หลวงปู่เมฆวัดลำกระดานขอได้ดั่งใจหวัง แค่มึงนึกถึงกู เรียก “ปู่” ก็จะสำเร็จ

หลวงปู่เมฆ วัดลำกระดาน ท่านมีนามเดิมว่า เมฆ สิทธิราชา เกิดเมื่อ วันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ.2449 ซึ่งตรงกับในรัชสมัยรัชกาลที่ 5 พื้นแพเป็นชาวกรุงเทพ แขวงมักกะสัน เขตราชเทวี เป็นบุตรของนายเพิ่มและนางบุญ สิทธิราชา เมื่ออายุครบ 15 ปี ซึ่งตรงกับ พ.ศ.2464 ได้บรรพชาเป็นสามเณรที่วัดทัศนารุณสุนทริการามหรือวัดตะพาน โดยมีหลวงพ่อนิตย์เจ้าอาวาสในสมัยนั้น เป็นพระอุปัชชาย์และได้อุปสมบทต่อเป็นพระภิกษุ ที่วัดตะพาน เรื่อยมา

หลวงปู่ได้ศึกษาสมถวิปัสสนากัมมัฎฐาน ตลอดจนพุทธาคม ต่าง ๆ รวมไปถึงการศึกษาตำรา ย า แผนโบราณ จากหลวงพ่อนิตย์ วัดตะพาน และ ยังได้ศึกษาเกี่ยวกับตำรา ย า ต่างๆ จากหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค อยุธ ย า กระทั่ง อายุ 25 ปี ซึ่งตรงกับ พ.ศ.2474 ซึ่งอุปสมบท ครบ 10 พรรษา ท่านจึงได้สึกออกมา และ มีครอบครัว แต่ท่านก็ยังไม่ได้ละทิ้งวิชาต่างๆที่ได้ร่ำเรียนมา ได้ศึกษาเพิ่มเติมทั้งทางด้านพุทธาคมต่างๆ และ ศึกษาเกี่ยวกับ ย า แผนโบราณเพิ่มเติม โดยออกเดินทางไปทั่วทุกสารทิศ ทั้งในและประเทศเพื่อนบ้าน ซึ่งท่านได้สนใจในวิชาการทำสีผึ้งและวิชาการทำปลัดขิกเป็นพิเศษ ซึ่งโดยในการทำวัตถุมงคลของท่านแต่ละครั้ง จะอาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือเป็นครูบาอาจารย์ด้วยทุกครั้ง ได้แก่ พ่อท่านขลิก และ หลวงพ่อเหลือ แห่งวัดสาวชะโงก หลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ หลวงพ่อลี วัดอโศการาม หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า สมเด็จโต วัดระฆัง หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค หลวงพ่อนิตย์ วัดตะพาน สมเด็จในกรมหลวงชุมพร จึงสำเร็จ

หลวงปู่เมฆ ท่านคอย รั ก ษ า ช่วยเหลือชาวบ้าน ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง คุ ณ ไ ส ย หรือ การ รั ก ษ า โ ร ค ต่างๆจากตำรา ย า แผนโบราณที่ได้ร่ำเรียนมาแถวบริเวณซอยรางน้ำแขวงถนนพญาไทยเขตราชเทวีกรุงเทพมหานคร (อนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ)ซึ่งเป็นที่รู้จักดีในนามหมอเมฆจนมีชื่อเสียงโด่งดังไปถึง ฝั่งพระโขนง

เมื่อหลวงปู่เมฆอายุได้ 62 ปี ซึ่งตรงกับพ.ศ.2512 หลวงปู่เมฆได้ทำการอุปสมบท เป็นพระภิกษุ อีกครั้ง ที่วัด นังคัลจันตรีหรือวัดคลอง 7 จ.ปทุมธานี โดยมีพระครูพิทักษ์ธัญสาร(หลวงพ่อตุ๋ย)วัดนังคัลจันตรี เป็นพรุะอุปัชฌาย์ หลวงพ่อชิด วัดแจ้งลำหิน เป็นพระกรรมวาจาจารย์ (คู่สวด)พระครูสุวรรณพัฒนกิจ (หลวงพ่อทอง สัจจวโร) วัดลำกะดาน เป็น พระอนุสาวนาจารย์(คู่สวด) โดยมี ขุนพุ่ม ค้ำประกันในการบวชให้ แล้วมาจำพรรษาที่วัดลำกะดาน โดยได้รับฉา ย า ว่า สัจจาสโภ

มีเรื่องเล่าอยู่ว่าครั้งหนึ่งในงานประจำปีนมัสการหลวงปู่เมฆ คุณเรณู ฮิรา ย า ม่า สาวไทยชาว เมืองพิจิตร แต่งงานกับหนุ่มคริสเตียนชาวญี่ปุ่น พักอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น ได้มาบนขอลูกกับหลวงปู่เมฆ งานปีนี้คุณเรณู ได้กลับมาอีกครั้งกับทา ย า ทที่อยู่ในครรภ์ พร้อมด้วยโชคดีสองชั้น เมื่อตอนตั้งท้องใหม่ๆปรากฏว่าเป็นท้องนอกมดลูก ซึ่งเด็กในท้องไม่มี โ อ ก า ส ร อ ด คุณเรณูได้ฝนปลัดขิกไม้เขย ต า e ที่ท่านอาจารย์ศักดิ์สิทธิ์สร้าง มอบให้ไปกินกับน้ำ ผลคือเด็กได้เคลื่อนกลับเข้าไปอยู่ในมดลูก สร้างความแปลกใจให้กับคณะแพทย์ชาวญี่ปุ่น ทุกวันนี้สามีชาวญี่ปุ่นของคุณเรณู ห้อยเหรียญหลวงปู่เมฆอย่างเต็มภาคภูมิลืมไม้กางเขนไปเลย

ท่านอาจารย์ศักดิ์สิทธิ์บอกว่าเป็นเพราะบารมี ของหลวงปู่เมฆ เพราะท่านจะทำอะไรก็ขอบารมีของหลวงปู่ทุกครั้ง หลวงปู่สั่งไว้ว่า “ถ้าจะนึกถึงกูให้จุดธูป ๕ ดอก ถ้าจะบนให้จุดธูป ๙ ดอก แค่มึงนึกถึงกู เรียก “ปู่” ก็จะสำเร็จ รูปของกู ของๆกูไม่ต้องเสกไม่ต้องทำก็สำเร็จแล้ว”

หลวงปู่เมฆ สัจจาสโภ ท่านได้ถึงแก่มรณภาพ เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 2534 เวลา 06.45 น.รวมศิริอายุ ได้ 85 ปี ปัจจุบันสังขารหลวงปู่เมฆบรรขุอยู่ในโลงแก้ว ที่วัดลำกะดาน จนถึงปัจจุบัน