ไม่รู้คุณเจออะไรมา…

หากแต่มองแค่เพียงผ่าน

มองไม่นานคงไม่รู้

ว่าจิตใจที่ซ่อนอยู่

เขารับรู้อะไรมา

ความน่ากลัวของความคิด

ที่เขาพูดออกมาหนา

กับสิ่งที่เจอมา

คงน่ากลัวมากเลย

เหมือนกับไม่รู้ตัว

ว่าดีชั่วนะคุณเอย

พูดว่ามาหมดเลย

เกิดอะไรยังไงกัน

มีจิตควบคุม

จากคนอื่นหรือไม่นั่น

เปลี่ยนไปแต่ละวัน

เหมือนคนละคนเลย

อย่างกับถูกความคิด

คนไม่ดีฝากไว้ที่เธอเอย

ทำให้รู้ได้เลย

จากคำพูดที่พูดมา

เพราะถ้าเป็นก่อนหน้านี้

ก็ไม่เคยเป็นแบบนี้หนา

ฝนตกอยู่นะจ๊ะ

แต่ออกไปนอกบ้านเอย

เนี่ยต้องทำยังไง

ให้รู้สึกว่าตัวกูผิดยังไงเอ่ย

ทำอะไรไม่คิดเลย

ไปไหนเรื่อยเปื่อยนา

ที่อยู่ทุกวันนี้

คงมองเราไม่ดีทุกวันหนา

เอาแต่ค่อยด่าว่า

คำเสียๆหายๆเอย

เข้าใจว่าคุณรัก

คนนอกมากกว่าครอบครัวเอย

ขอจงรู้ไว้เลยไม่มีใครรักคุณเท่าเราน่ะ

ก็ที่ต้องเงียบบ้าง

ตอนที่ทะเลาะนะ

ก็รับรู้เลยว่า

ไม่เคยอยากเอาชนะเลย

มีความรักให้ทุกอย่าง

แต่มองข้ามทำไมเอย

แล้วบอกไม่มีใครรักเลย

ลองคิดให้ดีๆ

คนเรามีหัวใจ

มีความรู้สึกเหมือนกันนี่

รับรู้เรื่องราวที่มี

รู้ดีกว่าคนอื่นนา

ความรักความผูกพัน

ที่มีให้กันทุกวันนะ

ขอจงช่วยนำพา

ให้รับรู้ถึงรักเอย

วันใดที่ไม่มีสติ

รักจะอยู่ไม่ไกลเสมอ

รักรู้ไว้ว่ามีแต่รักเธอ

จะไม่ไปรักใคร

ทบทวนทุกเรื่องราว

แล้วเก็บเราเอาไว้

หากวันหนึ่งวันใด

ต้องพรากจากกันไกล

จงรู้เพียงเท่านี้

หากว่ามีเรื่องไหน

ที่ทำขุ่นแครงใจ

ก็อยากขอโทษเธอ

รับรู้ถึงสิ่งดีบ้าง

คนข้างๆเป็นห่วงเสมอ

หากว่าไม่มีเธอ

ก็ไม่รู้อยู่อย่างไร

คนเราจะจากกัน

ใช่ว่าเรื่องคนนอกไม่

แต่ต้องเป็นเรื่องจิตใจ

แข็งแรงแค่ไหนลองวัดดู

วิธีก็ไม่ง่าย ต้องผ่านเรื่องมามากอยู่

แล้วนำไปเป็นครู

ค่อยๆเรียนรู้กันไป

ไอ้วิชาภาษารัก

ก็ยากอยู่นะบอกไว้

ถ้าไม่เข้มแข็งใจ

ก็เลิกกันไปง่ายเลย

ก็อยู่ที่สองฝ่าย

รักกันมากไหมเอ่ย

ไม่ต้องถามใครเลย

ถามเรื่องราวที่ผ่านมา

ลองคิดถึงวันแรก

ย้อนไปไกลหน่อยหนา

จะได้รับรู้ว่า

มาไกลแค่ไหนเอ่ย

คนเราจะรักกัน

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

สอนลูกสอนหลานเอ่ย

รักเดียวคนเดียวก็พอนาา

อย่าหาเรื่องมาใส่หัว

ให้ปวดกระบานหนา

รับรู้ดูวิชาที่ดีๆจำใส่ตน