รู้ไหมครับว่า ทำไมบางคนโรคมาก บางคนโรคน้อย ?

         ความไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐ นี่คือสิ่งที่ทุกคนปราถนามาตั้งแต่เกิด ทุกคนอยากมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ แต่รู้ไหมครับว่า บางคนเทียวเข้าโรงพยาบาล เข้าคลินิกหมอจนเคยชิน สิ้นเปลืองกับค่าดูแลรักษาสุขภาพมากมาย บางคนไม่เคยแม้แต่จะไปตรวจสุขภาพ แทบจะไม่รู้ความเจ็บไข้ได้ป่วย ถ้าถามคุณหมอ คุณหมอก็จะตอบตามหลักวิชาการว่า เพราะพฤติกรรมการใช้ชีวิตแตกต่างกัน การดูแลสุขภาพแตกต่างกัน ถูกครับ แต่ดูเหมือนจะถูกไม่หมด เพราะบางคนมีโรคประจำตัวมาตั้งเกิด บางคนมีโรคประจำตัวตั้งแต่วัยหนุ่มสาว เพราะอะไร ?

         พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในจูฬกัมมวิภังคสูตรว่า  ผู้ใด ชอบเบียดเบียนสัตว์ด้วยฝ่ามือ  ก้อนดิน  ท่อนไม้ หรือด้วยศาสตรา เป็นอาจิณ เขาตายไป จะเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก หรือไม่ถ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะเป็นคนมีโรคมาก (โรคกรรมโรคเวรรักษายาก)  ส่วนผู้ที่มีพฤติกรรมตรงข้าม คือเป็นคนมีเมตตา รักเอ็นดูสัตว์  เขาตายไป จะเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ หรือไม่ถ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะเป็นคนมีโรคน้อย