ศึกรักจอมใจ ตอนที่ 8
ด้านทางซ่งหลิงกับองค์ชายทั้งสองคนเสียใจกับการถูกจับตัวไปขององค์หญิงเวยหลินเป็นอย่างมาก เมื่อกลับมาเมืองหลวงตามคำบัญชาของฮ่องเต้ จึงได้นำข่าวนี้มาบอกด้วยทำให้ฮ่องเต้ทรงโมโหเป็นอย่างมากและได้ออกคำสั่งถล่มมองโกลให้ราบคาบ แต่ฮองเฮาค้านซะก่อน
"พระองค์ทรงอย่าทรงกริ้วไปเลยเพคะ หม่อมฉันว่าให้ท่านอาจารย์ซ่งหลิงไปช่วยนางจะดีกว่าไหมเพคะ อย่างน้อยเค้าก็เคยเป็นจอมยุทธในยุทธภพมาก่อน" ฮองเฮากล่าว
"งั้นก็ได้ข้าตามใจเจ้า เจ้าซ่งหลิงท่านจงนำตัวองค์หญิงกลับคืนมาให้ได้นะ"
"พะยะคะฝ่าบาท" แล้วซ่งหลิงก็รีบเดินทางไปทันที ก่อนจากได้นัดฮองเฮามาคุยด้วยที่สวนหลังวังหลังนั้นเอง
"ท่านต้องช่วยลูกข้าให้ได้นะท่านซ่งหลิง"
"ไม่ต้องห่วงฮองเฮา ข้าจะพานางกลับมาให้ได้ ก็นางเป็นลูกข้านี้"
"ท่านอย่าขึ้ตู๋ไปหน่อยเลย อาจจะเป็นลูกของฮ่องเต้ก็ได้"
"ก็เจ้าเล่นมีสามีทีเดียวสองคนนี้ แล้วจะรู้ได้ไงว่าใครเป็นพ่อของพวกเค้าทั้งหมด"
ระหว่างที่ทั้งสองคุยกันนั้น ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่าได้มีบุคคลหนึ่งได้ยินด้วยและได้ยินทุกคำพูด นั้นก็คือองค์ฮ่องเต้นั้นเอง ทำให้พระองค์ปวดหัวใจเป็นอย่างมาก และยังเห็นซ่งหลิงกอดกับฮองเฮาของตนเองอยู่ ภาพบาดตาบาดใจที่เห็นทำให้ฮ่องเต้โกรธเป็นอย่างมากอาละวาดขึ้นมาทันที
"นี้เจ้าสองคนสวมเขาให้กับข้ามานานแล้วใช้ไหม"
"ฝาบาท" ทั้งคู่อุธานพร้อมกันและผละจากกันทันที
"เจ้าลอบเป็นชู้ข้ามาตั้งแต่เมื่อไรซ่งหลิง"
"เอ้อคือ.....ฝ่าบาทหม่อมฉันผิดไปแล้วเพคะ" หยางปี่เหยาร้องไห้ทันที
"กระหม่อมสำนึกผิดแล้วพะยะคะ ขอทรงอภัยให้หม่อมฉันด้วยเถอะ"
"พวกเจ้ามันน่านักนะ ทำไมถึงทำกับข้าได้ลงคอกันละ ไม่เห็นหัวข้าหรือยังไง"
"มันเป็นเรื่องบังเอิญพะยะคะฝ่าบาท"
แล้วซ่งหลิงก็เล่าความจริงเรื่องที่ว่าสมัยก่อนมีคนจ้างเค้าสังหารพระองค์มาก่อนแต่ดันไปเจอกับฮองเฮาและรักฮองเฮาขึ้นมาจึงได้เผลอมีอะไรกับนางเข้านั้นเอง เรื่องก็เลยตามเลยเพราะฮองเฮาได้ทรงขอร้องให้เลิกสังหารฮองเต้นั้นเอง และเพราะรักนางจึงได้มาอยู่ที่วังหลวงนี้เพื่ออยู่ใกล้ๆ นางคนที่เป็นที่รัก
"เจ้ารักฮองเฮาหรอกเหรอ แล้วเจ้าละหยางปี่เหยา เจ้ารักเค้าหรือไม่"
"พระองค์หม่อมฉันรักพระองค์เพคะ และทำทุกอย่างเพื่อพระองค์มาโดยตลอด หม่อมฉันขอยอมรับโทษที่เกิดขึ้นมาทั้งหมด"
"เจ้าทั้งคู่จงฟัง ข้าจะลงโทษพวกเจ้าหลังจากช่วยองค์หญิงเวยหลินสำเร็จแล้ว พวกเจ้ารอลงอาญาได้เลย แต่ตอนนี้ซ่งหลิงเจ้าไปช่วยองค์หญิงกลับมาก่อนจะได้ไหม"
"ได้พะยะคะฝ่าบาท หม่อมฉันขอสัญญา จะช่วยองค์หญิงมาให้ได้"
แล้วซ่งหลิงก็เดินทางไปมองโกลทันที ไม่ลืมมองหน้านางเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจากกันอีกต่างหาก นางก็มองหน้าเค้าด้วยความรักที่เริ่มเพิ่มพูนขึ้นทุกวัน จนฮ่องเต้สังเกตุเห็นและครุ่นคิดอย่างหนักทันที