การก่อการกำเริบในเยอรมนีตะวันออก
การก่อการกำเริบในเยอรมนีตะวันออก ค.ศ. 1953 เป็นการประท้วงต่อต้านมาตรฐานการครองชีพที่ลดลงและนโยบายที่กดขี่ประชาชนของรัฐนำไปสู่การนัดหยุดงานและการประท้วงที่ไม่สามารถควบคุมได้โดยง่ายและขู่ว่าจะล้มรัฐบาลเยอรมันตะวันออก. เหตุการณ์เริ่มต้นด้วยการนัดหยุดงานโดยคนงานก่อสร้างชาวเบอร์ลินตะวันออกเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน ค.ศ. 1953 ก่อนเปลี่ยนเป็นการก่อการกำเริบอย่างกว้างขวางต่อรัฐบาลสาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมัน
การก่อการกำเริบในเบอร์ลินตะวันตกถูกรถถังเยอรมนีและโฟล์คสโปลีไซปราบปรามอย่างรุนแรง และ แม้จะมีทหารโซเวียตเข้าแทรกแซง คลื่นการนัดหยุดงานและการประท้วงก็ไม่อาจกลับสู่การควบคุมได้โดยง่าย แม้หลังวันที่ 17 มิถุนายน มีการเดินขบวนในเมืองและหมู่บ้านกว่า 500 แห่ง
การประท้วงและการเดินขบวนดำเนินต่อไปเป็นเวลาหลายวัน. จากข้อมูลของหน่วยบริหารรักษาความปลอดภัยของเยอรมันตะวันออก สถานการณ์ได้สงบลงภายในวันที่ 24 มิถุนายน และ มีผู้เสียชีวิตราว 130 คนในระหว่างการลุกฮือโดยผู้เสียชีวิตส่วนใหญ่เป็นผู้ประท้วง
คนงานจำนวนมากสูญเสียศรัทธาในรัฐเยอรมนีตะวันออกหลังจากการปราบปรามการประท้วงด้วยความรังเกียจอย่างรุนแรง ทำให้ สมาชิกพรรคสังคมนิยมเยอรมันตะวันออก หลายร้อยคนซึ่งหลายคนใช้เวลาหลายสิบปีในขบวนการแรงงานออกจากการเป็นสมาชิก
การก่อกำเริบในเยอรมันนะวันออก ได้สร้างแรงบันดาลใจและกระแสการชุมนุมเรียกร้องเสรีภาพไปทั่วรัฐเผด็จการในยุโรปตะวันออก และ นำไปสู่การล่มสลายของระบอบเผด็จการในเยอรมันตะวันออกในปี 1989