กุมารทองหิวขนม
เมื่อต้นเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมาผมได้เดินทางไปอำเภอกุมภวาปี จังหวัดดอุดรธานีอย่างกระทันหันเนื่องจากได้รับสายโทรศัพท์จากโรงพยาบาลว่าคุณน้า ซึ่งเป็นญาติคนสนิทของผมนั้นได้ประสบอุบัติเหตุทางจราจร และตอนนี้กำลังอยู่ห้อง ICU หลังจากต้นสายวางสายไป
ผมก็เดินไปขอลางานกับหัวหน้าแผนกเพื่อเดินทางไปเยี่ยมคุณน้า
วันรุ่งขึ้นผมออกเดินทางตั้งแต่เช้ามืดเพื่อหลีกเลี่ยงอากาศร้อนไม่ให้รถซดน้ำมันซึ่งช่วยให้ประหยัดได้นิดหน่อย ผมใช้เวลาเดินทางจากอยุธยา-กุมภาวาปี ทั้งหมดหกชั่วโมงก็มาถึงที่หมาย สอบถามประชาสัมพันธ์ที่อยู่ด้านหน้า
ก็ได้ทราบว่าคุณน้าออกจากห้องผ่าตัดแล้วและตอนนี้อยู่ที่ห้องพักฟื้น
เมื่อทราบข้อมูลแล้วผมรีบไปที่ห้องพักฟื้นด้วยความเร่งรีบกวาดสายตารอบห้องก็พบกับคุณน้าที่กำลังนอนหลับอยู่ด้วยฤทธิ์ยาสภาพตอนนั้นคือน่าสงสารมากขาหัก2 ท่อน นอนตึงขาอยู่ที่เตียง
ดีหน่อยที่โรงพยาบาลสามารถให้ญาตินอนข้างเตียงผู้ป่วยได้
ประมาณ22:00 น. ผมนอนไม่หลับด้วยแปลกที่และมันนอนไม่สะดวก ผมจึงออกมาเดินเล่นบริเวณทางลาดที่ใช้เป็นที่เข็นรถผู้ป่วยจากชั้นสองลงมาชั้นหนึ่ง ผมยืนอยู่ตรงราวบันใดมองไปรอบๆบริเวณตรงหน้าฝ่าความมืดแสงไฟในตามบ้านแถวนั้นค่อยๆปิดลงทีละหลัง
น้าๆ เสียงเด็กผู้ชายร้องทักจากด้านหลังจนผมต้องหันขวับกลับไปมองที่มาของเสียงเป็นเด็กชายอายุราว6ขวบสวมใส่ชุดนอนสีชมพู “น้ามาเล่นเป็นเพื่อนหนูหน่อย” มาเล่นฟันดาบเป็นเพื่อนหนูหน่อย ซึ่งผมก็เล่นกับน้องไปสักพัก
น้องก็บอกต้องไปแล้วเพราะท่านเรียกแล้วแต่ผมกลับไม่ได้ยินเสียงเรียกอะไรเลย น้องรีบวิ่งตามทางลาดขึ้นชั้นสองผมรีบวิ่งตามแต่ก็ไม่พบน้องเลย
คืนที่สองหลังจากที่ผมทำธุระเสร็จให้ยาจนน้านอนหลับผมก็ออกมายืนเล่นที่เดิมแต่ครั้งนี้ผมมองเห็นน้องนั่งเล่นรถของเล่นอย่างสนุกผมเดินเข้าไปหาน้องกลับบอกว่าพรุ่งนี้เช้าน้าซื้อขนมให้หนูหน่อยนะ แล้วจะให้น้าเอามาให้หนูตรงไหน
ผมถามขณะที่น้องกำลังเล่นรถของเล่น น้าซื้อมาวางที่ตรงศาลท่านตรงใต้ต้นไม้ข้างหน้านะเดี๋ยวหนูท่านก็เอาให้หนูเอง ผมตอบตกลงโดยที่ไม่ได้สงสัยอะไร สักพักก็เหมือนเดิมคือน้องบอกท่านเรียกแล้วต้องรีบไป
ผมกลับมานอนที่ข้างเตียงผู้ป่วยพลันก็ฝันเห็นเด็กคนเดิมบอกว่าให้เอาขนมมาให้เขาตรงศาล
รุ่งเช้าผมก็ไปหาซื้อขนมและนมกล่องเพื่อเดินไปหาบ้านน้องตามที่น้องบอกปรากฎว่ามันเป็นที่รกมากไม่ปรากฎบ้านพักหรือห้องเช่าบริเวณนี้มีเพียงศาลปูนที่เขาเอามาทิ้งกองไว้ ผมเลยวางขนมกับนมในมือไว้ที่ศาลและบอกว่าน้าเอามาให้แล้วนะ
ตอนเย็นผมเผลอหลับฝันเห็นน้องมาขอบคุณที่ซื้อขนมมาให้กินจนกระทั้งก่อนวันที่ผมกลับก็ไม่พบน้องอีกเลย