหลายปัจจัยเป็นตัวกระตุ้น โดยโรคนี้สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกเพศทุกวัย และปัจจัยที่อาจส่งผลให้เกิดโรคนี้ อย่างเช่น

• ปัจจัยความเสี่ยงด้านจิตใจ เกิดเหตุการณ์ที่กระทบความรู้สึก เคยถูกทำร้าย การสูญเสียบุคคลรอบตัว ไปจนถึงความผิดหวังจากการลดน้ำหนัก และไม่มีความมั่นใจวิตกกังวลในรูปร่างของตนเอง  มีความพึงพอใจในรูปร่างของตนเองต่ำ เสพติดการลดน้ำหนัก เครียดกับการลดน้ำหนัก

• ปัจจัยความเสี่ยงจากโรค พบได้ในผู้ที่เป็นโรคอ้วน หรือคนในครอบครัวเคยเป็นโรคกินไม่หยุด และจากโรคทางจิตเวช อย่างเช่น โรคไบโพลาร์ โรคเครียด โรคซึมเศร้า เป็นต้น

• การดื่มแอลกอฮอล์เป็นประจำ

อาการของโรคกินไม่หยุด 

• พฤติกรรมการทานอาหาร ผู้ป่วยจะกินอาหารในปริมาณมากกว่าปกติ แม้ไม่รู้สึกหิว รับประทานอาหารปริมาณมาก ๆ อย่างรวดเร็วในระยะเวลาไม่นาน หยุดรับประทานไม่ได้แม้จะอิ่มแล้วก็ตามโดยจะทานจนกว่าจะทานต่อเองไม่ไหว หลังจากทานไปแล้วจะรู้สึกผิด เศร้า โกรธ ละอายใจ รังเกียจ หรือโทษตนเองที่รับประทานมากเกินไป บางรายอาจจะมีพฤติกรรมสะสมของกินไว้ใกล้ตัว

• พฤติกรรมทางด้านอารมณ์ ผู้ป่วยโรคกินไม่หยุดจะอยากกินอาหารคนเดียว เพราะรู้สึกอายหากต้องกินอาหารกับผู้อื่นในปริมาณมาก

กินไม่หยุด กับปัญหาสุขภาพร้ายแรงที่อาจตามมา

• โรคความดันโลหิตสูง

• โรคหัวใจและหลอดเลือด อย่างเช่น ภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตาย หัวใจวาย โรคหลอดเลือดสมอง

• ภาวะน้ำหนักเกิน และโรคอ้วน

• เบาหวานชนิดที่ 2 

• ภาวะทางอารมณ์ อย่างเช่น โรคซึมเศร้า โรควิตกกังวล

• ภาวะคอเลสเตอรอลสูง ภาวะน้ำตาลในเลือดสูง

• ปัญหาสุขภาพอื่น ๆ อย่างเช่น มะเร็งเต้านม มะเร็งเยื่อบุโพรงมดลูก มะเร็งลำไส้ใหญ่ มะเร็งหลอดอาหาร มะเร็งตับอ่อน มะเร็งต่อไทรอยด์

• อาจทำให้ประจำเดือนมาไม่ปกติ ไข่ไม่ตก จึงทำให้ตั้งครรภ์ได้ยากขึ้นด้วย

การรักษาโรคกินไม่หยุด

การใช้ยา หรือ การเข้ารับจิตบำบัด หากท่านพบว่าตนเองหรือคนในครอบครัวมีอาการเสี่ยง หรือเข้าข่ายอาการของโรคกินไม่หยุด (BED) สามารถเข้ามาปรึกษาแพทย์ เพื่อทำการตรวจวินิจฉัยเพื่อรับการรักษาอย่างถูกวิธี

• การปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ออกกำลังกาย ทานอาหารที่เป็นประโยชน์ และไม่ปล่อยให้ตนเองตกอยู่ในสภาวะความเครียด

• การใช้ยา เป็นการรักษาที่มีประสิทธิภาพสูงสุดมีจุดประสงค์เพื่อจัดการสมดุลภายในสมอง และลดโอกาสเกิดอาการของโรคกินไม่หยุด แต่ด้วยผลข้างเคียงจากการใช้ยาจึงต้องทำตามคำแนะนำของแพทย์อย่างเคร่งครัด

• การทำจิตบำบัด มีจุดประสงค์เพื่อให้ผู้ป่วยเรียนรู้สาเหตุ และอาการของโรคเพื่อรับมืออาการและสามารถจัดการกับความคิดด้านลบต่อร่างกายของตนเองได้

โรคกินไม่หยุดต้องใช้ความอดทนและความมีวินัยในการรักษา การได้รับกำลังใจและความเข้าใจจากคนรอบข้างจึงเป็นหนึ่งในส่วนสำคัญที่จะทำให้การรักษาประสบผลสำเร็จ