ต้องเป็นคนแบบไหนถึงมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นได้นะ ?
7 ปีที่แล้ว ในเดือนธันวาคม เด็กหญิงอายุ 14 ปีคนหนึ่ง กระโดดลงมาจากอพาร์ทเม้นชั้น 7 เพื่อ " ฆ่าตัวตาย " เพราะทนการกลั่นแกล้งจากเพื่อนร่วมห้องไม่ไหว
" ฉันต้องมีชีวิตอยู่ " / " ถ้าฉันตาย ก็หมายความว่าฉันแพ้ให้กับพวกเขา " / " ฉันไม่อยากยอมแพ้คนพวกนั้น " / " ฉันกำลังจะตาย มันไม่เหลือที่ให้ฉันยืนอีกแล้ว "
ถ้อยคำมากมาย ที่เด็กสาวระบายลงในสมุดทุกๆ วัน มันทำให้ได้รู้ถึงความเจ็บปวด สับสน และทุกข์ใจ เด็กสาวคนนี้เรียนอยู่ ม.2 เธออายุ 14 ปี .... ใช่ แค่เพียง 14 ปี ก่อนหน้านั้นหนึ่งปี เพื่อนคนหนึ่งของเธอก็อยู่ที่นี่ไม่ได้และจากไปเพราะทนถูกรุมกลั่นแกล้งไม่ไหว การจากไปคราวนั้น มันไม่ได้เปลี่ยนอะไร ไม่มีอะไรดีขึ้นทั้งนั้น การกลั่นแกล้งมันยังคงมีเกิดขึ้นซ้ำ ๆ และสิ่งนี้มันเกิดขึ้นกับเธอมันเกิดขึ้นในเดือนกันยายน ปีที่แล้ว หลังจากเพื่อนคนนั้นจากไปไม่นาน เธอคนเดียว ถูกคน 25 คน คอยวนเวียนรังแกกลั่นแกล้งต่าง ๆ นา ๆ เธอถูกทำให้ไม่มีตัวตนสำหรับทุกคน
" ยัยโง่ "
" ยัยตัวประหลาด "
“ แกมันน่ารังเกียจ “
ทุก ๆ วันเธอถูกรุมด่า ถูกรุมว่า รุมกลั่นแกล้ง และถูกทำให้โดดเดี่ยว ไม่มีใครอยากมายุ่ง เพราะไม่อยากเป็นเหยื่อไปกับเธอ หลายคนเมินเฉย บางคนก็เข้ามารวมกลุ่มกลั่นแกล้งเธอ สิ่งที่เจ็บปวดก็คือ ทั้ง ๆ ที่รู้ แต่ครูเองกลับทำเฉยและไม่ได้สนใจอะไรเลย
ในห้องชมรม เธอถูกบังคับให้เขียนจดหมายขอโทษทุกคน เป็นจดหมายตำหนิตัวเอง " คนอย่างแก ทำไมไม่รู้จักละอายบ้าง " ไม่ใช่แค่บังคับให้เขียนจดหมาย แต่พวกนั้นบังคับให้เธออ่านมันต่อหน้าทุกคน เธอต้องขอโทษคนที่รังแกเธอ ทำให้เธออ่านไปและร้องไห้ไปด้วยความอัดอั้น ตรงข้ามกับพวกนั้น ที่นั่งฟังเธอและหัวเราะล้อเลียนเธอไปด้วย เมื่อเธออ่านจบ พวกนั้นก็แย่งจดหมายไปฉีกทิ้งแล้วโปรยใส่หน้าเธอ 21 ครั้งที่เธอถูกรังแกอย่างหนัก ๆ ในระยะเวลาปีกว่า ๆ ทั้งถูกรุมตบตี ถูกทุบตีด้วยไม้ ถูกเอาข้าวของไปทิ้ง เอานมราดหัว ถูกเล่นจัดงานศพให้ ขังไว้ในห้องน้ำ เสียบประจานในโซเชี่ยล ฯ ฯลฯ ครูไม่ได้ทำอะไรโรงเรียนไม่ได้ทำอะไร
" เหมือนตกนรก "
" ฉันอยากตาย "
นั้นเป็นประโยคสุดท้ายในสมุดบันทึก ก่อนที่สาวน้อยวัย 14 จะปล่อยร่างปลิดปลิวลงมาจากอาคารชั้น 7 ร่างเล็ก ๆ ของเธอร่วงลงมากระแทกพื้นอย่างแรง เด็กน้อยเสียชีวิตทันที ..... ไม่มีอาจารย์คนใดที่คิดจะช่วยลูกสาวของฉัน
พ่อของสาวน้อยเอ่ยด้วยความปวดร้าว เพราะคิดว่าควรต้องมีคนรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น พ่อจึงทำทุกอย่างเพื่อทวงความยุติธรรมให้ลูกที่จากไป
พ่อของเด็กสาวฟ้องโรงเรียนในปีแรก แต่ทางโรงเรียนออกมาบอกว่า
" ไม่มีข้อมูล ไม่มีหลักฐาน ไม่มีการกลั่นแกล้ง "
" การกลั่นแกล้งรุนแรงจนไปถึงการฆ่าตัวตาย มันเป็นไปได้ต่ำมาก "
"สาเหตุของการฆ่าตัวตายไม่ได้อยู่ในโรงเรียน แต่เป็นเรื่องของครอบครัว"
นั่น .... ตอกย้ำความเจ็บปวดให้พ่อและแม่มากขึ้น ข่าวลือด้านแย่ๆ ของครอบครัวถูกปล่อยลงเวปไซร์ รวมทั้งในไลน์กลุ่มของผู้ปกครอง
นอกจากต้องสูญเสียลูกสาวแล้ว ครอบครัวยังต้องผจญกับข่าวใส่ร้ายแย่ ๆ มันจึงยิ่งกว่าเจ็บปวด
พ่อและแม่ พยายามรวบรวมหลักฐาน การกระทำ การโดนกลั่นแกล้งที่ลูกสาวต้องเผชิญ ทั้งจากสมุดบันทึก จากบัญชีโซเชี่ยลฯ รวมทั้งการให้ปากคำของคนที่อยู่ในเหตุการณ์การกลั่นแกล้ง ยิ่งได้รู้ยิ่งปวดร้าวในใจ 4 ปี ผ่านไป ทั้งพ่อแม่และทีมทนาย ยื่นหลักฐานร้องเรียนเหตุฆ่าตัวตายจากการโดนกลั่นแกล้งของลูกสาวอีกครั้ง สุดท้าย ด้วยหลักฐานมากมายที่ทางพ่อแม่รวบรวมได้ ทางโรงเรียนจึงไม่อาจปฎิเสธความรับผิดชอบได้อีก ทุกคนออกมาก้มหัวแสดงความเสียใจและขอโทษต่อครอบครัวเด็กสาวที่เสียชีวิต " เราจะทำอย่างรอบคอบเพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นอีก "
ที่มา: ซากุระเที่ยงคืน