สงครามครูเสด-สงครามระหว่างศาสนา

วิหารบัยตุล มักดิศ (al-Aqsa)

สงครามครูเสด (The Crusades)
เกิดขึ้นในยุคกลางระหว่างชาวคริสต์ในยุโรปและชาวมุสลิมในเอเชียตะวันตก เมื่อชาวคริสต์ (พวกครูเสด) ยกกองทัพเพื่อเข้ายึดครองกรุงเยรูซาเล็ม
(ในสมัยนั้นมีวิหารแห่งเมืองเยรูซาเล็ม ชื่อว่าวิหารบัยตุล มักดิศ (al-Aqsa) ซึ่งเป็นที่นับถือของชาวคริสต์, ชาวยิวและชาวมุสลิม แต่ในขณะนั้นกรุงเยรูซาเล็มอยู่ภายใต้การปกครองของชาวมุสลิม ครั้งเมื่อจักรววรดิเซลจุค (เติร์ก) มีชัยชนะอย่างเด็ดขาดเหนือกองทัพไบแซนไทน์เมื่อ ค.ศ. 1071 และตัดการเข้าถึงเยรูซาเล็มของชาวคริสเตียน จักรพรรดิไบแซนไทน์ คือพระเจ้าอเล็กซิสที่ 1 (Alexius I) เกรงว่าเอเชียไมเนอร์ทั้งหมดจะถูกบุกรุก พระองค์จึงทรงเรียกร้องผู้นำคริสเตียนตะวันตกและสันตะปาปาให้มาช่วยเหลือด้วยการไปจาริกแสวงบุญ หรือไปทำสงครามศาสนา เพื่อปลดปล่อยเยรูซาเล็มจากการปกครองของมุสลิม
สันตะปาปาเออร์บันที่ 2 (Urban II) แห่งกรุงโรมได้นำกองทัพชาวคริสต์ 50,000 คน เดินทางไปยังกรุงเยรูซาเล็มในปี 1095 เพื่อยึดดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้คืนกลับมา อันได้แก่ นครเยรูซาเล็ม เมืองเบธเลเฮม นาซาเร็ธและกาลิลี จึงเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามครูเสด พวกครูเสดไปถึงกรุงเยรูซาเล็มในวันที่ 7 มิถุนายน 1099 การรบพุ่งดุเดือดรุนแรงมาก กว่าจะยึดเมืองได้ ทั้งสองฝ่ายต้องสูญเสียผู้คนไปจํานวนมาก

ในปี 1199 กษัตริย์ริชาร์ด ใจสิงห์ (ไลออนท์ฮาร์ท) ได้ยกกองทัพจากประเทศอังกฤษไปสมทบกับกองทัพของฟีลิปและเฟอเดอริคที่ปาเลสไตน์ เข้าโจมตีเมืองซิซีเลียและเมืองอาเคอร์ พวกครูเสดโหดเหี้ยมมาก คราวนั้นมีชาวมุสลิมถูกประหารชีวิตไปประมาณสามพันคนด้วยการตัดคอ ในหนังสือประวัติศาสตร์บันทึกเรื่องราวสงครามครูเสดไว้ว่าทั้งสองฝ่ายผลัดกันแพ้, ผลัดกันชนะเรื่อยมา ต่างฝ่ายต่างสูญเสียเลือด, เสียเนื้อผู้คนไปเป็นจำนวนมากมาย)

สงครามครูเสดเกิดขึ้นระหว่าง ค.ศ. 1095-1292 (ศตวรรษ ที่ 11-13) มีการรบกันถึง 10 ครั้ง

ชาวคริสต์ที่ไปรบต้องติดสัญญลักษณ์เป็นไม้กางเขน ซึ่งเป็นสัญญลักษณ์ของชาวตริสเตียนนั่นเอง

“Crusade” (ครูเสด) มีรากศัพท์มาจากภาษาลาตินว่า “Crux” ซึ่งหมายถึงไม้กางเขน (cross)

สาเหตุของสงคราม
1.ด้านศาสนา ชาวเตอร์กห้ามชาวคริสเตียนเข้าไปในดินแดนปาเลสไตน์ คือกรุงเยรูซาเล็ม (พร้อมทั้งชาวเตอร์กได้รุกรานกรุงคอนสแตนติโนเปิล) ดังนั้นจักรพรรดิอเล็กซิส ที่ 1 (Alexius I) จึงได้ขอความช่วยเหลือจากสันตะปาปาที่กรุงโรม ซึ่งสันตะปาปาเออร์บันที่ 2(Urban II) จึงได้ไปจาริกแสวงบุญหรือไปทำสงครามศาสนาเพื่อปลดปล่อยเยรูซาเล็มจากการปกครองของมุสลิม
2.ด้านการค้า พ่อค้าชาวยุโรปเห็นว่าชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออกและทางใต้ เป็นทางผ่านของสินค้าจากเอเชียไปยุโรป จึงต้องการครอบครองท่าเรือบริเวณนี้เพื่อผูกขาดการรับส่งสินค้า
3.ระบบฟิวดัลของยุโรประบุให้บุตรชายคนโตเท่านั้นมีสิทธิ์รับมรดกที่ดิน บุตรคนรอง ๆจึงออกไปทำสงครามเพื่อครอบครองดินแดนแถบตะวันออก (ในความครอบครองเดิมของชาวมุสลิม)