[นิยาย] S4 LEAGUE [EP.6] By LLCN
CH 06
คิวเริ่มวิ่งเข้าไปรุกด้วยอาวุธประจำกายRG[Rail Gun]ผู้คนโดยส่วนมากจะเล่นอาวุธชนิดนี้ไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่เพราะการที่จะหวังพึ่งความแม่นยำนั้นต้องมีการฝึกฝน
คิวเริ่มชาร์ตยิ่งเข้าไปที่ลำตัวของลูกน้องคนแรกและวิ่งเอาค้อนไปทุบร่างของลูกน้องอีกคน
ผู้เล่นที่หมดสภาพสู้ต่อจะสลายไปเป็นตัวอักษรดิจิตอลสีเขียว
และจะถูกดึงตัวออกมาจากเขตของpvp zone
"สุดยอด เด็กคนนั้นเก่งขนาดนี้เลย" อามแลดูจะตื่นเต้นเอามาก
คิวยังคงไล่เก็บตัวหัวโจก แต่ก้ไม่พบกับใครซักคน
คิวหันไปมองรอบๆก็ไม่เห็นตัวหัวหน้า ซึ่งคิวได้พลาดท่าซะแล้ว
"ชิ Invisible ซินะ พลาดแล้วซิเรา" คิวมองหาอย่างร้อนรน
"ไอ้น้องนายมันตายไปแล้ว" เสียงลอยมาจากข้างหลัง คิวได้พลาดท่าซะแล้ว
ชายคนนั้นเอาSD [Spy Dagger มีดสั้น] ปักเข้าที่กลางหลังเข้าจังๆ
คิวคุกเข่าลง ร่างค่อยๆสลาย อนาเขตต่อสู้ได้ปิดลง คิวยังนั่งคุกเข่าอยู่ตรงนั้น
"ไอ้น้อง ว่าไปแกก็ไม่ได้เก่งสมคำล่ำลือนี่หว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ" ชายคนนั้นหัวเราะอย่างสะใจ
"พวกแกมันโกงนี่หว่า" อามตะโกนใส่
ชายสามคนในกลุ่มนั้น หันหน้ามามองอาม และเดินเข้ามาพร้อมที่จะหาเรื่อง
"หรือแกมีปัญหาแล้วอยากกองอยู่ตรงนั้น" ชายคนนั้นถาม
"ได้ก็เข้ามาซิ" อามท้าทาย
"พอได้แล้วมั้งพวกนายหนะ" เสียงลอยมาจากข้างหลัง
"ชิ แกรอดไปนะไอ้เด็กปากดี เจอคราวหน้าแกโดนยำแน่" ชายทั้งสามก็เดินจากไป
"ขอโทษด้วยนะครับ ที่มาช้าไปหน่อยแต่ทุกอย่างสงบแล้วแยกย้ายเถอะครับพาน้องคนนั้นไปห้องพยาบาลก่อน"
"ครับๆ" อามวิ่งไปพยุงคิวขึ้นมาและมีอีกคนวิ่งเข้ามาช่วยเหมือนกัน
"ให้ผมช่วยครับ" ชายอีกคนวิ่งมาช่วย
"นายชื่ออะไรอ่ะ!!!!" อามตะโกนถามชื่อชายลึกลับ
"เดี๋ยวเราก็คงได้เจอกันอีกครั้ง" ชายคนนั้นยิ้มก่อนจะจากไป
"ดี้ เก้ ไปรอที่ Zone A ก่อนก็ได้เอาน้องคนนี้ไปส่งห้องพยาบาลก่อน เดี๋ยวตามไป"
ดี้และเก้พยักหน้าและเดินหายไปกับฝูงคน
ทั้งสองช่วยกันพยุงคิวไปห้องพยาบาล
"คิวนายไปมีเรื่องกับพวกนั้นมาหรอ" อามถามระหว่างเดินพาคิวไปส่งห้องพยาบาล
"ก็นิดหน่อยครับ" คิวยิ้มเล็กๆที่มุมปาก
"แต่เราว่านายเก่งแล้วนะ ล้มได้ตั้งสองคน"ชายที่ช่วยพยุงคิวพูดขึ้นมา
"เราอาม นายชื่อไร"อามหันไปถามชายคนนั้น
"กริม ครับ" ชายคนนั้นตอบ
"ผมได้ยินข่าวลือกันว่าคิว RGแม่นมาก ผมติดตามดูการต่อสู้มาตลอดเลยครับ" กริมยิ้ม
"พี่ว่าคิวมีแฟนคลับแล้ว ฮ่าๆๆๆ" อามหัวเราะ
ณ ห้องพยาบาล
"สู้กันมาอีกแล้วซินะ" นางพยาบาลพูดพลางทำหน้าดุใส่
"แล้วน้องเขาจะโอเคไหมครับ" อามถามอย่างเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรมากหรอกจ๊ะ การต่อสู้แบบนี้มันใช้พลังงานขอร่างกายเยอะ เวลาแพ้ก็จะเหมือนโดนทำลายพลังงานไปหมดนะ นอนพักซักหน่อยก็หายแล้ว " พยาบาลตอบ
"อ้อ ครับ พอจะเข้าใจแล้วครับ" อามพยักหน้า
"แต่คงต้องนานหน่อยเพราะร่างกายเธอคนนี้อ่อนแอมากเลย สงสัยจะยังไม่เคยแพ้" พยาบาลตอบ
"งั้นรบกวนฝากดูแลด้วยนะครับ" อามบอกพยาบาล
"ไปเถอะกริมไปกินข้าวกัน"
ทั้งคู่เดินไปที่Zone A
===================================================
[การเข้าสู่ S4 ZONE จะเหมือนการอัพโหลดจิตวิญญาณเข้าทำให้ผุ้เล่นนั้นเวลาตาย จะทำให้ร่างกายจริงนั้นสุญเสียพลังงานบางส่วนไปได้ด้วย แต่ไม่ถึงกับอันตรายมากแค่พักหรือทานอาหารพลังงานนั้นก้จะถูกเติมเต็มกลับมาเหมือนเดิม]
ติดตามต่อในตอนหน้า...
[ถ้าชอบกันรักกันอยากให้มีกำลังใจ ช่วยกันกดดาวกดแชร์หรือติดตามอ่านตอนใหม่ๆได้เลยนะครับ ขอบคุณที่อ่านและสนใจ]
*นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นมาทุกอย่างเป็นเรื่องสมมุติ ในจักวาลของนิยายนี้ อาจจะมีคำพูดไหนที่ผิดแปลกไปจากโลกมนุษย์เรา โปรดคิดและไต่ตรองเอา