ลุงผมฆ่า"ผียาวาย"

     ผมยังจำได้ว่าช่วงเวลานั้นผมมีอายุประมาณ 7-8 ขวบช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาของสงครามซึ่งอยู่ระหว่างปีคศ 1978.ตอนนั้นครอบครัวของผมได้ย้ายไปอยู่หมู่บ้านแห่งหนึ่งที่ติดกับภูเขาลูกนึงและภูเขาลูกนั้นแหละที่เป็นภูเขาที่มี"ผียาวาย"อาศัยอยู่ซึ่งผีตัวนั้นมันดุมากถ้าใครทำผิดเช่นทำอะไรมั่วซั่ว,ตัดต้นไม้ใหญ่,ทำลายป่า...อะไรแบบนี้คือผิดผีตัวนั้นเลยซึ่งมันจะมาฆ่าและจะมาทำไรพวกเราเลย.

     ซึ่งในปีนั้นครอบครัวของผมได้ทำไร่อัน1อยู่ใกล้ตีนภูเขาลูกนั้นระยะทางระหว่างไร่ของเราไปยังหมู่บ้านก็ไม่ไกลเท่าไหร่และถ้าอยู่ที่ไร่ก็สามารถได้ยินเสียงจากคนในหมู่บ้านได้และได้ยินเสียงไก่เสียงหมูเสียงหมาเลยแต่ขอบไร่ของเราคือติดกับประดงดิบเลยในช่วงนั้นทุกวันนี้ก็ยังคงเป็นป่าดงดิบอยู่เหมือนเดิม,ซึ่งครอบครัวของผมก็เป็นครอบครัวที่มาทำไร่ใหม่และผมก็มีป้าคนนึงที่ครอบครัวของเขาก็ทำไร่ของพวกเขาอยู่ข้างไร่ของเราและพวกเขาก็ทำมาแล้ว 1 ปี.และมีครอบครัวของลุงคนนึงแต่ไม่ใช่ลงของผมได้ทำไล่อยู่ใกล้กินเขามากที่สุด .ซึ่งอยู่มาวันหนึ่งก็มีชายคนนึงเดินมาถามลุงว่า:ลุงทำไร่อยู่ที่นี่เหรอ. ลุงก็เลยตอบว่าใช่แล้วครอบครัวของลุงทำไร่อยู่นี่แหละแล้วเองไปไหนมาล่ะแล้วผู้ชายคนนั้นก็เลยตอบมาว่าโอ้ผมไปล่ามาครับแค่ผ่านทางมาเฉยๆก็เลยมาแวะ. แล้วบทสนทนาก็จบลงไปแบบนั้นเลยโดยที่ลุงคนนั้นไม่รู้เลยว่าชายคนที่มาถามเขานั่นเป็นผียาวายไม่ใช่คน. แล้วหลังจากนั้นอีก 2-3 วันลุงคนนั้นกลับภรรยาของเขาก็ได้ไปทำไร่แบบปกติจนกระทั่งถึงตอนสวยไม่มีอะไรจะกินลุงก็เลยไปหาปลาจากลำธารที่อยู่ใกล้ๆและก็หาได้ปูจำนวนหนึ่งและปลาจำนวน หนึ่ง. หลังจากเอามาทำกินแล้วก็ยังเหลือปูอีก 2-3 ตัวเขาก็เลยนึกว่าจะทิ้งไว้ก็เสียเปล่าเขาก็เลยเอาไปย่าง,จากการกระทำของเขาทำให้มีกลิ่นแรงก็เลยทำให้ผิดผียาวายตัวนั้น. ผียาวายก็เลยมากินเลือดของลูกของพวกเขาเพื่อเป็นการชดเชยที่เขาทำผิด,หลังจากนั้นในตอนฟ้าใกล้มืดลูกของพวกเขาก็เลยออกอาการและหลังจากนั้นอีกไม่นานลูกคนนั้นก็ได้เสียชีวิตลง,ลุงคนนั้นก็เลยมาขอให้ลุงของผมช่วยแก้แค้นให้เขา, หลังจากผ่านไป 2 วันลุงของผมกับลุงคนนั้นก็เลยตัดสินใจเดินทางไปในป่าดงดิบเพื่อที่จะทำการฆ่าผีตัวนั้น.

   โดยการเดินทางในครั้งนี้พวกเขาได้มีแผนเอาไว้แล้วว่าพวกเขาจะต้องฆ่าผีตัวนี้ให้ได้หลังจากเดินเข้าไปในป่าดงดิบตั้งแต่ตอนเช้าจนใกล้ค่ำพวกเขาก็เลยตัดสินใจผักโดยการสร้างเต้นแบบโบราณคือการสร้างโครงของเต้นแบบทั่วไปและวางใบไม้ที่ใหญ่ลงบนหลังคาเพื่อที่จะเป็นหลังคาแบบชั่วคราว.หลังจากพวกเขาทำการสร้างเต็นท์เสร็จฟ้าก็มืดพอดีพวกเขาก็เลยทำกันแต่งกิน แล้วพวกเขาก็ไม่ลืมที่จะท้าทายผีตอนนี้โดยการย่างปู,เผาเผ็ด,...และกันทำแบบนี้จะทำให้ผีตัวนี้โกรธมาก. และแล้วหลังจากนั้นอีกไม่นานผีตัวนั้นก็เริ่มอาละวาดด้วยการส่งเสียงกรีดร้องอันน่าสะพรึงและทำให้เหมือนฝนจะตก,ฟ้าจะร้อง,พายุแรง,แผ่นดินจะไหว,ต้นไม้จะข้น,ในขณะนั้นลุงของผมรู้ได้เลยทันทีว่าผีตัวนี้เริ่มที่จะออกมาแล้วลุงของผมก็เลยเตรียมวิชาคมของเขาเพื่อที่จะรับมือกับผีตอนนี้เพราะมันเป็นผีที่ดุมากลุงของผมก็เลยจะใช้ของหนักกะให้มันตายทันทีเลยและหลังจากที่ลุงของผมก็ปล่อยควายธนูของเขาไปโจมตีกับผีตัวนั้น. หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของผีตนนั้นและหลังจากนั้นอีกไม่นานทุกอย่างก็เงียบแล้วลุงของ

ผมก็เลยบอกกับลุงคนนั้นว่าเท่านี้ก็เสร็จเรียบร้อยแล้วถ้ามันเงียบแบบนี้แสดงว่ามันตายแล้วลุงคนนั้นก็เลยรู้สึกขอบคุณลุงของผมเป็นมากที่ช่วยแก้แค้นให้กับเขา.