เรื่องเล่า
ถ้าวันหนึ่ง “ไม่มีพ่อกับแม่อยู่แล้ว” คุณจะยังอยากกลับบ้านไหม
เมื่อไม่นานมานี้เว็บไซต์ต่างประเทศได้นำเรื่องราวของชาวเน็ตท่านหนึ่งมานำเสนอ โดยเรื่องราวมีอยู่ว่า
ปีที่แล้วแม่วัย 83 ปีต้องเข้ารับการผ่าตัด พวกเขาลูกๆ 6 คนยืนออกันอยู่หน้าประตูห้อง ผ่าตัดครั้งล่าสุดที่พร้อมหน้ากันน่าจะเมื่อ 20 ปีที่แล้วตอนที่พ่อเสีย
และตอนนั้นเองเธอถึงได้รู้สึกลึกๆ หลังจากพ่อจากไป แม่ก็เริ่มใช้ชีวิตแบบว่างเปล่า แม่เลี้ยงพวกเขาพี่น้อง 6 คน พี่ชาย 3 คนหลังจากแต่งงานก็ย้ายไปอยู่เมืองอื่น
พวกเขาผู้หญิง 3 คนก็มีครอบครัวของตัวเอง วันสำคัญทีถึงจะกลับมาเจอกัน โดยแม่จะเตรียมอาหาร ไว้ที่บ้าน แต่ละคนกลับมากินข้าวกัน แล้วก็รีบๆจากไป
ครอบครัวของสามีเธออยู่ไม่ไกลจากบ้าแม่ สามีเรากตัญญูมาก แม่ก็เลยยินดีมาหาบ่อยๆ ทุกครั้งที่มาก็จะหอบของมาด้วยพะรุงพะรัง ไม่ใช่ผักผลไม่ที่แม่ปลูกเองก็เป็นอาหาร ที่ท่านทำเอง มาไม่นานก็กลับ แทบจะไม่เคยค้างคืน
พวกเขามักจะขอร้องให้ท่านมาอยู่ด้วย แต่ท่านก็กลัวว่าเธอจะทำตัวลำบากในบ้านแม่สามี ให้ท่านไปอยู่กับ ลูกชาย ดีกว่า แต่ท่านก็กังวลว่า ลูกสะใภ้จะไม่ชอบ สุดท้ายก็เลยอยู่ที่บ้านเดิมคนเดียว เวลาฝนตกมักจะมีน้ำรั่ว แถมกังวลว่าฝนตกหนักบ้านจะน้ำท่วม ทำให้นอนไม่หลับทั้งคืน
พี่สะใภ้เป็นคนในเมือง ไม่ยอมกลับมาอยู่บ้านนอก แม่กังวลว่าอีกหน่อยท่านไม่อยู่แล้ว บ้านจะถูกชาวบ้านคนอื่นยึดเอาไป ก็เลยให้เอาเงินก้อนสุดท้ายที่มาให้ ลูกชายสร้างบ้านหลังใหม่ที่นั่น
เพื่อจะสร้างบ้านใหม่ ไม่รู้ว่าแม่โดนลูกสะใภ้บ่นว่าลับหลังและเสียน้ำตาไปเท่าไหร่ แม่ป่วยหนักขณะท่ี่บ้านหลังใหม่สร้างเสร็จ แม่เข้าไปอยู่ได้ไม่ถึง 3 เดือนก็ต้องไปอยู่ รพ. แทน
หลังการผ่าตัด 2 ชั่วโมงกว่าเสร็จสิ้นลง ท่านอยู่ในห้อง ICU อีกสองวันก็ตื่นขึ้นมา แม่ไม่รู้ว่าท่านป่วยระยะสุดท้ายมานานแล้ว อาการไม่ดีขึ้น แม่นอนในโรงพยาบาลถามคุณหมอตลอดว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านได้ อีกไม่กี่วันก็จะตรุษจีนแล้ว คุณหมอก็เลยใจดีอนุญาตให้กลับไปฉลองตรุษจีน
ในช่วงเวลา 2-3 วันสุดท้ายในชีวิตแม่ ท่านรอคอยลูกชายกลับบ้าน แต่พี่ชายคนโตไปประชุมที่ปักกิ่ง ส่วนพี่คนที่ 3 ก็มีงานไม่สามารถกลับมาได้ทันที คำพูดสุดท้ายของแม่ก่อนท่านจะจากไปคือ: ลูก ช่วยแม่ด้วย
วันที่ฝังศพแม่ พี่ชายสองคนถึงกลับมาถึงมาร้องไห้โศกเศร้าหน้าโลงศพ แล้วยังไง แม่จากไปแล้ว จากไปพร้อมความผิดหวังเสียใจ บางทีเธอคงลืมเรื่องนี้ไปไม่ได้ตลอดชีวิต พวกเขาส่งแม่จากไปอย่างโศกเศร้า มองไปที่บ้านหลังใหม่ที่แม่พยายามสร้างด้วยแรงเฮือกสุดท้าย นับจากนี้ไปที่นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ
ถ้าในอนาคตวันนึง พ่อกับแม่ไม่อยู่แล้ว คุณจะยังกลับบ้านมั้ย? บ้านแม่ ที่ไม่มีพ่อกับแม่ ไม่มีอะไรให้เธอคิดถึง
ความรักของแม่กับลูก ในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดทำให้ควันจางลงและทำให้เกิดประกายไฟที่สดใส ความยิ่งใหญ่ของชีวิตถูกตรึงไว้ตรงนั้น
“บ้าน” ไม่เคยห่างจากคุณ! แม้ว่ามันจะถูกคั่นด้วยระยะทางหลายพันไมล์ แม้ว่ามันจะข้ามมหาสมุทรไป เงาของแม่จะอยู่บนเส้นทางของคุณตลอดเวลา ความกังวลของแม่ คือเหตุผลให้คุณกลับบ้าน
แม่อยู่ ครอบครัวก็อยู่ แม่อยู่ พี่น้องก็คือครอบครัว แม่ไม่อยู่ พี่น้องก็คือญาติ พูดกันตามตรง คนที่มีแม่ ไม่ว่าคุณจะยุ่งแค่ไหน ต้องหาเวลากลับบ้านไปหาแม่ แม่คะ หนูรักแม่