วันนี้มาต่อกันที่ EP 3 

มาตามติดชีวิตพนักงานออฟฟิศที่ตกหลุมเสน่ห์พี่พนักงานฝ่ายช่างหน้าคมกันเถอะ

ถ้าพร้อมแล้ว ไปอ่านกันเลย

บทที่ 3

 

“สวัสดีครับ” นี่คงจะเป็นคำพูดติดปากของผมไปทุกวันหลังจากนี้เมื่อเปิดประตูห้องทำงานเข้าไปเจอพี่ ๆ ร่วมแผนก วันนี้พี่หญิงและพี่นิพนธ์มาถึงก่อนผมแถมยังเริ่มทำงานแล้วด้วยสิ แต่ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือผมรู้สึกได้ว่าวันนี้บรรยากาศแปลก ๆ เหมือนมีก้อนเมฆสีดำปกคลุมไปทั่วห้อง

“สวัสดีฟีฟ่า”

“สวัสดีครับพี่เหมียว” อยู่ดี ๆ ก็มีมือมาจับตรงไหล่จากข้างหลังทำเอาตกใจไม่น้อย แต่ก็เก็บอาการไว้ได้ทัน

“ทำไมบรรยากาศมันแปลก ๆ เหมือนฝนจะตกในห้อง” พี่แมวเหมียวกระซิบพูด

ไม่ใช่แค่ผมแล้วล่ะที่รู้สึกได้

“มากันครบแล้วนะ ผมมีเรื่องจะแจ้งให้ทุกคนทราบ”

พี่นิพนธ์เดินออกมาจากห้องเล็ก ๆ จะเรียกว่าห้องก็คงไม่เชิงเพราะเป็นเพียงพื้นที่ที่ใช้ฉากกั้นปิดเอาไว้ให้เป็นส่วนตัว

“มีอะไรหรอคะพี่” เสียงพี่แมวเหมียวดังขึ้นขัดกับความอึมครึมในห้องตอนนี้

“พี่จะลาออก” อันนี้เป็นน้ำเสียงแน่วแน่ของพี่หญิง

“อะไรนะครับ” ผมถามย้ำเพื่อความแน่ใจ และดูเหมือนจะเป็นการถามออกไปแทนพี่แมวเหมียวที่หันมามองหน้ากันด้วย

“อย่างที่หญิงบอกทุกคน หญิงจะลาออกสิ้นเดือนนี้ เพราะฉะนั้นช่วงบ่ายผมคงต้องขอประชุมเพื่อปรับเปลี่ยนรูปแบบงานเล็กน้อย อันที่จริงอยากจะประชุมช่วงเช้านะแต่ผมมีประชุมกับผู้บริหาร” พี่นิพนธ์พูดจริงจังท่ามกลางความเงียบ

เงียบแบบเงียบกริบเลยล่ะครับ

พี่หญิงขอลาออก ช่างเป็นข่าวดีต้อนรับการทำงานวันที่สามเสียเหลือเกิน

ผมประชด

บรรยากาศอึมครึมเริ่มคลี่คลายด้วยพลังงานอันล้นเหลือของพี่แมวเหมียวที่ขยันเข้ามาสิงสถิตใกล้ตัวผม ถ้าจะใกล้ขนาดนี้ก็เข้ามาสิงในร่างกายผมเถอะครับและก็เป็นพี่หญิงอีกเช่นเคยที่คอยส่งเสียงปราม แถมช่วงเช้าของวันผ่านไปจนเข้าสู่การทำงานช่วงบ่ายผมก็ยังไม่เห็นหน้าช่างคนใหม่ให้พอเป็นอาหารสายตาทั้งที่เมื่อวานขยันเดินผ่านหน้าห้องทำงานผมออกจะบ่อย

แล้วผมจะไปสนใจทำไมกัน

ห้องทำงานกลับเข้าสู่สภาวะความแปรปรวนทางอากาศอีกครั้งเมื่อเก้าอี้ทุกตัวเลื่อนไปนั่งอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานพี่นิพนธ์ซึ่งตั้งอยู่หลังสุดของห้อง

“อย่างที่ผมแจ้งไปเมื่อเช้าว่าหญิงจะลาออก พูดตรง ๆ ว่าผมเสียดายคนเก่งอย่างหญิงนะ แต่ด้วยปัญหาทางบ้านของหญิงผมก็เข้าใจ ในเมื่อหญิงจะลาออกบวกกับฟีฟ่าเพิ่งมาทำงานใหม่อาจจะมีผลกระทบกับงานอยู่บ้าง” พี่นิพนธ์วางมือลงบนโต๊ะด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ผมจะให้ฟีฟ่ารับช่วงต่อจากหญิงดูแลเรื่องการประสานงานกับแผนกช่าง”

ประสานงานกับแผนกช่าง

นี่ผมจะได้ประสานงานกับพี่ภูผา

พูดตรง ๆ เลยครับว่าตอนนี้ผมไม่ได้นึกถึงสมาชิกแผนกช่างคนอื่น ๆ เลย

แบบนี้ผมควรจะดีใจหรือเสียใจที่พี่หญิงลาออกกันล่ะครับ

“ให้หนูดูแลงานส่วนนี้ต่อจากพี่หญิงก็ได้ค่ะ” พี่แมวเหมียวเสนอตัวเอง

“ไม่ได้” และพี่นิพนธ์ก็ปฏิเสธกลับแบบไม่เสียเวลาคิด

“ทำไมล่ะคะ หนูก็ทำในส่วนนี้ได้นะ” น้ำเสียงพี่เหมียวอ้อนวอนสุดพลัง

“ผมอยากให้คุณดูในส่วนเดิมเพราะคุณมีความชำนาญและคล่องตัว ฟีฟ่าเป็นผู้ชายให้ดูแลประสานกับช่างน่ะดีแล้ว อีกอย่างคนใหม่ที่จะเข้ามาเรายังไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย”

ฟังดูดีและมีเหตุผลที่สุด ผมเคารพในการตัดสินใจของพี่ครับหัวหน้า

ถึงจะรู้ก็ตามว่าฝ่ายช่างมีแต่ผู้ชายที่ออกจะบ้าบิ่น ลำพังบอบบางอย่างผมคงไม่มีแรงต้านทานแต่การได้ขยับเข้าไปทำงานใกล้กับพี่ภูผามากขึ้นมันก็ทำให้แอบรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

นี่ผมชอบพี่เขาเข้าแล้วใช่ไหม

ใช่ครับ (ตอบตัวเอง)

ชอบทั้งที่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ชาย แต่ก็ช่างเถอะระหว่างที่ผมยังไม่เจอใครที่ถูกชะตาพอจะคบเป็นแฟน การได้แอบมองใครสักคนก็คงพอเป็นสีสันให้ชีวิตมีความสุขไปกับการทำงานในแต่ละวัน

คิดไปไกลอีกแล้วครับกลับมาสนใจเรื่องตรงหน้าดีกว่าเพราะตอนนี้มีใครสักคนเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานและทุกสายตาก็มองไปที่เขาคนนั้น

และเขาคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน

คนที่ผมเพิ่งคิดถึง เอ่อ...พูดถึงนั่นล่ะครับ

พี่ภูผา

“ประชุมกันอยู่หรอครับ งั้นไว้ผมมาใหม่อีกรอบ” เจ้าตัวเตรียมจะหมุนตัวเดินออกจากห้อง

“ไม่เป็นไรเข้ามาได้เลย ผมประชุมเสร็จแล้ว หญิงคุณไปทำงานต่อได้เลยผมขอคุยกับสองคนนี้ต่ออีกหน่อย”

“ค่ะ” พี่หญิงรับคำแล้วเดินออกไป

ผมแอบมองตามหลังพี่หญิงไปและพี่แมวเมียวก็ไม่ต่างกัน ผมยิ้มให้พี่เขาไปเป็นการสานสัมพันธ์ เอ่อ... จะเรียกว่าทักทายก็ได้นะ

และอีกฝ่ายก็ยิ้มกลับมาให้ผม หรือยิ้มตอบพี่แมวเหมียวที่ฉีกยิ้มจนเห็นไรฟันผมเริ่มไม่แน่ใจ

“หล่ออะ” พี่แมวเหมียวพึมพำแล้วหันมามองหน้าผม ผมเลยฉีกยิ้มกว้างเห็นไรฟันให้พี่แมวเหมียว

ถึงผมไม่หล่อแต่ผมก็ยิ้มได้นะครับ

“เอาล่ะ พวกคุณสองคน ผมมีเรื่องจะมอบหมายให้ทำ...”

สรุปง่าย ๆ จากการประชุมในวันนี้ ตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไปผมจะต้องเรียนงานกับพี่หญิงและให้รับหน้าที่ประสานงานกับแผนกช่างแทนพี่หญิงแบบเต็มตัวโดยพี่หญิงจะคอยตรวจงานให้เท่านั้นและบางงานแอดมินจะต้องเข้าไปร่วมตรวจสอบการทำงานกับแผนกช่างด้วยเพราะที่ประชุมผู้บริหารแจ้งมาว่าบางงานยังไม่เป็นไปตามใบแจ้งงาน หรือง่าย ๆ ว่ายังไม่เป็นที่พอใจนั่นเอง ส่วนพี่แมวเหมียวก็ต้องหอบเอางานที่สอนผมมาได้สองวันกลับไปทำตามเดิมและเตรียมสอนพนักงานคนใหม่ที่จะเข้ามา

ช่างเป็นการแบ่งงานที่ลงตัว

ผมชักอยากจะเรียนรู้งานจากพี่หญิงเร็ว ๆ แล้วสิครับ

พอดีผมเป็นคนกระตือรือร้นที่จะทำงานอ่ะครับ