20 ภัยพิบัติร้ายแรงที่ส่งผลกระทบต่อผู้คนทั่วโลก

ภัยธรรมชาติเป็นเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่สำคัญและเกิดขึ้นอย่างกะทันหันซึ่งเกิดจากปรากฏการณ์มากมายที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติบนโลก เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ถูกจัดประเภทเป็น 'ภัยพิบัติ' เมื่อเกิดขึ้นในบริเวณใกล้เคียงกับกลุ่มประชากรที่เปราะบางและความรุนแรงของเหตุการณ์เหล่านี้จะขึ้นอยู่กับจำนวนผู้เสียชีวิตและการบาดเจ็บซึ่งส่งผลให้เกิดความเสียหายทางเศรษฐกิจและความยืดหยุ่นของผู้ได้รับผลกระทบ ภัยพิบัติเหล่านี้ ได้แก่ ภูเขาไฟระเบิดสึนามิน้ำท่วมไซโคลนเฮอริเคนพายุทอร์นาโดและพลังธรรมชาติอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงกัน

ผู้คนทั่วโลกต้องเผชิญกับผลกระทบร้ายแรงของภัยธรรมชาติที่เกิด  ขึ้นในเวลาไม่กี่วันและทิ้งความเสียหายไว้อย่างต่อเนื่อง ความพยายามร่วมกันของหน่วยงานภาครัฐองค์กรระหว่างประเทศและประเทศต่างๆทั่วโลกได้รับความช่วยเหลือในการบรรเทาทุกข์และการฟื้นฟู  หลังจากการเสียชีวิตและการทำลายล้างที่ไม่อาจคาดเดาได้ ด้านล่างนี้คือ 20 ภัยธรรมชาติที่เลวร้ายที่สุดที่ทั่วโลกเผชิญระหว่างปี 2548 ถึง 2563 

 

พ.ศ. 2548 

แผ่นดินไหวแคชเมียร์ 8 ตุลาคม 2548 

(โดย Timothy Smith, Wikimedia Commons )

Azad Kashmir ซึ่งเป็นเขตปกครองตนเองที่ปกครองโดยปากีสถานได้รับผลกระทบในช่วงเช้าโดยแผ่นดินไหวขนาด 7.6 และความรุนแรงระดับ 8 ในระดับความเข้ม Modified Mercalli ถือกันว่าเป็นแผ่นดินไหวครั้งร้ายแรงที่สุดที่ส่งผลกระทบต่อเอเชียใต้นับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2478 จำนวนผู้เสียชีวิตโดยประมาณมากกว่า 100,000 คนอย่างไรก็ตามตัวเลขอย่างเป็นทางการอยู่ที่ 87,350 ผู้คนกว่า 3.5 ล้านคนต้องพลัดถิ่นจากบ้าน

ความพยายามบรรเทาทุกข์เป็นไปอย่างกว้างขวางและประสานงานโดยรัฐบาลปากีสถาน การให้ความช่วยเหลือด้านการแพทย์และด้านมนุษยธรรมแก่ผู้ที่ได้รับผลกระทบเป็นงานร่วมกันขององค์กรพัฒนาเอกชนระหว่างประเทศหลายแห่งเช่นเดียวกับประเทศอินเดียอัฟกานิสถานสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร

พ.ศ. 2549

แผ่นดินไหวที่ยอกยาการ์ตา 26 พฤษภาคม 2549

(โดย NoiX180, Wikimedia Commons )

ในปี 2549 อินโดนีเซียตกเป็นเหยื่อของแผ่นดินไหวขนาด 6.4 ซึ่งกำหนดให้มีความรุนแรงสูงถึง VII ในระดับ Medvedev – Sponheuer – Karnik แผ่นดินไหวมีผลกระทบหลายระลอกรวมถึงเหตุการณ์ลื่นไถลที่ทำให้เกิดการเคลื่อนตัวทางบกอย่างรุนแรงในและรอบ ๆ เมืองยอกยาการ์ตา อาฟเตอร์ช็อกจากภัยพิบัติครั้งนี้ทำให้มีผู้เสียชีวิตเกือบ 6,000 คนบาดเจ็บกว่า 10,000 คนและที่อยู่อาศัยเกือบ 400,000 ยูนิตถูกทำลาย

ความช่วยเหลือจากต่างประเทศถูกเสนอโดยประเทศต่างๆกว่าสิบประเทศทั่วโลกรวมถึงมาเลเซียญี่ปุ่นเนเธอร์แลนด์แคนาดาสหรัฐอเมริกาและอื่น ๆ อีกมากมาย องค์กรอย่างกาชาดทำงานร่วมกับ UN เพื่อจัดหาสิ่งของให้กับผู้ประสบภัย

พ.ศ. 2550

Cyclone Sidr วันที่ 11 ถึง 16 พฤศจิกายน 2550

(โดยกองทัพเรือสหรัฐวิกิมีเดียคอมมอนส์ )

พายุไซโคลนเขตร้อนระดับ 5 นี้มีชื่อว่าพายุไซโคลนรุนแรงอย่างยิ่งซึ่งเป็นภัยธรรมชาติที่เลวร้ายที่สุดที่จะเข้าโจมตีประเทศบังกลาเทศ พายุนี้เคลื่อนตัวพร้อมกับลมแรงอย่างรุนแรงจากตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศนี้และดินแดนโดยรอบเป็นต้นไปทางตะวันตกเฉียงเหนือและในที่สุดก็ทำให้แผ่นดินถล่มในวันที่ 15 พฤศจิกายน ในขณะที่บันทึกอย่างเป็นทางการระบุว่ายอดผู้เสียชีวิตจากวิกฤตนี้น้อยกว่า 3,000 คน แต่ตัวเลขที่แท้จริงคาดว่าสูงกว่า 15,000 คน

อย่างไรก็ตามการเตือนภัยล่วงหน้าและความพยายามของอาสาสมัครโครงการเตรียมความพร้อมพายุไซโคลนช่วยอพยพประชาชน 600,000 คนที่อยู่ในเส้นทางของพายุ รัฐบาลบังกลาเทศช่วยในการแจกจ่ายเสบียงซึ่งมีจำนวนมากจาก 22 ประเทศและเงินช่วยเหลือจำนวนมากจากมูลนิธิ Bill and Melinda Gates รวมถึงองค์กรอื่น ๆ อีกมากมาย

 

พ.ศ. 2551

พายุไซโคลนนาร์กีส 27 เมษายนถึง 3 พฤษภาคม 2551 

(โดย Mohd Nor Azmil Abdul Rahman, Wikimedia Commons )

พายุไซโคลนนี้รู้จักกันอย่างเป็นทางการในชื่อพายุไซโคลนรุนแรงอย่างยิ่งนาร์กิสได้พัดผ่านประเทศเมียนมาร์เป็นเวลาเกือบ 5 วันก่อนที่จะเข้าถล่มในที่สุดในวันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2551 ผลกระทบจากพื้นดินของพายุไซโคลนทำให้เกิดพายุในพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่นของ แม่น้ำอิรวดี เมือง Labutta และเมือง Bogale ก็ถูกโจมตีอย่างรุนแรงเช่นกัน

รัฐบาลระบุว่ามีการสูญเสียชีวิตทั้งหมด 138,000 คนแม้ว่าจะมีผู้เสียชีวิตจำนวนมากในเมืองโดยรอบที่ยังไม่ได้รับการพิจารณา UN, อินเดีย, บังกลาเทศ, มาเลเซีย, อิตาลี, ไทย, สหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรได้รับการสงเคราะห์อย่างกว้างขวาง

2552

แผ่นดินไหวที่เกาะสุมาตรา 30 กันยายน 2552 

(โดย Ramzy Muliawan, Wikimedia Commons )

ชายฝั่งสุมาตราของอินโดนีเซียถูกทิ้งให้แตกเป็นเสี่ยง ๆ หลังจากเกิดแผ่นดินไหวขนาด 7.6 ไม่นานหลัง 17.00 น. ตามเวลาท้องถิ่น ตามมาด้วยดินถล่มจำนวนมากในเนินเขาโดยรอบ บ้านของผู้คนกว่า 1.2 ล้านคนถูกทิ้งให้หายไปบางส่วนหรือทั้งหมดจากแผ่นดินไหว มีผู้เสียชีวิต 1,000 คนขณะที่อีก 3,000 คนได้รับบาดเจ็บ

รัฐบาลและการทหารของชาวอินโดนีเซียได้ส่งทีมจัดการภัยพิบัติและหน่วยรับมือเหตุฉุกเฉินจำนวนมากเพื่อช่วยเหลือผู้รอดชีวิตโดยเร็วที่สุด 24 ประเทศใหญ่ ๆ ทั่วโลกให้ความช่วยเหลือทั้งด้านมนุษยธรรมและการเงินเช่นสหรัฐอเมริกามาเลเซียและสหราชอาณาจักรรวมถึงองค์กรการกุศลระหว่างประเทศเช่นศุภนิมิต

พ.ศ. 2553

แผ่นดินไหวที่เฮติ 2 มกราคม 2553 

(โดย Trocaire, Wikimedia Commons )

ประมาณ 25 กม. ทางตะวันตกของกรุงปอร์โตแปรงซ์เมืองหลวงของเฮติแผ่นดินไหวขนาด 7 เขย่าฐานรากของเมืองLéogâneในจังหวัด Ouest อาฟเตอร์ช็อกของแผ่นดินไหวครั้งนี้ยังคงทำลายเมืองเป็นเวลาเกือบ 12 วันหลังจากเกิดแผ่นดินไหวครั้งแรก ผู้คนเกือบ 3 ล้านคนได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากภัยพิบัติครั้งนี้โดยมีผู้เสียชีวิต 300,000 คน

หลายประเทศเสนอความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมและการสนับสนุนทางการเงินของเฮติ ไดรฟ์บริจาคได้รับการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์ชื่อ“ Hope For Haiti Now” ซึ่งได้รับเงิน 58 ล้านดอลลาร์ภายใน 24 ชั่วโมง ออกอากาศเมื่อวันที่ 22 มกราคมและเป็นรายการโทรทัศน์ที่มีผู้ชมมากที่สุดในประวัติศาสตร์

2554

แผ่นดินไหวและสึนามิที่โทโฮคุ 11 มีนาคม 2554

(โดย Mitsukuni Sato, Wikimedia Commons )

ในวันปกติที่ดูเหมือนจะเป็นปกติในเดือนมีนาคมปี 2011 แผ่นดินไหวขนาดใหญ่ใต้ทะเลเขย่าชายฝั่งแปซิฟิกของจังหวัดTōhokuประเทศญี่ปุ่น แผ่นดินไหวครั้งนี้ซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อ Great East Japan Earthquake ได้รับการจัดให้เป็นแผ่นดินไหวที่ทรงพลังที่สุดอันดับ 4 ในประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้ด้วยขนาด 9.1 คลื่นสึนามิที่เกิดจากแผ่นดินไหวกวาดล้างค่ายอพยพหลายร้อยแห่ง มีผู้เสียชีวิตเกือบ 16,000 คนและ 200,000 คนต้องพลัดถิ่นจากภัยธรรมชาติครั้งนี้

กองกำลังทหารทั้งหมดของญี่ปุ่นถูกรัฐบาลระดมพลและส่งไปปฏิบัติภารกิจค้นหาและกู้ภัย ประเทศต่างๆ 116 ประเทศรวมถึงสหรัฐอเมริกาออสเตรเลียและเกาหลีใต้รวมถึงองค์กรระหว่างประเทศ 28 แห่งได้เสนอการสนับสนุนรัฐบาลญี่ปุ่นในช่วงเวลานี้

2555

พายุไต้ฝุ่นบุปผาวันที่ 4 ถึง 5 ธันวาคม 2555

(โดย Sonny Day, Wikimedia Commons )

นี่เป็นพายุหมุนเขตร้อนที่รุนแรงที่สุดเท่าที่เคยมีการบันทึกมาในฟิลิปปินส์ตอนใต้ เกาะฟิลิปปินส์แห่งนี้หรือที่เรียกว่ามินดาเนาได้รับผลกระทบจากซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 ส่งผลให้เกิดน้ำท่วมใหญ่ไฟฟ้าดับและการสื่อสารหยุดชะงักนอกจากนี้ยังทำให้ผู้คนหลายพันคนต้องพลัดถิ่นจากบ้านเรือน มีผู้เสียชีวิตเกือบ 2,000 คนเมื่อเกิดพายุไต้ฝุ่น

ความช่วยเหลือระหว่างประเทศการบรรเทาทุกข์ด้านมนุษยธรรมและความช่วยเหลือได้รับการจัดเตรียมจากประเทศต่างๆ 9 ประเทศซึ่ง ได้แก่ จีนออสเตรเลียญี่ปุ่นอินโดนีเซียศรีลังกาเมียนมาร์สหภาพยุโรปและติมอร์ - เลสเต

2556

พายุไต้ฝุ่นไห่เยี่ยนวันที่ 3 ถึง 4 พฤศจิกายน 2556 

(โดย Trocaire, Wikimedia Commons )

พลังแห่งธรรมชาตินี้เป็นหนึ่งในพายุหมุนเขตร้อนที่ทรงพลังที่สุดในประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้และเป็นพายุไต้ฝุ่นที่อันตรายที่สุดที่พัดเข้าฟิลิปปินส์จนถึงปัจจุบัน พายุนี้ส่งผลร้ายแรงต่อประเทศทำให้มีผู้เสียชีวิตราว 6,300 คน ประเทศอื่น ๆ ก็ได้รับผลกระทบเช่นกันแม้ว่าจะรุนแรงน้อยกว่าก็ตาม ในฟิลิปปินส์พายุนี้เรียกว่าซูเปอร์ไต้ฝุ่นโยลันดา

44 ชาติต่างๆได้ร่วมมือกันเพื่อจัดหาเวชภัณฑ์ความช่วยเหลือทางการแพทย์ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมและการบรรเทาภัยพิบัติ องค์การอนามัยโลกแห่งสหประชาชาติได้ทำงานร่วมกับองค์กรระหว่างประเทศหลายแห่งเพื่อบริจาคเงินและสิ่งของเครื่องใช้ บริษัท ยักษ์ใหญ่เช่น IKEA และ Walmart ได้บริจาคเงินจำนวนมากเช่นเดียวกับ Journey วงดนตรีร็อกสัญชาติอเมริกัน

พ.ศ. 2557

Ludian Earthquake, 3 สิงหาคม 2014

(โดย Kakarkars, Wikimedia Commons )

แผ่นดินไหวครั้งนี้มีขนาด 6.1 และถล่มเมือง Zhaotong ในประเทศจีน ถล่มบ้านเรือนกว่า 12,000 หลังในเขต Ludian ทำให้มีผู้เสียชีวิตเพียงเล็กน้อยในช่วงภัยพิบัติครั้งนี้ 112 ถูกระบุว่าสูญหายและบาดเจ็บกว่า 3,000 คน นอกจากขนาดที่สูงแล้วแผ่นดินไหวนี้ยังถูกจัดประเภทว่ามีความรุนแรงมากในระดับความรุนแรงของ Mercalli

หลังจากภัยพิบัติครั้งแรกรัฐบาลจีนได้จัดทีมลูกเรือ 30 คนเพื่อค้นหาและช่วยเหลือผู้รอดชีวิต มีการเตรียมเตียงพับเต็นท์ผ้าห่มและเสื้อโค้ทให้กับผู้พลัดถิ่น การบริจาคจัดทำโดยมณฑลอื่น ๆ ของจีนรวมถึง บริษัท ที่เป็นของจีนและแม้แต่ชุมชนชาวจีนในประเทศอื่น ๆ

2558

Gorkha แผ่นดินไหว 25 เมษายน 2558

(โดย Nirjal stha, Wikimedia Commons )

ในปีก่อนเกิดแผ่นดินไหวที่เอกวาดอร์เนปาลได้รับความเสียหายจากแผ่นดินไหวขนาด 7.8 ของตัวเอง จุดศูนย์กลางของแผ่นดินไหวคือพื้นที่ทางตะวันออกของเขตกอร์กาทำให้เกิดหิมะถล่มบนยอดเขาเอเวอเรสต์และเกิดดินถล่มตามมาอีกมากมาย นับเป็นภัยธรรมชาติครั้งเลวร้ายที่สุดนับตั้งแต่ปีพ. ศ. 2477 ที่พัดถล่มเนปาลส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตกว่า 8,000 คน

หลังจากการทำลายล้างรัฐบาลเนปาลได้จัดตั้งหน่วยปฏิบัติการ Sankat Mochan โดยนำทหาร 90% ไปช่วยในการกู้ภัยโดยผู้รอดชีวิตจะถูกค้นพบจากซากปรักหักพังเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์หลังจากภัยพิบัติ 59 ประเทศที่แตกต่างกันตลอดจนองค์กรหลักหลายแห่งเช่นสภากาชาดได้รับความช่วยเหลือในการบรรเทาทุกข์และให้คำมั่นว่าจะบริจาคและทรัพยากร

พ.ศ. 2559

แผ่นดินไหวที่เอกวาดอร์ 16 เมษายน 2559

(โดย Galeria del Ministerio de Defensa del Perú, Wikimedia Commons )

ประเทศเอกวาดอร์ในอเมริกาใต้ได้รับผลกระทบร้ายแรงจากแผ่นดินไหวในปี 2559 ซึ่งทำให้ทั้งเขตเสียหาย จังหวัด Manta, Manabi, Portoviejo และ Pedernales ได้รับผลกระทบรุนแรงที่สุดจากแผ่นดินไหวขนาด 7.8 ครั้งนี้ ยอดผู้เสียชีวิตจากเหตุภัยพิบัติครั้งนี้อยู่ที่ 676 คนโดยมีผู้บาดเจ็บที่เหลืออีกกว่า 16,000 คนบังคับให้ประธานาธิบดีต้องประกาศภาวะฉุกเฉิน

กองกำลังพิทักษ์ชาติถูกเรียกให้ปฏิบัติการทันทีโดยมีเจ้าหน้าที่ทหาร 10,000 นายและเจ้าหน้าที่ตำรวจ 3,500 นายถูกนำไปใช้ในการค้นหาและช่วยเหลือ กฎบัตรระหว่างประเทศเกี่ยวกับอวกาศและภัยพิบัติครั้งใหญ่ถูกนำมาใช้หลังจากนั้นไม่นานทำให้สามารถใช้ทรัพย์สินดาวเทียมที่ใช้ร่วมกันได้อีกครั้งเพื่อวัตถุประสงค์ในการบรรเทาทุกข์

2560

พายุเฮอริเคนมาเรียวันที่ 19 ถึง 21 กันยายน 2560

(โดยศุลกากรและการป้องกันชายแดนของสหรัฐฯ, Wikimedia Commons )

เปอร์โตริโกและหมู่เกาะโดมินิกาและเซนต์ครอยได้รับผลกระทบในปี 2560 จากพายุเฮอริเคนที่รุนแรงที่สุดครั้งที่ 10 เป็นประวัติการณ์ เฮอริเคนมาเรียถูกจัดให้เป็นพายุเฮอริเคนระดับ 5 ในระดับลมพายุเฮอริเคนซัฟเฟอร์ - ซิมป์สัน (SSHWS) และเป็นภัยธรรมชาติที่เลวร้ายที่สุดที่ส่งผลกระทบต่อหมู่เกาะนี้ มีผู้เสียชีวิตกว่า 3,000 คนจากพายุเฮอริเคนลูกนี้

หลายประเทศในอเมริกาใต้ให้ความช่วยเหลือทางการเงินสำหรับสิ่งของเครื่องใช้ สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติได้กำหนดวิธีการเพื่อช่วยเหลือในการช่วยเหลือและบรรเทาทุกข์และทั้งแคนาดาและสหรัฐอเมริกาได้ให้ความช่วยเหลือในการจัดการความเสียหาย องค์กรบรรเทาทุกข์ระหว่างประเทศ Oxfam ยังมีส่วนร่วมในการบรรเทาทุกข์

พ.ศ. 2561

แผ่นดินไหวและสึนามิที่สุลาเวสี 28 กันยายน 2561 

(โดย Devina Andiviaty, Wikimedia Commons )

ศูนย์กลางของเกาะสุลาเวสีของชาวอินโดนีเซียถูกโจมตีอย่างหนัก 2 ครั้งเมื่อวันที่ 28 กันยายน 2018 มีการรับแรงกระแทกครั้งแรกทั่วทั้งเกาะหลังจากเกิดแผ่นดินไหวขนาด 7.5 ที่คาบสมุทรมินาฮาซา แรงสั่นสะเทือนนี้ส่งผลให้เกิดคลื่นสึนามิกวาดล้างพื้นที่ต่ำและอาคารริมฝั่งในปาลู ภัยพิบัติร่วมกันเหล่านี้ทำให้มีผู้เสียชีวิตเกือบ 4,500 คน

เหตุการณ์ดังกล่าวได้รับการประกาศทันทีว่าเป็นหายนะครั้งใหญ่โดยรัฐบาลและการทหารของชาวอินโดนีเซีย ภารกิจค้นหาและกู้ภัยจัดขึ้นร่วมกันระหว่างภาคส่วนต่างๆของรัฐบาล หลายประเทศเช่นเกาหลีใต้ออสเตรเลียนิวซีแลนด์ไต้หวันสหภาพยุโรปและสหรัฐอเมริกาให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมในกรณีฉุกเฉินเช่นเดียวกับองค์กรต่างๆเช่นสหพันธ์สภากาชาดสากล

พ.ศ. 2562

Cyclone Idai, 4 ถึง 7 มีนาคม 2019

พายุไซโคลนเขตร้อนรุนแรง Idai เป็นหนึ่งในพายุโซนร้อนที่เลวร้ายที่สุดที่พัดถล่มแอฟริกาและทำให้ซิมบับเวมลายูมาดากัสการ์และโมซัมบิกได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากน้ำท่วมและลมแรง มีการประกาศว่ามีผู้เสียชีวิตแล้วกว่า 1.300 คนและอีกหลายคนต้องสูญเสียไปหลังจากพายุลูกนี้ซึ่งเป็นพายุหมุนเขตร้อนที่อันตรายที่สุดเป็นอันดับสองในบันทึก

สถาบันจัดการภัยพิบัติแห่งชาติของโมซัมบิกถูกภัยพิบัตินี้ครอบงำ มีการประกาศภาวะฉุกเฉินในมาลาวีและซิมบับเว UNICEF (กองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ) และ UNWFP (โครงการอาหารโลกแห่งสหประชาชาติ) ได้จัดหาเครื่องสุขภัณฑ์และอาหารตามลำดับ ความช่วยเหลือเพิ่มเติมได้รับจากกองกำลังป้องกันแห่งชาติแอฟริกาใต้เช่นเดียวกับสภากาชาดฝรั่งเศสสภาเสี้ยววงเดือนแดงของตุรกีกาชาดเบลเยียมสภากาชาดเยอรมันและสภากาชาดสเปน

2020

น้ำท่วมจาการ์ตาวันที่ 1 มกราคม 2020 

(โดย VOA Indonesia Service, Wikimedia Commons )

ภัยพิบัติถล่มเมืองหลวงของอินโดนีเซียในช่วงหัวค่ำของปีใหม่ในรูปแบบของน้ำท่วมฉับพลันที่สร้างความเสียหายให้กับพื้นที่ ประชาชนกว่า 60,000 คนต้องพลัดถิ่นจากบ้านและ 66 คนเสียชีวิตจากเหตุน้ำท่วม น้ำท่วมเกิดจากการสะสมของฝนเมื่อคืนที่ผ่านมาซึ่งทำให้แหล่งน้ำหลักสองแห่งคือแม่น้ำ Ciliwung และ Cisadane เอ่อล้น

รัฐบาลจาการ์ตาผลักดันโครงการโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่ทันทีเพื่อป้องกันไม่ให้น้ำท่วมเกิดขึ้นอีก ความพยายามทั้งหมดของหน่วยงานระดับชาติได้ทุ่มเทในการฟื้นฟูผู้อยู่อาศัยที่ถูกทอดทิ้ง นอกจากนี้รัฐบาลยังจัดเตรียมเสาดูแลสุขภาพยาเสื่อนอนห้องน้ำสาธารณะและข้อกำหนดสำคัญอื่น ๆ สำหรับผู้อพยพ