ว่าด้วยเรื่องข้อธรรม : คนเป็นหนี้ ขอไปบวชได้ไหม ?
ว่าด้วยเรื่องข้อธรรม : คนเป็นหนี้ ขอไปบวชได้ไหม ? ถ้าว่าในส่วนนี้แล้ว ก็ต้องขอยกข้อพระธรรม ตามพระไตรปิฏก มากล่าวถึงดังนี้คือ
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๔
มหาวรรค ภาค ๑
ห้ามบวชคนมีหนี้
[๑๐๘] ก็โดยสมัยนั้นแล ลูกหนี้คนหนึ่งหนีบวชในสำนักภิกษุ. พวกเจ้าทรัพย์พบแล้ว
กล่าวอย่างนี้ว่า ภิกษุรูปนี้คือลูกหนี้ของพวกเราคนนั้น ถ้ากระไร พวกเราจงจับมัน.
เจ้าทรัพย์บางพวกพูดทัดทานอย่างนี้ว่า ท่านทั้งหลายอย่าได้พูดเช่นนี้ เพราะพระเจ้า
พิมพิสารจอมเสนามาคธราช ได้มีพระบรมราชานุญาตไว้ว่า กุลบุตรเหล่าใดบวชในสำนักพระ
สมณะเชื้อสายพระศากยบุตร กุลบุตรเหล่านั้น ใครๆ จะทำอะไรไม่ได้ เพราะธรรมอันพระผู้มี
พระภาคตรัสไว้ดีแล้ว จงประพฤติพรหมจรรย์เพื่อทำที่สุดทุกข์โดยชอบเถิด.
ประชาชนจึงเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า พระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตรเหล่านี้
มิใช่ผู้หลบหลีกภัย ใครๆ จะทำอะไรไม่ได้ แต่ไฉนจึงให้คนมีหนี้บวชเล่า. ภิกษุทั้งหลาย
กราบทูลความเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค.
พระผู้มีพระภาครับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนมีหนี้ ภิกษุไม่พึงให้บวช
รูปใดให้บวช ต้องอาบัติทุกกฏ.
หมายเหตุ : ถ้าเจ้าหนี้ ได้ทำการยกหนี้ที่คงค้างให้ และอนุโมทนาบุญ พร้อมทั้งอนุญาตให้บวชได้ โดยยืนยันกับคณะสงฆ์ที่จะทำการบวช อันนั้นถือว่าหมดหนี้แล้ว สามารถบวชได้เน่อ แต่ถ้าอยู่ดีๆ หนีไปบวช แล้วบอกลอยๆนี่ไม่ได้เน่อ ดังนั้น ไปเคลียร์หนี้กันก่อนไปบวชด้วยเด้อ !!!
เค้าห้ามบวชให้คนมีหนี้สินนะ
พระไตรปิฎกเล่มที่ 4 พระวินัยปิฎกเล่มที่ 4
— JRT (@iteacha) April 3, 2024
มหาวรรค ภาค 1….
『ห้ามบวชคนมีหนี้』
[108] ก็โดยสมัยนั้นแล ลูกหนี้คนหนึ่งหนีบวชในสำนักภิกษุ. พวกเจ้าทรัพย์พบแล้ว
กล่าวอย่างนี้ว่า ภิกษุรูปนี้คือลูกหนี้ของพวกเราคนนั้น ถ้ากระไร พวกเราจงจับมัน.… https://t.co/9Opfj4tRl4