ควรรู้สึกอย่างไร ที่ต้องเข้าออฟฟิศ เพื่อไปทำงานให้คนที่ "WFH"
ขออนุญาตใช้พื้นที่นี้ในการระบายความรู้สึกหน่อยครับ ผมทำงานอยู่องค์กรแห่งหนึ่ง อย่างที่รู้ๆกันว่าด้วยโรค Covid ที่ระบาดหนักมากในช่วงนี้
หลายๆที่ก็ได้มีมาตรการ WFH กัน รวมถึงที่ทำงานผมด้วยโดยแต่ละแผนกก็จะคุยกันว่าใครจะมาออฟฟิศ หรือใครจะ WFH วันไหนบ้าง มีข้อแม้ว่าจะยังไงก็ตามถ้ามีงานเร่งด่วนมากหรือต้องส่งงานก็ต้องเข้ามา และผมก็เชื่อว่าด้วยสถานการณ์อย่างนี้ใครๆก็ไม่อยากเสี่ยงเดินทางมาออฟฟิศ
ตลอดช่วงระยะเวลา WFH ที่ผ่านมา สำหรับผมแล้ว(ย้ำว่าสำหรับผมนะครับ) ผมมองว่าการที่ผมทำงานที่ออฟฟิศจะทำงานได้ "ดีกว่า" การที่ผม WFH ทั้งด้วยเรื่องของสภาพแวดล้อม อุปกรณ์ที่ครบครัน หรือความกดดันจากหัวหน้า(ที่เข้ามาวันนั้นพอดี) ดังนั้น ในขณะที่ผมมีเวรเข้าออฟฟิศ ผมจะพยามตั้งใจเคลียงานที่ผมรับผิดชอบให้ได้มากที่สุด โฟกัสกับมันที่สุดเพื่อให้เหลืองานกลับไป WFH น้อยที่สุดเพราะผมรู้สึกว่าอยู่บ้านทำงานได้น้อยกว่าที่ออฟฟิศ และที่สำคัญที่สุดก็คือผมไม่อยากให้งานผมต้องเป็นภาระของใครก็ตามที่เข้ามาออฟฟิศ (อาจมีบ้างแต่น้อยมาก เพราะผมมักจะให้คนที่ออฟฟิศส่งไฟล์ให้ในกรณีที่เร่งด่วนจริงๆ)
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นที่ผ่านมาคือ มีหลายครั้งมากที่ผมเข้ามาออฟฟิศเพื่อเข้ามาทำงานตัวเองแต่กลับโดนหัวหน้าบางคน (ในส่วนที่ผมทำงานมีผู้บริหารหลายคนครับตามลำดับขั้นไป) สั่งให้แก้งานคนอื่น ทำงานของคนอื่น เดินส่งงานให้คนอื่น ซึ่งในขณะนั้นคือคนที่ "WFH อยู่บ้าน" ด้วยเหตุผลที่ว่างานจะได้ไม่สะดุด ถึงแม้ว่าคนอื่นในที่นี้จะเป็นคนแผนกเดียวกัน แต่เราก็แบ่งงานกันชัดเจนว่าใครรับผิดชอบงานไหน ผมเจอแบบนี้หลายครั้งและเจอมากกว่าใครเพื่อนโดยผมก็ไม่รู้เหตุผลเหมือนกันว่าทำไม ทำให้ในบางครั้งผมทำงานตัวเองไม่เสร็จเพราะมัวแต่ทำงานของคนอื่นอยู่ และส่งผลให้ผมต้องเข้ามาออฟฟิศในวันถัดมาเพื่อมาสะสางงานตัวเอง พูดตรงๆคือความเหนื่อยและความรู้สึกผมมันเต็มไปด้วยข้อกังขาหลายอย่างในใจครับ
จนล่าสุดคือเร็วๆนี้ที่คนติดเชื่อ+เสียชีวิตเพิ่มขึ้นสูงมากอย่างที่ทุกท่านได้ติดตามข่าว หัวหน้าบางคน (คนที่สั่งให้ผมทำงานคนอื่นอะแหละ) ก็พูดกับหลายๆคนในออฟฟิศผมว่า "เราควรจะจำกัดคนให้มาให้น้อยที่สุด ให้มาแผนกละคน/วัน มันเสี่ยง ถ้าไม่จำเป็นหรือมีอะไรเร่งด่วนก็ไม่ต้องมา ให้ทำงานอยู่บ้าน" ตอนนั้นผมรู้สึกว่าแอบดีใจที่หัวหน้าให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ แต่สิ่งต่อมาที่ผมได้รับคือ หัวหน้าท่านนี้สั่งให้ผมเข้าออฟฟิศมาก่อนในวันถัดไปเพื่อมาเคลียงานของผมก่อน (คือหัวหน้าเลือกที่จะตรวจงานของผมก่อน) ส่วนคนอื่นในแผนกก็ยังไม่ต้องมา แต่ก็มีคนในแผนกแย้งว่ามีงานของเขาที่เร่งด่วนที่ต้องส่งเหมือนกัน คำตอบที่ผมได้รับจากหัวหน้าคือ... "ก็ไม่เป็นไร ให้XX(ผม)ทำให้แทนก็ได้ ส่วนงานของXX(ผม)ก็ถ้าไม่เสร็จค่อยเข้ามาอีกวันต่อไป"
หลังจากที่ผมได้ยินแบบนั้นผมได้แต่ตอบไปว่า "ครับ..." หน้าอาจจะไม่ได้แสดงความรู้สึก แต่ข้างในคือจุกมาก เต็มไปด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก ผมเก็บไปคิดตั้งแต่ขับรถมาจนถึงบ้าน เกิดคำถามผุดเข้ามาในผมประมาณว่า
"เราอีกแล้วเหรอ..?"
"ทำไม หัวหน้าไม่ให้คนที่รับผิดชอบงานนี้มาทำที่ออฟฟิศก่อนผม(วะ) ถ้างานนี้มันด่วน?"
"แล้วคนที่รับผิดชอบงานนี้ที่ WFH ให้ทำไรอะ เพราะผมทำงานแทนแล้ว แล้วจะใช้คำว่า WFH เพื่อ?"
"มันยุติธรรมกับผมมั้ย? แทนที่จะได้เคลียงานตัวเองให้เสร็จ ต้องเข้ามาเสี่ยงเพื่อทำงานให้คนอื่นด้วย จนงานตัวเองก็ไม่เสร็จซักที แล้วก็ต้องเข้าออฟฟิศอีกเรื่อยๆ มาเสี่ยงอีกเรื่อยๆ"
มันเป็นความรู้สึกที่ผมอัดอั้นแต่ก็อธิบายไม่ถูกครับ ผมถอนหายใจทั้งวัน เต็มไปด้วยความงงความสงสัย ไม่คิดว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นกับผมไม่หยุด ผมรู้สึกว่าผมไม่มีความสุขกับการทำงานแล้ว
ผมทำงานเพื่อรับเงินเดือน ผมไม่ได้ทำเพื่อการกุศล
ทำไมผมต้องมานั่งทำงานงกๆ ในขณะที่บางคนไม่ต้องทำอะไรเลย
ถ้าทำแบบนี้แล้วถามว่าผมได้ขึ้นเงินเดือนมากกว่าคนอื่นมั้ย จากอดีตของผมที่ผ่านมา ผมกล้าพูดเลยว่า "ไม่"
ท้ายสุด ผมเสียใจกับเรื่องนี้มากจริงๆครับ
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ครับ