ฉกาของทัพทอง (ซีรีส์พระเอกคลั่งรัก เล่ม1) *ติดพัน*

นิยายเรื่อง   ฉกาของทัพทอง นามปากกา...มาศอุไร 
วางจำหน่าย ในรูปแบบนิยายออนไลน์ (ebook) 
แพลตฟอร์มที่วางจำหน่าย : Meb  ธัญวลัย นายอินทร์ Ookbee 
สามารถ เข้าอ่านเนื้อหา ฉบับเต็มได้ตาม แพลตฟอร์มนิยายชั้นนำทั่วไป อาทิเช่น...
( Dek-d , readAwrite , ธัญวลัย , Hongsamut , fictionlog )

*สามารถเข้าอ่านนิยาย  ฉกาของทัพทอง(ฉบับเต็มได้ที่ ธัญวลัย) ตามลิงค์ด้านล่างนี้เลยนะคะ -
- https://www.tunwalai.com/story/783162
------------------------------------------------------

*แฟนเพจ: กนกรส*  https://www.facebook.com/กนกรส-1742298989361370/

อ่านต่อได้ที่ https://board.postjung.com/1571749

 

5

(ติดพัน )

 

ตัดมาภายในกระท่อม กลิ่นเหม็นอับโชยมาปะทะจมูกเล็กรั้น ส้มแป้นเบือนหน้าหนีกลิ่นอับทั้งที่ยังคงดิ้นรนขัดขืนไม่ยอมถูกไอ้ดงจับทำเมีย

“ช่วยด้วยช่วยฉันด้วย...” ส้มแป้นตะโกนร้องให้คนช่วย

ไอ้ดงแสยะยิ้มกว้าง

“เอ็งก็รู้นี่หว่า ต่อให้ร้องจนคอแตก ก็ไม่มีใครกล้าเดินมาแถวกระท่อมหลังนี้...”

ในยามเวลาปกติเช่นนี้ มักจะไม่มีใครใคร่กล้ามาเดินป้วนเปี้ยนใกล้บริเวณกระท่อมนัก ทุกคนต่างกลัวไอ้ดงจะฆ่า ใบหน้ามันรกรุงรังด้วยหนวดเครา ได้ยินเสียงร่ำลือว่ามันเคยเป็นนักฆ่า มีอาชีพคอยรับจ้างฆ่าคนให้พวกเศรษฐีมาก่อน ตอนนี้กำลังถูกตามล่าหัว มันจึงมาขอพึ่งใบบุญจากนายบ้านทัพทอง  

ถ้าส้มแป้นต้องตกเป็นเมียของไอ้ดง สู้ให้มันตกเป็นเมียของไอ้พวกนักเลงข้างๆหมู่บ้านที่แอบชอบมาขายขนมจีบไม่ดีกว่าเหรอ อย่างน้อยๆใจคอพวกนั้นคงไม่โหดเหี้ยมเท่าไอ้คนใจบาปผู้นี้ ลงมือฆ่าคนได้อย่างกับผักกับปลา

ส้มแป้นขนลุกซู่ยามรำลึกถึงคำพูดของพวกชาวบ้านสามโคกที่มีต่อไอ้ดง นึกแปลบปลาบหัวใจยามคิดว่าชายที่ตัวเองแอบหลงรักหัวปักหัวปำช่างใจร้ายใจดำทำกับตัวเองได้ลงคอ

 โดยทั้งนี้ทั้งนั้นส้มแป้นไม่รู้ คนในหมู่บ้านสามโคกเองก็ไม่รู้ เห็นมีเพียงแต่นายพรานทัพทองที่รู้จักนิสัยใจคอแท้จริงของไอ้ดงนั้นเป็นเช่นไร 

ไอ้ดงไม่ใช่คนเลว คนชั่ว คนใจบาปหยาบช้า งานที่ไอ้ดงรับทำ ล้วนแต่เป็นพวกเศษเดนมนุษย์ทั้งนั้น

ส้มแป้นปวดใจกับสิ่งที่นายบ้านทัพทองทำกับเธอ น้ำตาไหลปริ่มพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย ห้วงคำนึงหนึ่งเธอนึกเจ็บใจอีเด็กฉกา...ตัวเองต้องมาตกเป็นเมียของไอ้คนใจบาปก็เป็นเพราะอีเด็กสาวฉกาเพียงผู้เดียว

นังส้มแป้นผูกใจเจ็บ ไม่คิดยอมให้อภัย

 ต่อแต่นี้เป็นต้นไปเห็นทีมันกับอีเด็กฉกานั่นจะอยู่ร่วมโลกกันเสียมิได้ ยังไงมันต้องตายกันไปข้าง ส่วนใครจะชะตาขาดก่อนกันก็ให้มันรู้กันไป...

แรงแค้นทำให้ส้มแป้นฮึดสู้ แววตาฉ่ำน้ำตาเรืองรอง ทั้งมือทั้งเท้าเหวี่ยงสะเปะสะปะถูกไอ้ดงบ้างไม่ถูกบ้าง ก่อนร่างงามจะถูกรวบเข้าไปสวมกอด

“ปล่อยกูนะ...มึงมันก็แค่ไอ้หมาขี้เรื้อน...สะเออะนึกอยากจะแดกเนื้อหงส์อย่างกู”

  ส้มแป้นขู่ฟ่อแถมยังถ่มน้ำลายใส่ ดีที่ไอ้ดงนั้นเห็นซะก่อนมันจึงเอี้ยวตัวหลบได้ทัน ร่ำๆจะยกมือขึ้นฟาดหากติดว่าตัวเองได้ให้สัญญากับนายบ้านทัพทองเอาไว้จะไม่ทำร้ายร่างกายอีส้มแป้น มันจึงข่มอารมณ์ฉุนเฉียว ยอมสงบจิตสงบใจทำเพียงปล้ำกอดร่างนุ่มนิ่มไว้แนบกายเท่านั้น

เวลาเนิ่นนานไอ้ดงก็เริ่มรำคาญ มันจึงตวาดเสียงกร้าว สั่งให้นังส้มแป้นหยุดพยศ

“ถ้ามึงไม่อยากถูกกูเชือดคอตาย ก็ช่วยหุบปากเน่าๆของมึงลงเสีย ก่อนจะที่กูจะหมดความอดทน จับมึงฆ่าทิ้งไว้ในป่า...”

ไอ้ดงงัดคำขู่ขึ้นมาใช้ปราบอีนังจอมพยศ หวังจะให้ส้มแป้นยินยอมศิโรราบให้มันจับกระแทกเอาแต่โดยดี แล้วก็เข้าทางไอ้ดงซะด้วย สาวเจ้าได้ยินก็ตาเหลือกลานเพราะส้มแป้นดันลืมนึกถึงความปลอดภัยของตัวเองไปเสียสนิท มัวแต่นึกรังเกียจมันเรื่องพล่าผลาญชีวิตผู้อื่น  

ไอ้ชายชั่วผู้นี้มันสามารถฆ่าคนได้ในชั่วพริบตาเดียว ขืนถ้าเธอยังดื้อดึงเอาแต่ดีดดิ้นไม่ยินยอม เกิดมันนึกรำคาญขึ้นมาคออีส้มแป้นคงได้หลุดออกจากบ่าเป็นแน่

ส้มแป้นจึงอ่อนกำลังขัดขืนลงหมายรักษาชีวิตเอาไว้แก้แค้นในภายภาคหน้า สาวสวยยอมให้ริมฝีปากร้อนถูกบดจูบเข้าหา คราแรกยังรู้สึกขยะแขยงจนกระทั่งแรงจูบนั้นเพิ่มรุนแรงมากยิ่งขึ้นตามลำดับอารมณ์คุกรุ่นของชายกลัดมัน

เนื่องจากไอ้ดงมันห่างหายจากเรื่องเสพสังวาสกับบรรดาสาวๆมาเกือบทั้งเดือน พอได้สัมผัสแตะต้องเนื้อขาวนวลเข้าหน่อยอารมณ์ปะทุเดือดกักเก็บข้างในจึงค่อนข้างรุนแรงกว่าเดิม

เดิมทีไอ้ดงก็เป็นคนกินดุ กินนานจนบางทีทำเอาอีพวกสาวๆทั้งหลายต่างร้องขอชีวิตกันเลยก็มี คืนนี้ส้มแป้นคงต้องเจอศึกหนักเป็นแน่ ขนาดตอนถูกลากเข้ามาภายในกระท่อม ช่วงชุลมุนนั้นนังส้มแป้นยังสัมผัสได้ถึงอาวุธประจำกายของไอ้ชายชั่วแข็งเป็นลำยาวขึ้นมาถูกระแทกก้นของตัวเอง ขนาดคงไม่ธรรมดา ลึกๆก็ทำให้ส้มแป้นรู้สึกขนลุกซู่

“ปากมึงหวานอะไรเช่นนี้วะ...กูไม่เคยจูบปากของอีสาวบ้านไหน หวานเท่าปากของมึงมาก่อนเลยให้ตาย นมก็ใหญ่ล้นมือ สะโพกกับตูดมึงก็ผายออกน่าเอาฉิบหาย...”

 ไอ้ดงงึมงำชิดกลีบปากหวานหอมเสียงแตกพร่า ฝ่ามือหยาบกระด้างสองข้างลากไล้ลูบโลมผิวกายนุ่มนิ่ม ดึงทึ่งอาภรณ์ตัวงามจนหลุดร่วง อารมณ์มันตื่นเพลิดยามสายตาโลมเลียถ้วนทั่วผิวกายผุดผาด  อีนี่เป็นของดีอย่างที่พี่ทัพแกกล่าวเสริมไว้ไม่ผิดเพี้ยน ถือเป็นความโชคดีของมันก็คราวนี้ จะได้เสพสมกับผู้หญิงสวยตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เสียนิดตรงวาจาของมันช่างเน่าเหม็นขัดกับหน้าตาสะสวยราวฟ้ากับเหว

แต่ไอ้ดงคงไม่นึกรักอีส้มแป้นเพียงแค่ความงามภายนอก เนื่องด้วยหัวใจของมันตอนนี้มีเพียงสาวน้อยที่ชื่อว่า...ฉกา

ดอกไม้งามของผู้มีพระคุณ ซึ่งมันไม่อาจเอื้อมมือออกไปเด็ดมาเชยชมให้สมใจในชาตินี้ คงทำได้เพียงตั้งจิตอธิษฐาน หากชาติหน้ามีจริงขอให้มันเกิดเป็นเนื้อคู่กับฉกาสักชาติ  

ใบหน้าหวานราวตาลเฉาะของฉกาแวบเข้ามาในห้วงคำนึงของไอ้ดง มันจึงเผลอหลุดครางชื่อของสาวน้อยในดวงใจ

“อ๊า...ฉกาจ้า...ฉกาของพี่ดง...”

อารมณ์ของส้มแป้นกำลังตื่นเตลิดมีอันต้องหยุดชะงักราวกับถูกกระชากให้จมดิ่งลงสู่เบื้องล่าง มือน้อยทั้งสองข้างรีบดันร่างหนาออกห่าง ดวงตากลมโตวาววับ

“เมื่อตะกี้เอ็งเรียกชื่อใคร?...”

อารมณ์ขุ่นโกรธเป็นเหตุทำให้ส้มแป้นลืมกลัวจึงหลุดเสียงตะคอกถาม ไอ้ดงขมวดคิ้วมุ่นชักสีหน้ารำคาญ มือหยาบกร้านของมันยังไม่หยุดฟอนเฟ้นเรือนร่างนุ่มนิ่ม ยิ่งจับ ยิ่งบี้ อารมณ์มันก็ยิ่งเตลิด

“ตอบมาสิ...เมื่อตะกี้เอ็งเรียกชื่อของอีเด็กฉกาใช่หรือไม่?”

แม้นร่างกายยังต้องรองรับแรงทุบตีจากอีสาวปากร้าย อารมณ์ของไอ้ดงก็ยิ่งรุนแรง

ยิ่งตอนนี้แสงจันทร์สาดส่องลอดผ่านบานหน้าต่างเข้ามากระทบกับผิวกายขาวนวลลออ ไอ้ดงยิ่งอยากจับอีนี่กระแทก เอาความใหญ่โตของมันจับใส่รูหอยคับแคบโดยไว แรงทุบไม่มีผลกับไอ้ดงนักหรอก แรงเท่ามดแค่นี้หรือไม่เคยระคายผิว มีเพียงเสียงแป้นๆของนังส้มแป้นเท่านั้น...ทำให้มันรำคาญ

 ไอ้ดงจึงตวาดเสียงดุดันตอบกลับ  

“มึงอย่ามาถามให้มากความ กูจะเรียกชื่อใครมันก็เรื่องของกู มึงไม่ต้องเสือก หน้าที่ของมึงคือนอนอ้าขาให้กูกระแทกให้หายเสียวก็พอ...” ไอ้ดงไม่คิดจะทำร้ายผู้หญิงด้วยเรี่ยวแรงเหนือกว่าเพราะติดคำมั่นสัญญากับนายบ้านทัพทอง

ไอ้ดงจึงสวนกลับด้วยการพ่นคำด่าให้เจ็บแสบ เลยได้แรงทุบตีจากสาวเจ้ามาอีกระลอก ไอ้ดงรำคาญหนักเข้ามันจึงรวบฝ่ามือเล็กแล้วออกแรงลากกันมาจนถึงแคร่ไม้ไผ่ซึ่งมันเอาไว้นอนต่างเตียง

“ไม่...ฉันจะไม่ยอมให้เอ็งทำ...เมื่อกี้เอ็งเรียกชื่อของอีนั่น ฉันไม่ชอบ”

“ก็เรื่องของมึง จะชอบหรือไม่ชอบใครกูหาได้สนใจ สิ่งที่กูสนใจในตัวมึงมีเพียงแค่อย่างเดียวเท่านั้นแหละ...ก็คือไอ้นี่ของมึงไง...” ไอ้ดงตะปบฝ่ามือกร้านตรงเนินเนื้ออวบอ้วนเป็นการยืนยันในสิ่งที่มันสนใจ ปลายนิ้วชี้ล้วงทะลวงเข้าใส่ในร่องสวาท คว้านเนื้อนุ่มก่อนจะชักนิ้วกลับออกมา โชว์ให้อีคนปากเสียได้ดูน้ำเยิ้มๆของตัวมันเอง

ส้มแป้นร้องกรี๊ด ปัดมือน่าขยะแขยงให้ห่าง

 เจ้าตัวเริ่มออกแรงอาละวาดอีกครั้งอย่างลืมกลัว ทั้งมือทั้งเท้าประเคนเข้าใส่ลำตัวไอ้ดงอย่างไม่ยั้ง ความอดทนคนเรามีขีดจำกัด ไอ้ดงก็เช่นกัน

มันโมโหจนเลือดขึ้นหน้า กระโจนเข้าหาอีส้มแป้น จับมันมาฟัดจนกลีบปากอิ่มแตกระแหง นมต้มถูกบีบเคล้นรุนแรง จากสีขาวราวน้ำนมตอนนี้กลายเป็นสีแดงระเรื่อ หัวจุกตั้งชูชัน ไอ้ดงครางเสียงต่ำก้มหน้าประชิดหัวนมสาวแล้วตั้งหน้าตั้งตาดูดเข้าปากโดยแรง ส้มแป้นดิ้นเร่าๆทุรนทุราย ความรู้สึกมันเสียวซ่านเกินจะบรรยาย ไอ้ดงดูดนมจนหายอยากมันจึงหมุนร่างบอบบางของอีส้มแป้นให้หันหลัง ออกแรงดันแผ่นหลังจนส้มแป้นหน้าคะมำไปด้านหน้า สองมือเท้าลงบนแคร่ไม้ไผ่โก่งก้นงอนขาวจั๊วะลอยสูงเด่น พร้อมกับพลูเนื้อปลิ้นปลอกมาให้เห็นรำไรทางด้านไหล

ไอ้ดงกลืนน้ำลายลงคอ หูตาพร่างพรายกับกิเลสราคะ

“อืม...น่าจับขย่มให้มิดด้ามฉิบหาย...”

ไอ้ดงยังหลุดคำหยาบโลน มือกระตุกปมโสร่งที่พันเอวสอบไว้เพียงครั้งเดียว ผ้าผืนบางก็หลุดร่วงลงสู่พื้นดิน ดุ้นเนื้อเท่าข้อมือสาวดีดเด้งตัวพึงออกจากฟัก ตรงหัวสีเข้มฉ่ำด้วยน้ำใคร่ มันใช้มือชักรูดดุ้นเนื้อไม่กี่ทีไอ้ดงก็จัดการกระแทกสะโพกหนั่นแน่นตอกอัดเข้าใส่ร่องเล็ก

“อร้าย!...ฮือ...ฮือ...”

ส้มแป้นร้องลั่นน้ำตาคลอเบ้า ทั้งเสียวทั้งจุกจนแยกไม่ออกความรู้สึกไหนรุนแรงมากกว่ากัน รู้เพียงว่ามันชอบทั้งสองอารมณ์นั่นแหละ

ปรัก ปรัก ปรัก

 เรือนร่างอวบอิ่มโย้ตัวไปตามแรงกระเด้าจากทางด้านหลัง ไอ้ดงกัดกรามสาดซัดเรี่ยวแรงเข้าโหมใส่กลีบสวาทอย่างไรความปรานี  ขาเพรียวยาวทั้งสองข้างสั่นพลับๆรับแรงกระแทกกระทั้นถี่ระรัว ส้มแป้นฟุบหน้าลงกับพื้นแคร่ เผยอปากอิ่มบวมแดงเปล่งเสียงร้องครวญคราง นัยน์ตาทั้งสองข้างเลื่อนลอยเคว้งคว้าง ยอมรับว่ามันมีความสุขกับรสชาติดุดันของไอ้ชายชั่วจนหลงลืมรสชาติดั้งเดิมของนายบ้านทัพทองเสียสนิท 

ยอมให้ตัวเองถูกจับพลิกจับหงายเปลี่ยนอยู่หลายท่ากระบวนกว่าน้ำไอ้ดงจะแตกกระจาย สองกลีบแดงช้ำรองรับเอาน้ำคาวสวาทของไอ้ดงไว้จนร้อนผ่าวไปทั่วท้องน้อย

“กูยังไม่อิ่ม...” ไอ้ดงทรุดตัวทาบทับบนแผ่นหลังขาวนวลกระซิบบอก

พอมันปรับลมหายใจให้เป็นปกติ ลำอวบของมันก็เริ่มแข็งตัวดิ้นดุกดิ้นส่งสัญญาณ

“ขอส้มแป้นพักสักหน่อยเถอะจ้ะพี่...”  โดนไปเพียงน้ำเดียวเปลี่ยนเป็นพูดเสียงอ่อนเสียงหวานเชียวนะอีส้มแป้น จากที่เรียกไอ้ดงว่าไอ้ชายชั่วกลับเปลี่ยนสรรพนามใหม่มาเรียกซะหวานหยดด้วยคำว่าพี่

ไอ้ดงได้ฟังใจก็ยิ่งฮึกเหิม พูดไพเราะเหมือนอีสาวบ้านอื่นกับเขาก็เป็นนี่หว่า ได้ยินแล้วค่อยระรื่นรูหูหน่อย ไอ้ดงช้อนอุ้มร่างอ่อนระทวยมานอนแผ่บนแคร่ไม้ไผ่ ส่วนตัวมันก็ขึ้นมานั่งคร่อมตรงหว่างขาเพรียวยาว อ้าขาส้มแป้นให้แหกกว้าง พลูเนื้อแดงแจ๋ยังมีน้ำเชื้อเกราะพราว ไอ้ดงโน้มใบหน้าแลบลิ้นยาวจัดการเลียทำความสะอาดจนน้ำคาวข้นนั้นหมดเกลี้ยง

ส้มแป้นกรีดเสียงร้องกระเส่าด้วยอารมณ์เสียวสะท้านจนแหบแห้ง ไม่ถูกกระแทกเข้าใส่ทว่าเรียวลิ้นร้อนก็ทำให้เธอเสร็จสมไปอีกหลายครั้ง

“พี่เอาฉันเถอะนะ...ส้มแป้นทนไม่ไหวแล้ว”

ไอ้ดงยิ้มกริ่ม มันเองก็ชักทนไม่ไหวจึงแบะเรียวขาออกกว้างอีกเล็กน้อยให้พลูเนื้อสองกลีบแยกขยายออกจากกัน ไอ้ดงมองร่องแดงแจ๋รู้สึกคอแห้งพิกล ทั้งที่เพิ่งจะยกซดน้ำหวานๆไปเมื่อตะกี้นี้แท้ๆ

“ร่องเอ็งแดงน่าฟัด...ขนาดว่าข้าเพิ่งกระแทกเมื่อตะกี้แท้ๆ ข้ายังไม่หายเสี้ยน...” ไอ้ดงยกปลายนิ้วยาวแทงเข้าใส่รูเล็ก ครูดข้อนิ้วกับเนื้อนุ่มด้านในจนน้ำกระฉอกล้นปริ่มร่องก้น มันซอยนิ้วเข้าออกก่อนกระดกก้นสอดลำอวบขนาดใหญ่เข้าแทนนิ้วมือ ส้มแป้นสั่น เกร็งสะโพกรับของใหญ่โตมุดหายเข้ามาภายในร่องหลืบของไอ้ดง สองมือไขว่คว้า

“อ๊า....พี่จ๋า น้ำฉันแตกอีกแล้วละจ้ะ”  เพียงแค่ถูกเสียบปักคารูไว้ยังไม่ทันได้เคลื่อนไหว น้ำคาวสวาทของส้มแป้นก็แตกออกมาอีกจนได้ ไอ้ดงพอใจ มันปักลำคาไว้ในร่องอ่อนนุ่ม โน้มเอาร่างหนาแน่นเต็มไปด้วยมัดกล้ามบดขยี้ผิวกายบอบบางสร้างอารมณ์รัญจวน

ไอ้ดงพาส้มแป้นกระเตงเข้าเอว อุ้มพาเดินไปเที่ยวชมความเสียวรอบกระท่อมหลังเล็กซึ่งแต่ก่อนเป็นเพียงกระท่อมร้างเอาไว้ใช้งานเพียงแค่หลบแดดหลบฝนสำหรับพวกชาวบ้านสามโคกยามออกมาหาของป่าไปขายในตลาดตัวเมืองใหญ่ของหมู่บ้านมะแว้ง หมู่บ้านนี้มีแต่พวกเศรษฐีพักอาศัย   

จนกระทั่งต้นเดือนก่อนนายบ้านทัพเอ่ยปากยกกระท่อมหลังนี้ให้ไอ้ดงเข้ามาพักอาศัยได้ชั่วคราว  หากมันมีหนทางไป กระท่อมหลังนี้ก็คงจะกลับมาใช้งานได้ตามจุดประสงค์เดิม...

ในตอนเช้าส้มแป้นยังถูกไอ้ดงปลุกขึ้นมารับความเสียดเสียวอีกหลายท่วงท่า ส้มแป้นเริ่มติดใจในรสชาติสวาท จากเดิมทีกะว่าจะหนีกลับเรือนตอนเช้ามืดหลีกเลี่ยงไม่ให้พวกชาวบ้านมาเห็นว่าเธอมานอนกับไอ้ดงในกระท่อม ปรากฎว่าส้มแป้นดันติดใจรสรักของไอ้ดง เจ้าตัวจึงไม่ยอมกลับเรือน ออดอ้อนให้ไอ้ดงกระเด้ามันอีกหลายๆทีจนกระทั่งตะวันเริ่มจะลับขอบฟ้าอีกครา ไอ้ดงที่ใช้พละกำลังมากมายต้องขอนอนพักเอาแรง ถ้าส้มแป้นยังอยากได้เอ็นอุ่นของมันปักรู เอาไว้ค่อยนัดเจอกันคราวหลัง ส้มแป้นทำหน้ามุ่ย

“แต่ฉันกลัวพ่อกลับแม่จะรู้เรื่องนี้เข้าน่ะสิจ๊ะ ถ้าฉันหายออกจากเรือนมาให้พี่ร่วมหลับนอน...”

“หรือเอ็งจะให้พี่ปีนขึ้นไปหาในห้องเอง...” ไอ้ดงซูดปากเสนอทางเลือก ตัวมันเข้าใจดีว่าคงไม่มีพ่อแม่บ้านไหนอยากให้ลูกสาวมานอนกับนักฆ่าหนีตายอย่างตัวมันนักหรอก สองมือหยาบกร้านรวบเอวเล็กคอดกิ่วก่อนจะจับกระแทกเพื่อเป็นการสั่งลา ร่างงามที่ปรากฏรอยแดงเป็นจ้ำโยกคลอนไปตามแรงกระเด้ามีสีหน้าคุ้นคิด

 “ก็ได้จ้ะ...ฉันจะรอพี่ปีนเข้ามาหาที่ห้อง ให้พี่อัดดุ้นร้อนๆใส่ร่องฉัน...”

ไอ้ดงพยักหน้ารับ สีหน้าพออกพอใจในคำตอบของอีสาวร่านร้อน หาอะไรทำแก้เซ้งก็ดี ชีวิตตอนหลบอยู่ในบ้านสามโคกจะได้มีอะไรตื่นเต้นเร้าใจให้ทำ...

ดุ้นเนื้อถูกอัดเข้าใส่รูเล็กแคบอีกระลอกยาวเป็นการส่งท้ายที่ทำให้ส้มแป้นแสนสุขยิ่งนัก มันต้องกัดฟันเดินขาถ่างตอนตัดใจกลับเรือน พอถึงห้องก็หลับเป็นตายโดยพ่อกับแม่ต่างพากันมองน่ายินดีปรีดา ด้วยเข้าใจว่าลูกสาวคงได้รับใช้นายบ้านทัพทองหนักหน่วงมานั่นเอง...

*************************

*เข้าอ่านนิยาย ฉกาของทัพทองเต็มเรื่อง กดลิงค์ตรงนี้ได้เลยนะคะ*

-- https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTA5NTcwOSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjI5NDI3NyI7fQ