ขอระบาย

มันเป็นเรื่อง ของผมเองครับผมจะอธิบายหรือใครมีข้อสงสัยอะไรก็ถามได้นะครับยินดีตอบทุกคำถามนะเรื่องมีว่าผมเนี่ยมีแฟนเป็นผู้หญิงตอนแรกก็ทำงานปกติครับข้างหลังก็ไม่ได้ทำงานตกงานตัวเองก็เริ่มแย่แฟนผมเนี่ยร่างกายก็ไม่แข็งแรงทำงานเลยคนอื่นเขาก็ไม่ได้แล้วเธอก็เลยตัดสินใจรับงานใช่ครับงานบริการนี่แหละตามไปสักพักนึงลูกค้าที่มีเลือดน้อยลงจนถึงขนาดที่ว่าไม่มีลูกค้าเลยในบางวันลืมได้หลายๆวันผมซึ่งตอนนี้ร่างกายก็ไม่ค่อยแข็งแรงก็เลยได้ตัดสินใจจะช่วยรับงานและลมเนี่ยเขาบอกเขาทำใจไม่ได้เขายอมรับไม่ได้ที่ผมจะไปเอากับคนอื่นผมก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าตอนที่เขาไปรับงานเขาคิดว่าผมทำใจได้หรอใช่ครับผมทำใจไม่ได้แต่ผมต้องยอมให้เขาทำเพื่อปากท้องเพื่อที่อยู่อาศัยคุยกับเขาเรื่องนี้ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบเขาก็ยืนยันคำเดิมว่าเขาทำใจไม่ได้จนตอนนี้เวลาได้ผ่านมาเดือนนึงแล้วผมก็ยังทำใจไม่ได้เหมือนกันมีใครหลายๆคนถามผมว่าเอ้ายอมได้ไงอ่ะที่ให้แฟนตัวเองไปเอาคนอื่นผมอยากถามกลับไปว่าคุณรู้จักความจนไหมครับความจนมันน่ากลัวแค่ไหนคุณเคยกินข้าวคลุกกับน้ำปลาคุณรู้ใช่ไหมครับว่าน้ำปลามันเค็มขนาดไหนคุณเคยกินข้าวจานเดียวมื้อเดียวในรอบ 3 วันไหมครับถ้าคุณยังไม่เคยคุณลองสิครับจริงๆที่ผมออกมาบ่นมาแทบมันก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับไม่ใช่ว่าผมอยากจะไปเอากับคนอื่นเพื่อความความใกล้ส่วนตัวแต่ผมคุยกับเธอเมื่อไหร่เธอก็ไม่ยอมซึ่งจะให้ผมไปทำงานแบกหามตั้งนานเหมือนเมื่อก่อนเนี่ยผมก็ไม่ไหวแล้วล่ะครับถึงผมจะอายุยังน้อยอยู่ก็จริงแต่ร่างกายผมมันไม่อำนวยแล้วครับเพราะผมสู้มาตั้งแต่เด็กปากกัดตีนถีบมาตั้งแต่เล็กเหมือนกันผมเริ่มทำงานสู้ชีวิตจริงจังก็ตอนอายุ 12 ครับเพราะผมไม่ชอบโรงเรียนโรงเรียนเป็นที่ที่ผมไม่ชอบในหลายๆอย่างครับซึ่งตัวผมเองก็เรียนไม่เก่งด้วยนะแล้วก็เจอคุณครูที่เป็นอะไรก็ไม่รู้รักแต่พวกเกรียนๆ...กับพวกเรียนเก่งๆพวกโง่ๆอยู่หลังห้องเนี่ยก็โง่ต่อไปเราไม่เป็นไรครับมันก็เป็นแบบนี้แหละเอาเป็นว่าถ้าใครอยากรู้เรื่องราวหรือประวัติชีวิตผมต่อเนี่ยก็รออ่านตอนต่อไปแล้วกันนะครับขอบคุณครับที่มาฟังผมบ่น