นิทานเรื่อง สุนัขจิ้งจอก กับ อีกา
นี่คือนิทานอีสปอีกเรื่องหนึ่งที่มีคติสอนใจ:
**เรื่องสุนัขจิ้งจอกกับอีกา**
วันหนึ่ง อีกาตัวหนึ่งพบชีสชิ้นหนึ่งในป่า มันคาบชีสไว้ในปากแล้วบินขึ้นไปเกาะบนกิ่งไม้สูง เพื่อที่จะได้กินชีสโดยไม่มีใครมาแย่งชิง
ในขณะนั้น สุนัขจิ้งจอกที่กำลังหิวโหยก็เดินผ่านมา มันเห็นอีกากำลังถือชีสอยู่และอยากได้ชีสนั้นเป็นของตัวเอง สุนัขจิ้งจอกจึงคิดแผนการเพื่อหลอกลวงอีกา
สุนัขจิ้งจอกพูดกับอีกาด้วยน้ำเสียงที่ประจบว่า "โอ้ อีกาที่งดงามและเสียงร้องที่ไพเราะมาก เจ้าคือราชินีของนกทั้งหลาย ฉันได้ยินมาว่าเสียงร้องของเจ้าช่างหวานเสนาะหูนัก ฉันอยากได้ยินเสียงของเจ้าจริง ๆ!"
อีกาได้ยินดังนั้นก็รู้สึกยินดีและหลงกลสุนัขจิ้งจอก มันอยากแสดงความสามารถของตน จึงอ้าปากร้องเพลง แต่ทันทีที่อ้าปาก ชีสที่มันคาบอยู่ก็หล่นลงมาจากปากของมัน สุนัขจิ้งจอกรีบเก็บชีสนั้นและหนีไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้อีกาต้องนั่งมองชีสของมันหายไปด้วยความเสียใจ
**คติสอนใจ:** "อย่าให้คำเยินยอทำให้หลงเชื่อจนเสียเปรียบ" ความประมาทและความหลงตัวเองอาจนำมาซึ่งความสูญเสีย จงระมัดระวังคำพูดของผู้อื่น โดยเฉพาะเมื่อพวกเขามีเจตนาที่ไม่ดี
นิทานเรื่องนี้สอนให้ระมัดระวังในการรับคำชมและไม่หลงเชื่อคำพูดของผู้อื่นจนทำให้ตนเองต้องเสียหาย