มนตราเพลิงพ่าย ตอนที่ 7
"ไงมารอผมหรือไงคุณฝัน"
"เปล่าฉันแค่นอนไม่หลับเลยนั่งดูละครเท่านั้นเอง
"รอผมก็บอกมาเถอะ"ชลทิศเข้าข้างตัวเอง
"พูดไปคุณก็ไม่เชื่อ เปล่าประโยชน์ที่จะพูดเปล่าๆ ฉันไปละ แล้วกรุณาปล่อยแขนฉันด้วย" ฝันทำท่าจะเดินหนีแต่ชลทิศไม่ยอม กระชากแขนนุ่มเข้ามากอดแล้วจูบปากฝันทันทีอย่างหนักหน่วงรุนแรง กลิ่นแอลกฮอล์ทำให้ฝันรู้ว่าชลทิศต้องกินเหล้ามาแน่ๆ เค้าเองเมื่อได้สัมผัสกับร่วงปากหวานราวน้ำผึ้งไม่ปานก็ชอบใจจนไม่อยากจะหยุด ลิ้มชิมรสร่วงปากนั้น แต่ก็ต้องฝันค้างเพราะฝันผลักตัวออกมา แล้วตบหน้าชลทิศอย่างแรง
"เพี้ยะ"
"คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉันคุณชลทิศ ฉันไม่ใช้ผู้หญิงของคุณ" ฝันกล่าวตอบกลับไป ในขนาดที่ชลทิศหน้าหันทันที ร้ายนักนะแม่สาวน้อย
"งั้นคุณก็กลับไปญี่ปุ่นสิ แล้วอย่ามาที่เมืองไทยอีกตลอดไป"
"ที่ฉันมานี้เพราะคุณลุงขอร้องไว้ให้ฉันกลับมาหาท่านบ้าง" ฝันตอบกลับไป
"งั้นคุณก็อย่าหวังว่าจะได้อยู่อย่างสงบสุขอีกเลยชาตินี้"
พอพูดจบชลทิศก็หนีขึ้นห้องไปทันที ฝันได้แต่ยืนเสียใจอยู่ตามลำพัง พลางคิดว่าเมื่อไหร่คุณจะเลิกเกลียดฉันซะที.....คุณชลทิศ