เสื้อเกราะหวายของชาวม่าน หรือที่เรียกว่า "ตีนกะเป๋ง"

เสื้อเกราะหวายของชาวม่าน หรือที่เรียกว่า "ตีนกะเป๋ง" เป็นเครื่องแต่งกายที่โดดเด่นในนิยายสามก๊ก โดยมีบทบาทสำคัญในตอนที่ 90 ของนวนิยายจีนเรื่องนี้ "ตีนกะเป๋ง" หรือในภาษาจีนกลางเรียกว่า "เถิงเจี่ยจฺวิน" (จีน: 藤甲軍; พินอิน: Téng jiǎ jūn) แปลว่า "ทหารเกราะหวาย" ซึ่งเป็นกองทหารสมมติภายใต้การบังคับบัญชาของลุดตัดกุด เจ้าแห่งรัฐออโกก๊ก (烏戈國 อูเกอกั๋ว) แห่งชนเผ่าลำมัน (南蠻 หนานหมาน) ซึ่งตั้งอยู่ทางใต้ของรัฐจ๊กก๊ก

ลักษณะเด่นของกองทหารนี้คือการสวมใส่เสื้อเกราะหวาย ซึ่งทำจากหวายชนิดพิเศษที่พบได้ตามลำธารในภูเขา หวายเหล่านี้ถูกนำมาเก็บแช่น้ำมันนานถึงครึ่งปี จากนั้นจึงนำมาตากแดดและแช่ใหม่ซ้ำไปซ้ำมากว่าสิบครั้ง เพื่อให้หวายมีความคงทนและยืดหยุ่นสูงที่สุด เมื่อทำเสร็จแล้วจึงนำมาสานเป็นชุดเกราะที่มีคุณสมบัติพิเศษ เมื่อสวมใส่เกราะหวายนี้แล้ว ทหารสามารถข้ามแม่น้ำได้โดยไม่จมน้ำ เกราะยังสามารถป้องกันดาบและเกาทัณฑ์ได้อย่างดีเยี่ยม ทำให้กองทหารนี้ถือว่าเป็นกองกำลังชั้นยอดที่มีบทบาทสำคัญในสมรภูมิของนิยายสามก๊ก

นอกจากความแข็งแกร่งของเกราะหวายแล้ว "ตีนกะเป๋ง" ยังแสดงถึงภูมิปัญญาท้องถิ่นและการใช้ทรัพยากรธรรมชาติในการสร้างเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสูงสุด แม้ว่าเรื่องราวของกองทหารเกราะหวายจะเป็นเพียงการแต่งขึ้นในนิยาย แต่ก็สะท้อนให้เห็นถึงการผสมผสานของความคิดสร้างสรรค์และความเข้าใจธรรมชาติที่ลึกซึ้งของชาวม่าน ซึ่งเป็นหนึ่งในความลับของความสำเร็จในสงครามที่ใช้ในนิยายสามก๊ก