คาโรชิ ซินโดรม (Karoshi Syndrome) ทำงานหนัก บ้างานมาก ๆ ก็ตายได้

 

คาโรชิ ซินโดรม (Karoshi Syndrome) คือ โรคจากการทำงานหนักจนถึงขั้นเสียชีวิต รู้จักครั้งแรกในประเทศญี่ปุ่น ส่งผลกระทบต่อสุขภาพ อ่อนเพลีย เหนื่อยล้า พักผ่อนไม่เพียงพอ จากการทำงานหนักติดต่อกันเป็นเวลานาน ขาดสารอาหาร เครียดสะสม  ประสบภาวะทางจิตใจ รู้สึกไร้ค่า กดดันตัวเอง หดหู่ และทำการอัตวินิบาตกรรมในที่สุด อาจเกิดอาการร้ายแรงได้ อย่างเช่น หัวใจวาย เป็นต้น

 

 

อาการของโรคคาโรชิ ซินโดรม 

• ทำงานล่วงเวลาติดต่อกันเป็นระยะเวลายาวนาน

• เริ่มงานเร็ว กลับทีหลังเพื่อนร่วมงาน ใช้เวลาในการทำงานเยอะมาก ติดต่อกันเป็นเวลานาน

• ไม่ใช้วันลาหยุดตามสิทธิ์ ทั้งลาป่วย ลาพักผ่อน และลากิจ

• เครียดตลอดเวลา คิดหมกมุ่นเรื่องงานแทบจะตลอดเวลา บางครั้งอาจเก็บไปฝัน

• มีปัญหาในการนอนหลับ นอนไม่หลับ นอนหลับไม่สนิท รู้สึกอ่อนเพลีย พักผ่อนไม่เพียงพอ

 

 

• ไม่มีเวลาให้กับทั้งตัวเอง และ คนรอบข้าง

• ปวดหลัง ไหล่ สายตา คล้ายกับโรคออฟฟิศซินโดรม

• ความผิดปกติทางอารมณ์ อย่างเช่น โมโห ฉุนเฉียว

• เคร่งเครียดจากการทำงาน ทำงานภายใต้ภาวะกดดัน

• จำไม่ได้ว่าได้พักผ่อนจริง ๆ ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

 

 

คาโรชิ ซินโดรม ส่งผลให้เป็นโรคอื่น ๆ ต่อไปนี้ 

• โรคหัวใจ

• โรคกระเพาะอาหาร

• โรคเบาหวาน

• ความดันโลหิตสูง

• เส้นเลือดในสมองแตก

 

 

• โรคมะเร็ง

• อัมพาต

• เสื่อมสมรรถภาพทางเพศ

• ภาวะทางจิตใจ ที่ก่อให้เกิดการทำร้ายตนเอง

• เกิดอุบัติเหตุ โดยเฉพาะการเดินทาง หรือในเวลางาน เนื่องจากพักผ่อนไม่เพียงพอ

 

 

กลุ่มเสี่ยงของคาโรชิ ซินโดรม

• ผู้ที่มีอายุตั้งแต่ 45-74 ปี ขึ้นไป คนวัยนี้มักมีฮอร์โมนที่ไม่ค่อยสมดุลกัน พฤติกรรมทำงานมากกว่า 55 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ รวมทั้งกลัวการถูกละเลยจากบุตรหลาน

• ผู้ที่ตั้งครรภ์ หรือหลังคลอดบุตรMama Blue ผู้หญิงที่มีอายุ 25 ปีขึ้นไป อาจประสบกับภาวะซึมเศร้า ทำร้ายตนเอง และทารกได้

• บุคคลที่เป็นหัวหน้างานที่มีตำแหน่งสูง ๆ มีความเครียด กดดันสูง ควบคุมพนักงานใต้บังคับบัญชา ทำงานแข่งกับเวลาอยู่เสมอ

• บุคลากรด้านการแพทย์ รับภาระงานจากการดูแลคนไข้ มีหน้าที่รับผิดชอบชีวิตผู้ป่วย

 

 

การป้องกันโรคคาโรชิ ซินโดรม

• นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ

• ทำกิจกรรมที่ชื่นชอบ อย่างเช่น ดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือ ร้องเพลง ปลูกต้นไม้

• ออกไปพบปะเพื่อน หรือคนในครอบครัว เพื่อพูดคุยระบายความเครียด

• ออกกำลังกายสม่ำเสมอ

• รับประทานอาหารที่มีประโยชน์

 

 

• หลีกเลี่ยงการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และสูบบุหรี่

• ปล่อยวางทางความคิด ไม่นำงานกลับมาทำที่บ้าน หรือคิดต่อที่บ้าน มากจนเกินไป

• ทำงานล่วงหน้าเท่าที่จำเป็น ควรรู้จักการทำงานให้พอดี ไม่ตรากตรำทำงานหนักจนเกินไป

• หากมีปัญหาเกี่ยวกับงานให้ปรึกษาหัวหน้า ผู้บังคับบัญชา

• เปลี่ยนสายงาน หรือ องค์กร ที่เข้ากับตนเอง