เนินงูใหญ่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของโอไฮโอ

The Great Serpent Mound เป็นดินจำลองก่อนประวัติศาสตร์ของงูที่คลายตัวซึ่งตั้งอยู่บนสันเขารูปลิ่มนูนเล็กน้อยในเนินเขากลิ้งทางตอนใต้ของโอไฮโอซึ่งสามารถมองเห็นทางน้ำที่เรียกว่า Brush Creek จากปลายจมูกถึงปลายหางหุ่นมีความยาว 1,370 ฟุตและมีความสูงแตกต่างกันไปตั้งแต่น้อยกว่าหนึ่งฟุตจนถึงมากกว่าสามฟุต ตามแนวโค้งของผืนดินที่มันวางตัวอยู่ส่วนหัวของพญานาคจะเข้าหาหน้าผาเหนือลำธารขณะที่ร่างกายของมันหมุนไปมามากกว่าแปดร้อยฟุตเจ็ดขดและสิ้นสุดที่หางสามขด หัวมีปากที่เปิดและดูเหมือนจะกลืนไข่หรืออาจจะเป็นดวงอาทิตย์

เชื่อกันว่า Serpent Mound ถูกสร้างขึ้นโดยวัฒนธรรม Adena ซึ่งอาศัยอยู่ในหุบเขาโอไฮโอตั้งแต่ประมาณ 800 องศาเซลเซียสไปจนถึงประมาณ 100 องศาเซลเซียส Adena มีชื่อเสียงในด้านการขุดดินที่ซับซ้อนและการสร้าง "วงกลมศักดิ์สิทธิ์" ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลวิทยาของพวกเขา อย่างไรก็ตามไม่พบสิ่งประดิษฐ์ที่เกี่ยวข้องกับ Adena ใน Serpent Mound การศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ระบุว่า Serpent Mound นั้นล่าสุดกว่าเส้นเวลาของ Adena มากและตอนนี้มีสาเหตุมาจากวัฒนธรรม Fort Ancient ซึ่งอยู่ในพื้นที่ระหว่าง 1,000 - 1550 ce การหาคาร์บอนของถ่านไม้ที่พบในสถานที่ฝังศพ neraby ได้เชื่อมโยงกัน เนินงูใหญ่ไปยังป้อมคนโบราณ ยังคงมีข้อสงสัยบางประการเกี่ยวกับการเชื่อมต่อ Fort Ancient เช่น เนินดินไม่มีสิ่งประดิษฐ์ซึ่งโดยทั่วไปแล้ววัฒนธรรมโบราณของป้อมจะฝังอยู่ในกองดิน เนินดินยังไม่เป็นลักษณะเฉพาะสำหรับกลุ่มนั้นเนื่องจากคนโบราณฟอร์ตมักไม่ฝังศพของพวกเขาในลักษณะของการฝังศพที่พบในบริเวณใกล้เคียงกับรูปจำลอง

มีการตีความรูปจำลองงูมากมายและโครงสร้างรูปไข่ที่กำลังจะยึด บางคนคิดว่าโครงสร้างเป็นตัวแทนของดวงอาทิตย์และเป็นสัญลักษณ์ของคราส งูเป็นลักษณะทั่วไปในศิลปะของยุคก่อนประวัติศาสตร์ตอนปลาย (900 CE ถึง 1650 CE) ชาวอเมริกันอินเดียนในป่าตะวันออกหลายคนเชื่อว่างูใหญ่เป็นวิญญาณที่ทรงพลังของยมโลก

ส่วนหัวของ Serpent Mound อยู่ในแนวเดียวกับดวงอาทิตย์ตกในครีษมายันและขดลวดอาจอยู่ในแนวเดียวกับครีษมายันและฤดูหนาวและดวงอาทิตย์ขึ้นแบบ Equinox แนวร่วมเหล่านี้สนับสนุนแนวคิดที่ว่า Serpent Mound มีจุดประสงค์ในการทำพิธี

The Great Serpent Mound ได้รับการกำหนดให้เป็นสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์แห่งชาติโดยกระทรวงมหาดไทยของสหรัฐอเมริกาและได้รับการดูแลภายในสวนสาธารณะโดยสมาคมประวัติศาสตร์โอไฮโอ