ดราม่ารับน้อง!! รุ่นพี่ลงโทษรุ่นน้องอย่างหนักด้วยเหตุผลงี่เง่า แจ้งเรื่องไปมหาลัยกลับนิ่งเฉย

เพจ รับน้องสร้างสรรค์ระดับโคตรมหากาฬ โพสต์เรื่องราวมีข้อความว่า....

"ช่วงเล่าสู่กันฟัง

ตอน หอในชาย มหา'ลัยแห่งหนึ่ง

ในฐานะผู้เคยอยู่ในเหตุการณ์

ในประเด็นดราม่าการลงโทษน้อง เหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่คณะ....... แต่เป็นการรับน้องรวมทุกคณะของหอในชาย พวกผมโดนลงหนักแทบทุกวัน ตั้งแต่เข้ามาได้ในอาทิตย์แรกๆเลย

พวกผมถูกสั่งให้หมอบลุกๆๆ ซ้ำไปมา โดนด่าโดนตะคอก โดยให้เหตุผลว่าเป็นการละลายพฤติกรรม

พวกผมถูกสั่งให้กอดคอลุกนั่งจนนับครั้งไม่ได้

พวกผมต้องทำกิจกรรมที่เรียกว่าการทำความรู้จักรุ่นพี่หรือการล่าลายเซ็น

พวกผมต้องจำชื่อจริง ชื่อเล่น คณะ สาขา หมู่เรียนของรุ่นพี่ทุกคนในหอ

เหตุการณ์นี้กินเวลาจนถึงเทอม2 และนับครั้งไม่ได้ เพราะทำความรู้จักไม่ครบ ทุกครั้งที่ทำไม่ครบจะโดนลงโทษโดยการเข้าห้องมืด โดนว้ากตะโกนด่าทอด้วยถ้อยคำที่หยาบคาย เช่น ปี1มันเจ๋งหรอ ทำไมมันเก่งจังวะ มันเป็นใคร แล้วก็โดนลงโทษ สั่งหมอบลุกๆๆ กอดคอลุกนั่งจนขา ไม่มีแรงก็ต้องทำต่อไป ถ้าไม่ไหวหรือแสดงท่าทีต่อต้าน รุ่นพี่จะสั่งให้ทำหนักกว่าเดิม ในหลายครั้งที่รุ่นพี่นัดรวมคนมาไม่ครบ เช่น ติดเรียนค่ำ ติดกิจกรรมสาขา

เพื่อนที่มาถึงต้องถูกลงโทษจนกว่าเพื่อนที่ยังไม่มาจะมาจนครบ ทุกคนเหนื่อยและท้อจนบางคนต้องลาออกจากหอทั้งๆที่หอควรจะเป็นที่ๆเราได้พักผ่อนจากการเรียนมาเหนื่อยๆ ก็ต้องมาเจออะไรแบบนี้ และบางคนก็ต้องทนอยู่เพราะไม่มีเงินที่จะไปเช่าหอนอกอยู่

พวกผมโดนลงโทษมากมายด้วยเหตุผลที่งี่เง่า เช่น ไหว้รุ่นพี่แต่ไม่เอ่ยชื่อ จำชื่อรุ่นพี่ไม่ได้ หรือแม้แต่ทำของตกตอนกลางคืนเสียงดังรบกวนรุ่นพี่

รุ่นพี่ก็จะนำเหตุการณ์ต่างๆไปเป็นประเด็นเพื่อเรียกรวม พวกผมถูกลงโทษทั้งวันทั้งคืนยาวนานติดต่อกัน บางครั้งโดนลงโทษจนสว่างคาตา หรือ โดนลงเสร็จก็ต้องทำกิจกรรมล่าลายเซ็นต่อจนเช้า ก็ต้องอาบน้ำไปเรียนเลย ยิ่งบางวันมีทำเวรหอตอนเช้า ถ้าพวกผมไม่ลงมาทำเพื่อนก็จะโดนลงโทษ ทั้งที่พี่พึ่งปล่อยตอนตี3 แต่ต้องลุกมาทำเวรตอนตี5 ผมเรียกการลงโทษพวกนี้ว่าการฝึกหน่วยรีคอร์น เพราะมันหนักมาก จนแทบจะเดินขึ้นห้องไม่ได้

รุ่นพี่ไม่เคยสนเลยว่าเหตุผลน้องจะเป็นยังไง ไม่สนเลยว่าน้องจะเรียนทันไหม น้องมีการบ้านต้องทำ มีหนังสือต้องอ่านหรือมีสอบในวันพรุ่งนี้ รุ่นพี่สนแค่ว่า กูนัดมึงต้องมา ไม่มาเพื่อนมึงซวย

มีหลายคนที่ลาออกจากหอในเพราะทนไม่ไหว ท้อจนคิดจะเลิกเรียนเลยก็มี และเพื่อนบางคนถึงขั้นป่วยทางจิตเป็นโรคซึมเศร้า เพราะเครียดที่เรียนไม่ทัน หรือ ผลการเรียนย่ำแย่ สอบตก หรือถูกคนในสาขาเหม็นขี้หน้าเพราะไม่มีเวลามาทำงานกลุ่มหรือสาขา จนต้องลาออกหรือดรอปเรียนไป

พวกผมจากบ้านมาคิดถึงพ่อคิดถึงแม่ แบกความหวังความกดดันจากการเรียน สภาพจิตใจบอบช้ำยังไม่พอ ต้องมาทนกับแรงกดดันกับเรื่องบ้าๆพวกนี้อีก ทั้งการใช้กำลังและด่าทอ พวกที่อยู่ไม่ไหวจะถูกตราหน้าว่าพวกคนอ่อนแอ พูดได้เหนื่อยทั้งกายและใจ

มีหลายครั้งที่พวกผมเคยบอกผู้ปกครองและมหาลัยเรื่องการจัดกิจกรรมที่ป่าเถื่อนแบบนี้ แต่ทุกครั้งที่แจ้งไปมหาลัยกลับนิ่งเฉย และเรื่องที่แจ้งไปกลับมาถึงหูรุ่นพี่ พวกผมจะโดนนัดรวมและลงโทษหนักขึ้นๆ ถูกด่าทอด้วยคำรุนแรงขึ้น ถูกข่มขู่ทำร้าย และเพื่อนที่อยู่ในหอที่ไม่มีทางเลือกจำใจต้องอยู่ก็จะโดนลงโทษหนัก และถูกตราหน้าว่าพวกขี้ใส่บ้านตัวเอง

รุ่นพี่คนนึงเคยพูดไว้ว่าฟ้องได้มึงฟ้องไป บอกได้มึงบอกไป แต่ไม่มีใครทำลายระบบนี้ได้ ไม่มีใครเอากูออกได้ มึงรู้จักกูน้อยไป มึงเห็นพื้นที่มีรอยยุบนั้นไหม รู้หรือยังว่าเค้าทำกันแบบนี้มากี่รุ่นแล้ว พวกมึงเป็นใครจจะมาปีนเกลียว

ผมรู้ว่าถ้าผมทำแบบนี้ เพื่อนที่อยู่หอในต้องโดนหนัก แต่ผมสงสารน้องปี1ที่เข้าใหม่ ที่ต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ ไม่อยากให้น้องๆลงเอยเหมือนเพื่อนผมหรือผมเอง ตอนนี้เริ่มมีการล่าตัวคนปล่อยข่าวกันแล้ว ผมขอรับรองว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นความจริง ทั้งหมดนี้เป็นประสบการณ์ตรงที่ผมได้พบเจอมาด้วยตัวเอง และอยากนำมาเล่าสู่กันฟังว่าการว้ากการโซตัส มันไม่ช่วยอะไรเลยมันมีแต่จะปลูกฝังค่านิยมความรุนแรงแบบผิดๆ สวัสดี.....

เรื่องจากมิตรสหายท่านหนึ่ง
รูปประกอบจากเหตุการณ์จริงเมื่อปีการศึกษา2562

โพสต์ดังกล่าว