อาเซียนเกิดขึ้นได้อย่างไร

อาเซียน หรือ สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (Association of Southeast Asian Nations : ASEAN) ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2510 โดยปฏิญญากรุงเทพ (Bangkok Declaration) ซึ่งลงนามโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของ 5 ประเทศสมาชิก ได้แก่ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และไทย

การก่อตั้งอาเซียนมีปัจจัยสำคัญหลายประการ ดังนี้

• ปัจจัยทางการเมือง ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้กำลังเผชิญกับปัญหาทางการเมืองและความมั่นคง เช่น สงครามเวียดนาม ความขัดแย้งระหว่างอินโดนีเซียและมาเลเซีย ความขัดแย้งระหว่างกัมพูชาและเวียดนาม เป็นต้น การก่อตั้งอาเซียนถือเป็นการพยายามสร้างความไว้วางใจและความร่วมมือระหว่างประเทศในภูมิภาค เพื่อร่วมกันแก้ไขปัญหาทางการเมืองและความมั่นคง

• ปัจจัยทางเศรษฐกิจ ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้กำลังประสบกับปัญหาทางเศรษฐกิจ เช่น ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ ปัญหาการค้าระหว่างประเทศ ปัญหาการขาดดุลการชำระเงิน เป็นต้น การก่อตั้งอาเซียนถือเป็นการพยายามส่งเสริมความร่วมมือทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศในภูมิภาค เพื่อร่วมกันพัฒนาเศรษฐกิจและการค้า

• ปัจจัยทางสังคมและวัฒนธรรม ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีความหลากหลายทางเชื้อชาติ ศาสนา และวัฒนธรรม การก่อตั้งอาเซียนถือเป็นการพยายามส่งเสริมความเข้าใจและความร่วมมือระหว่างประเทศในภูมิภาค เพื่อร่วมกันพัฒนาสังคมและวัฒนธรรม

วัตถุประสงค์ของการก่อตั้งอาเซียน มีดังนี้

• ส่งเสริมความเข้าใจอันดีต่อกันระหว่างประเทศในภูมิภาค
• ธำรงไว้ซึ่งสันติภาพเสถียรภาพ และความมั่นคงทางการเมือง
• สร้างสรรค์ความเจริญก้าวหน้าทางด้านเศรษฐกิจ การพัฒนาทางสังคม และวัฒนธรรมการกินดีอยู่ดีของประชาชน

ปัจจุบัน อาเซียนมีสมาชิกทั้งหมด 10 ประเทศ ได้แก่ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไทย บรูไน เวียดนาม ลาว พม่า และกัมพูชา อาเซียนได้พัฒนาความร่วมมือในหลากหลายสาขา เช่น เศรษฐกิจ การค้า การลงทุน สังคม วัฒนธรรม ความมั่นคง และการเมือง อาเซียนถือเป็นองค์กรระหว่างประเทศที่มีความสำคัญต่อภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และของโลก