มิตรภาพของมะนาวกับไอติม

ณ เมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในหุบเขา เมืองนี้มีชื่อว่า "มะนาวหวาน" เพราะที่นี่มีสวนมะนาวมากมายที่ให้ผลผลิตหอมหวานชื่นใจ หนึ่งในนั้นมีสวนมะนาวของคุณตาทอง ที่มะนาวของเขาขึ้นชื่อว่าอร่อยที่สุดในเมือง

เช้าวันหนึ่ง มะนาวน้อยชื่อว่า "หวานใจ" กำลังเตรียมตัวไปโรงเรียน มะนาวน้อยตัวสีเขียวสวยสดใส หวานใจเป็นมะนาวที่ร่าเริงและมีเพื่อนเยอะ แต่วันนี้กลับรู้สึกเหงาๆ เพราะเพื่อนรักของเขา "ไอติม" ต้องย้ายไปอยู่เมืองไกล

ไอติมเป็นไอติมรสสตรอเบอร์รี่ สีชมพูหวาน รสชาติอร่อยเย็นชื่นใจ ทุกคนในเมืองมะนาวหวานต่างก็รักไอติม ไอติมกับหวานใจเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก พวกเขามักจะเล่นด้วยกันในสวนมะนาว และชอบทำกิจกรรมต่างๆ ด้วยกันเสมอ

วันสุดท้ายที่ไอติมอยู่ในเมือง หวานใจพาไอติมไปที่สวนมะนาว พวกเขานั่งใต้ต้นมะนาวต้นใหญ่ และเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่พวกเขาเคยทำด้วยกัน

“ไอติม นายจำได้ไหมวันที่เราปีนต้นมะนาวแล้วตกลงมา ทั้งสองคนหัวเราะจนท้องแข็งเลย” หวานใจพูดพร้อมหัวเราะ

“จำได้สิ หวานใจ เราสนุกมาก วันนั้นเป็นวันที่พิเศษที่สุดเลย” ไอติมตอบพร้อมรอยยิ้ม

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตอนเย็นไอติมต้องจากไป หวานใจมอบมะนาวลูกสวยให้กับไอติม เป็นของที่ระลึก

“ไอติม นี่คือมะนาวจากสวนของคุณตาทอง เก็บไว้เป็นความทรงจำของเรา” หวานใจพูดพร้อมน้ำตา

“ขอบคุณมาก หวานใจ เราจะไม่ลืมนายเลย” ไอติมพูดพร้อมโอบกอดหวานใจเป็นครั้งสุดท้าย

วันเวลาผ่านไป หวานใจคิดถึงไอติมทุกวัน แต่เขาก็พยายามทำกิจกรรมต่างๆ เพื่อให้หายเหงา เขาได้พบกับเพื่อนใหม่ๆ และใช้เวลาทำกิจกรรมต่างๆ ในสวนมะนาวอย่างสนุกสนาน

วันหนึ่ง หวานใจได้รับจดหมายจากไอติม ไอติมบอกว่าเขาคิดถึงหวานใจมาก และได้เก็บมะนาวที่หวานใจให้ไว้เป็นอย่างดี ไอติมยังเล่าเรื่องราวของเมืองใหม่ที่เขาไปอยู่ และบอกว่าที่นั่นมีสวนสตรอเบอร์รี่มากมาย และหวานใจจะต้องชอบแน่ๆ

หวานใจอ่านจดหมายด้วยรอยยิ้ม และตอบกลับไปว่าเขาก็คิดถึงไอติมมาก และหวังว่าวันหนึ่งพวกเขาจะได้พบกันอีก

เวลาผ่านไปไม่นาน ไอติมกลับมาเยี่ยมเมืองมะนาวหวาน ทั้งสองกลับมาเล่นด้วยกันอีกครั้ง พวกเขาแบ่งปันเรื่องราวและความทรงจำใหม่ๆ ให้กันและกัน ความเหงาของหวานใจหายไปเมื่อได้เจอเพื่อนรักอีกครั้ง

และนี่คือเรื่องราวของมิตรภาพที่แท้จริงของมะนาวน้อยหวานใจกับไอติมรสสตรอเบอร์รี่ พวกเขาแสดงให้เห็นว่าแม้จะอยู่ห่างไกลกัน แต่ความทรงจำและมิตรภาพที่แท้จริงจะไม่มีวันลบเลือน