“ถ้าไม่ตั้งใจ ก็จะไม่เก่งเกินใคร”
“ถ้าไม่ตั้งใจ ก็จะไม่เก่งเกินใคร”
HOW I LIKE นี่คือชื่อเพลงๆนึงของ youngohm ครับ มันเป็นเพลงเก่าเมื่อ 6ปีที่แล้ว และในสมัยนั้นยังโอมก็ยังไม่ได้ดังในระดับประเทศเหมือนในทุกวันนี้เลย
ผมพึ่งได้ฟังเพลงนี้ครั้งแรกเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เองครับ ทั้งที่เพลงนี้เขาก็ปล่อยออกมาตั้งหลายปีแล้ว รู้สึกเสียดายเหมือนกันที่พึ่งได้กดเข้าไปฟังครั้งแรกทั้งที่ก็เห็นผ่านๆตามาก็หลายครั้งแล้วก็ตาม ในเพลงๆนี้จะเล่าถึงความลำบากของยังโอมในช่วงแรกๆของเขาในการทำเพลง ว่าเขาต้องเจอกับอะไรบ้าง แล้วคนรอบๆข้างเขาคิดยังไงกับสิ่งที่เขาทำในวันที่มันยังไม่ประสบความสำเร็จ และวิธีคิดของเขาที่ไม่หยุดที่จะยอมแพ้ในสิ่งที่เขาต้องเจอ
แต่สิ่งที่ผมอยากจะสื่อในวันนี้ไม่ใช่ว่าจะมายกย่องยังโอมหรอกนะ เพียงแต่ในเพลงๆนี้ เพลงที่ผมพูดถึงไปในต้นเรื่อง มันมีประโยคๆนึงที่ฝังเข้ามาในหัวตั้งแต่ที่ได้ฟังครั้งแรกที่ได้ฟัง “ถ้าผมไม่ตั้งใจ ผมก็จะไม่เก่งเกินใคร” ฟังแล้วมันดูเป็นคำที่เรียบง่ายมากเลยนะ แต่มันก็แปลกมากที่ผมไม่สามารถลบคำๆนี้ออกจากหัวได้เลยแม้จะผ่านมาหลายวันแล้วก็ตาม คำๆนี้มันส่งผลโดยตรงกับความคิดหลายๆอย่างของผม เพราะหลังจากฟังเพลงนี้ไปแล้วผมก็ถามตัวเองเสมอเลยว่า “สิ่งที่ผมกำลังทำอยู่ในตอนนี้ ผมได้ตั้งใจทำมันจริงๆหรือเปล่า”
ผมได้ตั้งใจทำมันจริงๆหรือป่าวในสิ่งที่กำลังทำอยู่ ทั้งเรื่องการเขียน ทั้งเรื่องงาน หรือแม้แต่เรื่องของการใช้ชีวิต แต่พอได้คิดถึงเรื่องเหล่านี้นานเข้าๆก็รู้เลยว่าหลายเรื่องที่ผมเคยทำไป ผมสามารถทำได้ดีกว่านี้ เพียงแต่ผมไม่เคยที่จะพยายามทำมันให้ดีที่สุด หลายครั้งทำเพื่อให้มันผ่านไปให้เร็วที่สุด ส่วนผลลัพธ์น่ะหรอ “ขอแค่ผมพอใจกับมันก็พอแล้ว”
ถึงแม้ผมจะปฎิเสธมาตลอด แต่ลึกๆแล้วผมก็เป็นคนแบบนี้ เพราะไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามที่ผมทำ สิ่งแรกที่ผมจะเริ่มทำคือการคิดวิธีที่จะทำมันให้เสร็จเร็วที่สุด ถึงแม้ว่าสิ่งที่ทำจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด แต่ถ้าเทียบกันแล้วมันช่วยประหยัดเวลาให้ผมได้เยอะ การทำแบบนั้นก็ถือว่าคุ้มแล้วสำหรับผม
ผมจะขอยกตัวอย่างในเรื่องการเขียนนะ ถ้านับตั้งแต่วันแรก จนถึงตอนนี้ ผมเริ่มหัดเขียนงานมาแล้วเกือบจะ 2ปี ออกหนังสือของตัวเองมาแล้ว 1เล่ม แต่ผมก็ยังไม่สามารถเรียกตัวเองว่าคนที่เก่งได้เลย เพราะทุกงานที่ผมเขียน ทุกเรื่องที่ผมเล่า ผมแค่ตั้งใจทำให้มันจบในแบบที่ผมพอใจ และที่แน่นอนเลย มันก็ต้องเร็วด้วยเหมือนกัน
เพราะเป็นแบบนี้ทุกงานที่ผมเขียน ทุกเรื่องที่ผมเล่า มันถึงไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดที่ผมนั้นทำได้ เพราะผมมองหาแต่สิ่งที่ง่ายที่สุด ไม่เคยพยายามเต็มที่ให้กับสิ่งที่ทำอยู่ ผมในตอนนี้จึงไม่ได้พัฒนาในแบบที่มันควรจะเป็น และถึงแม้ผมจะไม่เคยหยุดที่จะเขียนเลย แต่ก็ไม่เคยที่จะพยายามกับมันอย่างเต็มที่เหมือนกัน ผมในตอนนี้เลยรู้สึกว่าตัวเองนั้นไม่ได้มีความพัฒนาด้านการเขียนเลย
ผมกำลังติดตามคนๆนึงอยู่ครับ เขาเป็นคนที่น่าสนใจมาก เขาชื่อหมิง แต่ชื่อที่หลายๆคนรู้จักคงจะต้องเรียกว่า “ล่ามพระยา” เขาอายุไกล้เคียงกับผมครับ และก็มีความฝันที่จะเป็นนักเขียนเหมือนกันด้วย แต่สิ่งที่ต่างระหว่างผมกับเขา คือเขาเป็นคนที่พยายามกับมันอย่างเต็มที่ เขาทำมันทุกวันและทำมันดีขึ้นในทุกๆวัน และตามที่ผมรู้ เขาพึ่งเริ่มเขียนงานจริงๆจังๆแบบนี้แค่ 3เดือนกว่าเอง และถ้าให้เขามาเทียบกับผมที่ทำมาแล้ว 2ปีกว่า เขาเก่งกว่าผมหลายขุมเลย555
กับคนนึงที่มีความตั้งใจเต็มเปี่ยม กับอีกคนที่มีความตั้งใจแบบครึ่งๆกลางๆ ผลลัพธ์ของความพยายามของทั้งสองคนต่างออกมาที่ผลงาน คนนึงประสบความสำเร็จ อีกคนจมอยู่ที่เดิม เพราะผมไม่ได้ตั้งใจเต็มที่ ผมถึงได้หยุดอยู่แค่นี้ เหมือนกับคำว่า “ถ้าไม่ตั้งใจ ก็จะไม่เก่งเกินใคร” แม้จะทำมานาน แม้จะมีประสบการณ์ที่สะสมมากว่า 2ปี แต่มันก็ยังไม่พอที่จะทำให้ผมเก่งขึ้นกว่านี้ ต้องตั้งใจมากกว่านี้ ต้องขยันเรียนรู้สิ่งใหม่ๆที่เข้ามาเสมอ และต้องพยายามพัฒนาฝีมือตัวเองในทุกๆวัน เพราะถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป ผมคงไม่ได้เป็นคนในแบบที่ตัวเองฝันไว้แน่นอน
สุดท้ายแล้วผมก็แค่คนๆนึงที่ฝันอยากจะเป็นนักเขียน อยากจะประสบความสำเร็จในการเขียนงาน อยากจะเลี้ยงชีพตัวเองด้วยการเขียนหนังสือ แต่จะทำมันสำเร็จได้หรือไม่มันก็อยู่ที่ความพยายามและความตั้งใจของตัวผมเอง ผมต้องขอบคุณเพลงๆนี้ของยังโอม ที่ทำให้ผมได้ย้อนกลับมาทบทวนตัวเองอีกครั้ง ผมต้องขอบคุณความพยายามและความตั้งใจของคุณหมิง(ล่ามพระยา) ที่ทำให้ผมเห็นได้ถึงความแตกต่างของคนที่ตั้งใจจริงๆ กับคนที่ตั้งใจแบบครึ่งๆกลางๆ และผมก็อยากขอบคุณตัวเองที่อย่างน้อยก็ยังคิดได้ และไม่ยอมที่จะจมอยู่ในจุดๆนี้อีกต่อไป
ผมอยากให้ทุกคนที่กำลังตั้งใจทำในสิ่งที่คุณชอบอยู่ ผมอยากให้คุณทบทวนอีกที ว่าคุณกำลังทำมันแบบเต็มที่อยู่หรือป่าว หรือแค่ทำเพื่อให้ได้ทำ อยากอยู่สูงกว่าจุดที่อยู่ตอนนี้มั้ย งั้นลองตั้งใจกับมันมากกว่านี้อีกหน่อย ตั้งใจทำสิ่งที่ทำอยู่ให้มันดีขึ้นกว่าเดิม ดีขึ้นกว่าเดิมในทุกๆครั้งที่ทำ เพราะถ้าคุณเริ่มพอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่ คุณก็จะไม่ได้พัฒนาไปไหนอีกเลย เหมือนกับผม ที่จมอยู่จุดเดิมมานาน กว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองยังทำได้ดีมากกว่านี้ ถ้าพยายามมากกว่านี้ ถ้าตั้งใจมากกว่านี้ ผลของมันก็จะดีขึ้นมากกว่าที่เราทำอยู่ในตอนนี้เหมือนกัน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ😊